محمدعلی کلی سال گذشته در سن 74 سالگی با عقبه‌ای رویایی روی رینگ درگذشت و اکنون دیوید سودربرگ به روزنامه سان گفته است به دنبال ساخت موزیکالی از زندگی این بوکسور افسانه‌ای است.
سودربرگ به این روزنامه گفته است «نمی‌توانیم منتظر تولید نمایش باشیم. هیچ سرنخی نداریم که چه کسی نقش محمدعلی را بازمی‌کند؛ ولی قرار است شخصیت بزرگی باشد.»
محمدعلی کلی با نام کاسیوس کلای در 14 ژانویه 1962 متولد شد و در میانه‌های دهه شصت با پذیرفتن دین اسلام، نام خود را به علی تغییر داد. در کودکی توسط جو مارتین، یک پلیس وارد باشگاه محلی بوکس شد، کسی که این پسر هشت ساله و سارق دوچرخه‌اش را کشف کرد. تصمیم پلیس منجر ب کشف مبارزی شد که از ورزش فراتر رفت. او مدال طلای المپیک 1960 رم را به خانه آورد. به سرعت به بوکسوری حرفه‌ای بدل شد و تحت نام واقعیش مبارزه کرد. اولین مبارزه کلی در اکتبر 1960 با شش راند مبارزه با تونی هانسکر در لوییس‌ویل بود.
در 1964، پس از صعود از ضربه فنی کردن هنری کوپر در لندن، کلی سانی لیستون را در هفت راند در میامی بیچ شکت داد تا به عنوان قهرمانی سنگین‌وزن دست پیدا کند. در طول دوران حرفه‌ایش او با مسائل نژادی جنگید و برای رد جنگ در ویتنام، از خیر قهرمانی گذذشت و مدرک بوکس خود را برای چهار سال متناوب از دست داد.
در نخستین باخت حرفه‌ایش به جو فریزر در نبرد قرن بود، با اینکه شاید بهترین پیروزیش، شکست فورمن در 1974 بود. بعدتر نبردهای مهمی را دنبال کرد همانند «تریلا در مانیل» که فریزر را پس از 14 راند به‌یادماندنی متوقف کرد. او ناگهان در 1981 با رکورد 56 برد از 61 مبارزه بازنشست شد. بیماری پارکینسون پس از آن ظاهر شد؛ اما او به شخصیت عمومی و مشهور مبدل شد. در 1996 مشعل المپیک آتلانتا به او سپرده شد و اثرات شرایط او برای تمام جهان آشکار شد. در مراسم تدفین محمدعلی، باراک اوباما او را تکان‌دهنده جهان توصیف کرد.
