عماد صالح نیا کارشناس رسانه در یادداشتی درباره اجرای چهره ها و هنرمندانی که این روزها در برنامه های مختلف تلویزیونی فعالیت دارند نکاتی را مطرح کرده و بخش عمده ای از این اتفاق را به دلیل راضی کردن اسپانسر برنامه ها دانسته است.
متن این یادداشت را در زیر می خوانید:
«چرا بازیگران در تلویزیون جایگزین مجریان شدهاند؟
در برنامههای گفتگو محور (تاک شو) خبری، سیاسی، اقتصادی، ورزشی، کمدی و درام، مجریان محور اصلی برنامه هستند. آنها به عنوان الگوهایی که سازمان صدا و سیما را نمایندگی میکنند در تکامل هویت فکری جامعه نقشی کلیدی دارند و اعتماد مخاطبان رسانه تا حد زیادی به مجریان برنامهها وابسته است.
با مرور اجمالی برنامههای شبکههای مختلف رسانه ملی به روشنی میتوان دریافت، روی آوردن تهیهکنندهها و برنامهسازان به بازیگران و بدل کردن آنها به مجری، در سالهای اخیر رشد چشمگیری داشته است. دلایل چنین گرایشی بر کسی پوشیده نیست اما نبود بستری مناسب برای پرورش مجریان توانمند نیز در این زمینه تاثیر بسیار داشته است.
معاونت سیما در دورهای، استفاده از بازیگران به عنوان مجری را ممنوع اعلام کرده بود اما این تصمیم گویا مقطعی بوده است چراکه در سال جاری شاهد آن هستیم، تنها در شبکه نسیم هفت برنامه روی آنتن رفته اند که مجریان آنها مشخصا به عنوان بازیگر شناخته میشوند. «کودک شو» با پژمان بازغی، «خندوانه» با رامبد جوان، «دورهمی» با مهران مدیری، «وقتشه» با کامران تفتی، «کتاب باز» با امیرحسین صدیق و سروش صحت و برنامه «هزار داستان» با اجرای هنرمندانی نظیر کتایون ریاحی، رضا فیاضی، گیتی خامنه، مسعود رایگان، فاطمه گودرزی، شهره لرستانی، الهام پاوه نژاد، کیهان ملکی، سیما تیرانداز، سام قریبیان، رضا داوود نژاد و...
این رویکرد در شبکه نسیم میتواند در آینده با الگوبرداری شبکه های دیگر به مراتب پررنگتر از شرایط امروز شود. کما اینکه در حال حاضر، شبکه تهران نیز برنامه «زنان قصه ما» را با اجرای فریبا کوثری در حال پخش دارد. در سال های قبل نیز میتوان به استفاده از بهنوش بختیاری، محمدرضا شریفی نیا، روشنک عجمیان، بیژن بنفشه خواه، الهام چرخنده، محسن افشانی، جواد رضویان، رویا نونهالی، مهران غفوریان، احمد نجفی، داریوش ارجمند، علیرضا شجاع نوری، اردلان شجاع کاوه، حسن جوهرچی و ... به عنوان مجری در برنامههای مختلف اشاره کرد.
ضمن احترام به بازیگر/ مجریان، باید یادآور شد، مجریان سیما پرورش یافته خانواده رسانه هستند و به سالها تلاش نیاز بوده تا آنها به این جایگاه برسند. این مجریان به افق رسانه و ضوابط قاب تلویزیون آشناترند در صورتیکه برخی بازیگر/مجریان به مدد شهرت و محبوبیت خود مخاطب را جذب میکنند که به رغم بالا بردن هزینه تولید، اسپانسر را راضی نگه میدارند و احتمال دارد باعث افت کیفیت برنامه شوند چرا که برنامه سازان با حضور هنرمندان به محتوا کمتر بها می دهند.
از سوی دگر هنر آنان بازی کردن است و این نوع از اجرا با جنس اجرای مجریان کاربلد متفاوت است و از دید مخاطب نیز کمتر باورپذیر میشود. سپردن اجرا به افرادی که شغل و هنرشان بازیگری است سبب سرخوردگی مجریان تلویزیون و از دست دادن انگیزه و تلاش جهت ارتقای سطح کیفی کار آنان می شود و قطعا این مسیر منجر به عدم رویش نسلی جدید از مجریان تراز تلویزیونی همچون احسان علیخانی، ژیلا صادقی، محمدرضا شهیدی فر، محمد صالح علا، عادل فردوسی پور، رضا رشیدپور، نجم الدین شریعتی، امیرمهرداد خسروی و ... می شود. ضمن اینکه در چنین شرایطی مجریان سیما دیگر مجالی برای هنرنمایی پیدا نمیکنند. با ادامه یافتن چنین شرایطی، دور نیست که در آینده شاهد چرخش ذائقه مخاطب، به سمت شهرتخواهی و شهرتطلبی باشیم و از سوی دیگر کادرسازی و پرورش نیروهای متخصص با افت چشمگیری مواجه خواهد شد.»