به گزارش پایگاه اطلاع رسانی حج وابسته به بعثه مقام معظم رهبری، مراسم عزاداری زنان قبیله بنی اسد در سالروز تدفین شهدای کربلا و روز سوم شهادت امام حسین(ع) بعداز ظهر روز جمعه در کربلای معلی برگزار شد.
مراسم یاد بود واقعه دفن شهدای عاشورا، بعد از نماز ظهر و عصر روز سیزدهم محرم الحرام، در کربلا برگزار شد.
مردم کربلا و عمدتا قبیله بنی اسد، با ترسیم فضای دفن شهدای کربلا، یاد و خاطره این روز تاریخی را زنده نگه داشتند.

در این مراسم که زنان و مردان عزادار امام حسین(ع) حضور داشتند، نمادهایی از اجساد مطهر شهدای کربلا، به نمایش درآمد و برخی از عزاداران نیز با داشتن بیل و زنبیل های مربوطه، صحنه دفن پیکرهای شهدا را تداعی کردند.

این عده که از خیابان جمهوری به باب القبله حرم اباعبدالله الحسین(ع) رسیدند، وارد حرم مطهر شده و با سوگواری بر مرقد مطهر سید الشهدا(ع)، اقدام قوم بنی اسد در سال ۶۱ هجری را به نمایش گذاشتند.

سیزدهم محرم الحرام ۶۱ هجری قمری، عده ای از قبیله بنی اسد، برای خاک سپاری شهدای کربلا به این سرزمین آمدند.

حضرت امام زین العابدین(ع) با این که درکوفه نزد ابن زیاد به ظاهر زندانی بود، بی آنکه زندانیان متوجه شوند، از زندان بیرون رفت و در کار دفن پدر خود و دیگر شهیدان به قبیله بنی اسد که به این منظور در قتلگاه کربلا گرد آمده بودند، کمک کردند و پس از آن به زندان کوفه بازگشتند.

هنگامی که امام زین العابدین(ع) به کربلا آمدند، بنی اسد در کنار جسدهای مقدس شهیدان، گرد آمده بودند، اما سرگردان، نمی دانستند چه کنند، زیرا آنان را نمی شناختند.

حضرت سجاد(ع) آنان را آگاه کرد که برای راهنمایی و همکاری ایشان آمده است. سپس از نام های شهیدان گفت و یاران هاشمی را جداگانه به آنان شناساند.

آن گاه به سوی جسد مطهر پدر خود شتافت و او را در آغوش گرفت و با صدای بلند گریه کرد. پس به جایی آمد که اکنون قبر امام حسین(ع) در آنجاست.

همین که اندکی خاک را کنار زد، قبری کنده شده پیدا شد. حضرت سجاد(ع) جنازه را از زمین برداشت و بدون مشارکت بنی اسد، جسد را در حالی به خاک سپرد که می فرمود: به نام خدا و در راه خدا و بر آیین پیامبر خدا(ص)، خدا و پیامبرش راست گفتند؛ هرچه خدا بخواهد، هیچ جنبش و هیچ نیرویی جز به کمک خدای بزرگ نیست.

بعد از دفن پدر سلام الله علیه، بر روی قبر نوشت: هذا قبر الحسین بن علی ابن ابی طالب، الذی قتلوه عطشانا غریبا.
یعنی این قبر حسین(ع) فرزند علی ابن ابی طالب(ع) است که تشنه کام و غریب او را کشتند.

آن گاه عمویش عباس(ع) را نیز به همین ترتیب دفن کرد و پس از آن، شهیدان دیگر را با همکاری بنی اسد در دو جا به خاک سپردند.

بنا بر روایات، دو قبرستان دسته جمعی یکی برای شهدای هاشمی و دیگری برای یاران اباعبدالله الحسین(ع) ایجاد کردند. تنها جسد " حربن یزید ریاحی " که به دلیل حضور مادرش در کربلا، هنگامی که دید جسدهای مقدس را می خواهند، زیر سم اسبان لگدمال کنند، از صحنه قتال خارج و در جایی که اکنون آرامگاهش می باشد، دفن شد. جسد حبیب بن مظاهر نیز در ابتدای درب ورودی کنونی حرم مطهر مدفون است.

بعد از دفن اجساد شهدا، زنان بنی اسد و عشیره های دیگر منطقه کربلا آمدند و به سوگواری بر سر قبر حضرت امام حسین(ع) و دیگر شهیدان نشستند و به گریه و زاری پرداختند.