این شرکت‌ها تلاش می‌کنند با ایجاد انحصار در این حوزه، به شرکت‌های کوچک کشورهای مستقل اجازه معرفی آثار و ترویج فرهنگ و باورهای خود را ندهند.
همچنین این شرکت‌ها گاهی محصولاتی ویژه برای کشورهای خاص تولید می‌کنند تا بتوانند ارزش‌های مد نظر خود را برای کودکان و نوجوانان و حتی بزرگسالان این کشورها تبلیغ کنند.
شرکت‌های بزرگ تولیدکننده انیمیشن، عمدتا از سوی کشورهای غربی حمایت می‌شوند. به همین خاطر این شرکت‌ها آثار خود را براساس فرهنگ و ارزش‌های غربی تولید می‌کنند.
واضح است که ارزش‌های پایه‌ای فرهنگ غربی، تا حدود زیادی با ارزش‌های فرهنگ ایرانی در تعارض است و ذهن ناآماده کودکان، که مخاطب اصلی انیمیشن‌ها هستند، بهترین زمینه برای پذیرش ارزش‌های تازه است بنابراین وقتی کودکان ما به‌طور پیوسته پای محصولات غربی می‌نشینند، رفته‌رفته از هویت ایرانی خود جدا شده و به هویت غربی نزدیک می‌شوند.
در یک انیمیشن، عموما یک اتفاق از حالت طبیعی خارج شده و به صورت فانتزی برای مخاطب به نمایش درمی‌آید. این نکته باعث می‌شود که آثار این حوزه برای مخاطب جذاب بوده و مستقیما
بر ذهن او اثر بگذارد.
مخاطب اصلی انیمیشن‌ها هم کودکان هستند، که نسل آینده کشور را تشکیل خواهند داد بنابراین لازم است که مسئولان به صورت ویژه به حوزه انیمیشن توجه کنند البته چون تولید انیمیشن‌های جذاب، بسیار هزینه‌بر است، ضرورت دارد دولت در برنامه‌ریزی‌های کلان، بودجه قابل توجهی را برای آن در نظر بگیرد.
در کنار حمایت دولت، دست‌اندرکاران حوزه انیمیشن هم برای تولید یک اثر جذاب، باید خلاقیتی ویژه به کار گیرند. در حقیقت، استادان حوزه انیمیشن، باید آثاری تولید کنند که علاوه بر تبلیغ ارزش‌های ملی و مذهبی، کودکان و خانواده‌هایشان از آنها استقبال کنند. همچنین فعالان این حوزه، باید مرکزی را ایجاد کنند تا افرادی که طرح‌های خلاقانه‌ای در این زمینه دارند، جذب آن شده و بتوانند با کمک استادان مطرح، طرح‌های خود را به نتیجه برسانند.
