بر اساس روایت ران هاچینسون، مارلون براندو در صحنه فیلمبرداری «جزیره دکتر مورو» رفتار وحشتناکی داشته و به عمد در کار تولید خلل ایجاد میکرد.
زمانی که پیشنهاد همکاری در پروژه «جزیره دکتر مورو» به هاچینسون ارائه شد، در مخیلهاش هم نمیگنجید که بازیگر «پدرخوانده» به کابوسی برای او بدل شود. او این پیشنهاد را فرصتی رویایی میدید تا با بازیگر محبوبش و کارگردان بزرگی چون جان فرانکنهایمر همکاری کند.
اما هاچینسون با پیوستن به عوامل تولید شاهد ساخت یکی از بدترین فیلمهای تاریخ سینما بود که خودش آن را اینگونه توصیف میکند: «فاجعه 40 میلیون دلاری.»
او در وهله نخست با دیدن اضافه وزن زیاد مارلون براندو در صحنه شگفتزده شده بود، درباره بیاعتنایی براندو به فیلمنامه میگوید: «او دوست داشت همه چیز را بداهه بگوید و اصلا به فیلمنامه اعتنا نمیکرد. او حتی به ندرت از مکانی که برای اقامتش فراهم کرده بودند خارج میشد. تنها زمانی در را باز میکرد که پیتزایش را میآوردند.»
هاچینسون نویسنده اهل ایرلند شمالی برنده جایزه امی است و یک بار نیز نامزد جایزه لارنس اولیویه برای بهترین نمایشنامه شده است.
ماه آینده کتاب خاطرات این فیلمنامهنویس با عنوان «چسبیدن به کوه یخ: نوشتن برای زندگی در صحنه و در هالیوود» منتشر خواهد شد. او در این کتاب از خاطرات ناخوشایند ساخت فیلم «جزیره دکتر مورو» گفته است. این خاطرات آنقدر برای او ناخوشایند بوده که هیچگاه فیلم «جزیره دکتر مورو» را تماشا نکرده است.
مارلون براندو که با بازیهای مسحورکننده در فیلمهای کلاسیکی چون «اتوبوسی به نام هوس» و «در بارانداز» انقلابی در بازیگری به پا کرده بود، برای رفتارهای غیرقابلپیشبینی با تهیهکنندگان، کارگردانان و دیگر بازیگران مشهور بود. البته فرانکنهایمر نیز پیش از آغاز کار به هاچینسون هشدار داده بود که کار کردن با براندو دشوار است.
هاچینسون روزهای فیلمبرداری «جزیره دکتر مورو» را اینگونه به یاد میآورد: «در صحنه فیلمبرداری همه با هم رفتاری هیولاوار داشتند. رابطه میان براندو با دیگر بازیگران مسموم بود. آنجا جزیره مردم دیوانه بود.»