«ژن خوب»؛ واژه‌ای که این روزها، نقل محافل شده است. خیلی‌ها حتی در مراودات روزمره‌شان هم از این واژه استفاده می‌کنند. گاه برای ایجاد یک موج طنزگونه و گاهی هم برای صحبت کردن درباره ماهیت اصلی‌اش.
احتمالا همه‌تان می‌دانید این واژه چطور این قدر معروف شد. شاید پیش از این هم خیلی‌ها از اصطلاح «ژن خوب» استفاده می‌کردند، حتی رئیس جمهور آمریکا! برای مثال دونالد ترامپ در یکی از مصاحبه‌های خودش این طور گفته بود که توانایی‌ها و موفقیت‌های امروزش به دلیل ژن خوبی است که او دارد و نوادگانش نیز مطمئنا از این مزیت بهره خواهندبرد. اما این اصطلاح چه زمانی در فرهنگ ادبیاتی ما جایگاه متفاوتی پیدا کرد؟
همه چیز از وقتی شروع شد که پسر یکی از نمایندگان مجلس شورای اسلامی در یکی از مصاحبه‌های ضبط شده در سال 1396، بعد از توضیح درباره موفقیت‌های اقتصادی خود گفت: «بالاخره این خون می‌آید و می‌رسد. همین طوری کسی نمی‌تواند ادعا کند اصل و نسبت دارد. افتخار می‌کنم این توانایی‌ها از دو ژن خوب آمده!»
همین جمله کافی بود تا «آقازاده‌ها» بیش از پیش در تیررس نگاه‌ها قرار بگیرند. اما ژن خوب واقعی چیست؟ در این گزارش برای‌تان مثال‌های جالبی داریم تا متوجه شوید «ژن خوب» واقعی چیست؟
جان ویت (پدر آنجلینا جولی)
او یکی از بزرگ‌ترین بازیگران آمریکایی است که در سال 1938 به دنیا آمد و از سال 1958 وارد حرفه خودش شد. او در طول این 59 سال حضورش در حرفه بازیگری، یک بار برنده جایزه اسکار و چهار بار برنده جایزه گلدن گلوب شده. جان ویت یکی از آن مثال‌هایی است که می‌توان گفت فرزندش موفق تر و مشهورتر از اوست. اگرچه آنجلینا همانند پدرش یکبار برنده جایزه اسکار شده و یکبار کمتر از او گلدن گلوب را برده اما بر هیچکس پوشیده نیست که یکی از چند بازیگر محبوب زن دنیاست.
جان انیستون (پدر جنیفر انیستون)
او اصلیتی یونانی دارد و این درحالی است که دخترش جنیفر، سال 1969 در آمریکا به دنیا آمد. جان انیستون از سال 1962 وارد حرفه بازیگری شد. در مقابل، دخترش 27 سال پیش اولین کار حرفه ای خودش را انجام داد. با این حال جنیفر یکی از مشهورترین بازیگران هالیوود است. او که تا سال 2015 همسر برد پیت، یکی دیگر از بازیگران مشهور سینما بود، در سال 2016 عنوان «زیباترین زن جهان» را از آنِ خود کرد.
در کلکسیون افتخارات و جوایز جنیفر، بیش از 35 تندیس دیده می شود که قطعا جایزه «گلدن گلوب» در سال 2003 به خاطر ایفای نقش در سریال پرطرفدار «Friends»، یکی از مهم ترین جوایز انیستون محسوب می شود.
کلینت ایستوود (پدر اسکات ایستوود)
بدون شک اسکات برای رسیدن به جایگاه پدرش کار بسیار سختی پیش رو خواهد داشت، پدری که چهار بار برنده جایزه اسکار، سه بار برنده جایزه گلدن گلوب و یک بار برنده جایزه جشنواره کن شده است. کلینت یک الگوی کامل برای اسکات بوده و مطمئنا ایستوود کوچک بخش زیادی از رویاهایش، رسیدن به گرد پای پدرش است.
تام هنکس (پدر کالین هنکس)
کالین سال 1996 فعالیت حرفه ای خودش را آغاز کرد. او با وجود اینکه در فیلم ها و سریال‌های زیادی ایفای نقش کرده، هنوز موفق به کسب جایزه خاصی نشده اما به هر حال به عنوان یکی از بهترین بازیگران سینمای هالیوود شناخته می شود.
در مقابل پدر او یعنی تام هنکس که یکی از معروف‌ترین بازیگران و کمدین‌های آمریکایی است، کارنامه خود را با جوایز و عناوین بسیار زیادی پر کرده. او دو بار متوالی در سال‌های 1993 و 1994 برنده جایزه اسکار شده و البته در سال 2016 نشان «افتخار آزادی رئیس جمهوری» را از باراک اوباما، رئیس جمهوری وقت ایالات متحده آمریکا دریافت کرد.
خولیو ایگلسیاس (پدر انریکه ایگلسیاس)
مقایسه بین این پدر و پسر بسیار سخت است. علاقه‌مندان به موسیقی در نسل‌های مختلف با صدای هر دوی آنها خاطرات بسیاری دارند. ایگلسیاس پدر، در سال 1969 فعالیت حرفه‌ای خودش را آغاز کرد. طبق آمار منتشر شده، آثار او تا به امروز نزدیک به 200 میلیون نسخه فروش داشته. خولیو به قدری شناخته شده است که از سوی شرکت موسیقی سونی، جزو یکی از ده هنرمند پرفروش تاریخ به شمار آمده.
در کنار او، فرزندش نیز طی سال‌های فعالیتش به موفقیت‌های زیادی رسیده. تاکنون 140 میلیون نسخه از آثار انریکه به فروش رفته و او با کسب 200 جایزه مرتبط با حرفه‌اش، یکی از رکوردداران در این زمینه است. انریکه تا به حال یک بار جایزه جشنواره موسیقی گرمی را کسب کرده. همچنین پنج بار هم این جایزه را در بخش موسیقی لاتین به دست آورده است.
