با تمام شدن جشنواره های تورنتو و ونیز حالا منتقدان تعداد بیشتری از مدعیان فصل جوایز را دیده اند. تحلیلگران گاردین یک فهرست هفت تایی از برجسته ترین آدم های سینما از ابتدای سال 2017 تا امروز تدارک دیده اند. کسانی که به گمان آنها دستاوردهای شان در فصل جوایز نادیده گرفته نمی شود.
گری اولدمن: نامزد بهترین بازیگر نقش اول مرد/ تاریک ترین ساعت
نقش های بیوگرافیک به خصوص آنهایی که تصویرگر سیاستمداران هستند، همیشه بین منتقدان و اعضای آکادمی طرفدار دارند. وینستون چرچیل هم از آن سیاستمدارانی است که به خاطر نقش تاثیرگذراش در جنگ جهانی و سیاست ورزی اش همیشه مورد توجه بوده.
منتقدان به کلیت فیلم رایت امتیاز خوبی داده اند اما بیش از هر چیز از بازی گری اولدمن تعریف کرده اند و او را یکی از بزرگترین بازیگران این دوران لقب داده اند.
فیلم «شکل آب» گیلرمو دل تورو تا اینجای کار با توجه به امتیاز منتقدان مهم ترین فیلم سال است.
سال 1962 یک سرایدار گنگ و همکارش متوجه یک موجود عجیب و غریب در تانک آب می شوند. سرایدار که همه زندگی اش تنها بوده با این موجود رابطه دوستانه ای برقرار می کند. سالی هاوکینز نقش زن سرایدار را بازی می کند. از آن نقش های پیچیده که هم محملی برای درونیات بازیگر است و هم فضای فانتزی اش فرصت را برای کارهای عجیب و غریب فراهم می کند.
جسیکا چستین: نامزد بهترین بازیگر نقش اول زن/ بازی مولی
درام جنایی که اولین ساخته آرون سورکین، فیلمنامه نویس بزرگ معاصر در مقام کارگردان است. این اقتباسی از یک داستان واقعی است. مولی بلوم ورزشکار و قهرمان المپیک در 26 سالگی توسط اف.بی.آی مورد بازجویی قرار می گیرد چون برای سلبریتی های هالیوودی به صورت مخفی و زیرزمینی امپراطوری قمار فراهم کرده بود.
منتقدان نوشته اند که چستین بیشترین استعداد بازیگری خودش را در این فیلم نشان داده است. این فیلم سومین نامزدی اسکار را برای چستین به ارمغان می آورد.
خب این یکی انتخابی است که همه پیش بینی اش می کنند. «دانکرک» فیلم جنگی کریستوفر نولان مهم ترین فیلم تابستان امسال بود. اگرچه نولان باوجود جاه طلبی های بصری اش بیشتر بخاطر فیلمنامه هایش مورد توجه آکادمی اسکار قرار گرفته اما درام جنگی دقیقا همان چیزی است که باید قابلیت های او را به عنوان کارگردان هم نشان می داد، فیلمی که منتقدان توافق دارند از نظر بصری شگفت آور است.
آرون سورکین: نامزد بهترین فیلمنامه اقتباسی/ بازی مولی
این سومین نامزدی اسکار برای سورکین در بخش فیلمنامه می شود. طبیعی است که در اولین فیلم هنوز نشود با اطمینان روی جایزه کارگردانی اش حساب کرد اما ممکن است بعد از «مانی بال» دومین جایزه اسکار را برایش به ارمغان بیاورد.
ویلم دافو: نامزد بهترین بازیگر نقش مکمل مرد/ پروژه فلوریدا
فیلم مستقلی که دل منتقدان را به دست آورد. یکی از نقاط قوتش بازی ویلم دافوست. قهرمان فیلم شان بیکر یک دختر شش ساله است و دافو نقش صاحب مهربان متلی را بازی می کند که دخترک و مادرش مهمانش می شوند.
جیک جیلنهال: نامزد بهترین بازیگر نقش اول مرد/ قوی تر
دیوید گوردون گرین تا به حال فیلم های مهمی نساخته ولی همیشه در بازی با بازیگران آدم موفقی بوده است. او در فیلم «مگلهون» بعد از مدت ها آل پاچینو را به روزهای اوجش بازگرداند. این فیلم هم اقتباس از یک داستان واقعی است.
جف بومن که جیک جیلنهال نقش اش را بازی می کند زندگی الهام بخشی دارد. او را مظهر امید شهر بوستون می دانند چون بعد از بمب گذاری در المپیک بوستون پاهایش را از دست داد ولی همچنان به ورزش قهرمانی ادامه داد.
هالیوود همیشه عاشق چنین نقش هایی بوده است و برای جیلنهال هم چالش خوبی است بعد از چند نقش پیچیده روانی حالا یک نقش پیچیده فیزیکی را بازی کند.
