ابراهیم داروغه زاده معاون نظارت و ارزشیابی سازمان سینمایی در نخستین گفتگوی تفصیلی بعد از حضور در این سمت از حل مشکل پروانه نمایش ۵ فیلم «خانه دختر» ( با موضوع رابطه جنسی پدر با دخترش)، «عصبانی نیستم» (با موضوع حمایت از فتنه ۸۸) ، «خانه پدری» ( با موضوع فرزندکشی)، «آشغالهای دوست داشتنی» (با موضوع حمایت از فتنه ۸۸)، پارادایس سخن به میان آورد. البته این طرح ،کاملا تبلیغاتی برای جلب حمایت هنرمندان است.
ابراهیم داروغه زاده با بیان اینکه با واژه توقیف موافق نیست به خبرگزاری صدا و سیما گفت: همانطور که در سال های گذشته فیلم های زیادی ساخته شده است که بسیار خوب بوده اند و در جهان نیز توانستند تصویر بسیار مثبت و خوبی از ایران به یادگار گذارند بعضی فیلم ها نیز در زمان نمایش دچار مشکلاتی شدند.
معاون نظارت و ارزشیابی سازمان سینمایی افزود:
تعداد ۱۲ فیلم در کمیته ای که به دستور آقای صالحی امیری تشکیل شده بود مورد بررسی قرار گرفت که در نتیجه آن پنج فیلم با جلساتی که با تهیه کننده و کارگردان آن داشتیم اصلاحات مدنظر و پیشنهادی کمیته را پذیرفتند.داروغه زاده گفت: این پنج فیلم «خانه دختر، خانه پدری، عصبانی نیستم، آشغال های دوست داشتنی و پارادایس» هستند که همگی مجوز نمایش گرفتند و به زودی اکران خواهند شد.
وی افزود:
از جمله اصلاحات انجام شده روی این فیلم‌ها فیلمبرداری مجدد بعضی سکانس‌ها بوده است از جمله فیلم خانه دختر و پارادایس، همچنین بقیه فیلم ها با اصلاحاتی در تدوین قابل اکران شدند.ابراهیم داروغه در پاسخ به اینکه آیا این شیوه حل مشکل فیلم های توقیفی درست است، گفت: بهترین شیوه این است که از زمان تولید و پروانه ساخت بتوانیم ارتباط و تعامل خوبی با فیلمساز برقرار کنیم و همسویی مد نظری که باید وجود داشته باشد بین منتقدین مدیران دولتی و سینماگران ایجاد کنیم تا فیلم های تولید شده مشکلی برای اکران نداشته باشند و ما دیگر فیلمی به نام توقیفی نداشته باشیم.
وی افزود: بعضی از این فیلم ها به علت مسائل روز سیاسی دچار مشکل شدند، بعضی نیز به خاطر سوتفاهماتی که به وجود آورده بودند یا برداشت هایی که از آن فیلم ها می شود؛ البته با گذشت زمان خیلی از مشکلات خود به خود حل شدند.
در پاراگراف نخست داروغه‌زاده طی اظهار نظری روی دیوار خانه پدری یادگاری اشتباهی را به نگارش درآورده است. این ادبیات در شان سینمای نازل و سخیف کنونی که در اسکار، بیماری جنسی پیرمردان ایرانی را برجسته می‌کند، نیست. در واقع فیلم خانه پدری ادامه همان فیلم متوحش crossing over است که ایرانیان به دلیل شک و ظن ناموسی، فرزندان و یا خواهران خود را به قتل می‌رسانند.سینمای ملی که چاشنی آن سواد و پشتوانه علمی نیست، طبیعتا مدیریت نظارت و ارزشیابی‌اش قدرت درک و آنالیز فیلم ندارد و همه مولفه های مدیریتی و سینماگران و محتواهای تولید شده اش کاملا به هم می‌آید.
اما در میان همه فیلمهای رفع توقیف شده باید به فیلم عصبانی نیستم اشاره کنیم که با حمایت شخص داروغه زاده در جشنواره ۱۳۹۲ نمایش داده شد. اگر داروغه زاده نبود، قطعا دبیر جشنواره فیلم فجر همچنان علیرضا رضاداد بود. در واقع «عصبانی نیستم» صابونی بود که داروغه‌زاده زیر پای دبیر سی و دومین جشنواره فیلم فجر گذاشت و حالا صابون جشنواره سی و دوم زیر پای محمد مهدی حیدریان است.
اما در مورد فیلم عصبانی نیستم فقط باید به یک نکته بسیار کوتاه اشاره کرد که هیاهوی سیاسی رضا درمیشیان کارگردانش را در تور جشنواره‌های مختلف فرنگی انداخته است.
در فیلم عصبانی نیستم کاراکتر نوید (نوید محمدزاده) دانشجوی ستاره دار و اخراج شده از دانشگاه طی رویدادهای منتج از سال ۸۸ ، عاشق ستاره (باران کوثری) است. نوید چون شغل درست و حسابی و توانایی اداره خودش را ندارد، طی دیالوگی به ستاره می‌گوید " بیا از اینجا (منظور ایران است) بریم . ستاره پاسخ می‌دهد " چرا ما باید برویم اینا (منظور مسوولان نظام است) باید بروند
مسئولان اداره نظارت و ارزشیابی ، همین صحنه را از فیلم عصبانی نیستم قیچی کنند و صرفا همین بخش را برای رئیس جمهور نمایش دهند و بگویند این بخشی از فیلمی که است که داروغه زاده، مدیریت نظارت و ارزشیابی و شورای پروانه ساخت و نمایش دولت دوازدهم، به سرکردگی مجید رضابالا، می‌خواهد به آن پروانه نمایش بدهند. اگر حسن روحانی که واکنش از سر غیرت او را در مورد فیلم مارمولک فراموش نکرده‌ایم، این فیلم را توقیف نکرد و آتش نزد! آنوقت آن را نمایش بدهند.
