داریوش اسدزاده بازیگر پیشکسوت عرصه تلویزیون، سینما و تئاتر گفت: زمانیکه جوانتر بودم در زمینه نگارش و کارگردانی نمایشنامههای پلیسی فعالیت میکردم و هنوز هم بسیاری از این نمایشنامهها را که مربوط به 60 سال قبل است را دارم.
وی ادامه داد: این روزها رمق چندانی برای بازگشت به دوره نمایشنامهنویسی ندارم اما برای اینکه خود را سرپا نگاه دارم، مشغول نگارش و ویرایش کتاب پنجم خودم هستم و با یک انتشارات هم درباره چاپ این کتاب صحبتهایی داشتهام.
بازیگر سریال « و خدا عشق را آفرید» تصریح کرد: کتاب جدیدم را درباره خاطراتم، تهران و لالهزار مینویسم و این اثر حدود 50 تا 60 عکس قدیمی دارد که خودم آنها را تهیه کردهام و مربوط به سالها قبل است.
وی در ادامه صحبتهای خود اظهار کرد: زمانیکه به تدریس در دانشگاه مشغول شدم، رشتههای مربوط به بازیگری تا این اندازه وسعت و گسترش پیدا نکرده بود و به همین دلیل در زمانهایی که به بازیگر زن و مرد نیاز داشتیم، در روزنامه آگهی میدادیم و از بین افرادی که حاضر میشدند، برخی اشخاص را انتخاب میکردیم.
بازیگر سریال «عشق گمشده» یادآور شد: پس از مدتی تدریس، متوجه شدم کشش لازم را برای ادامه این فعالیت ندارم و کمکم کنارهگیری کردم. به هرحال یک مدرس باید از اطلاعات کافی برخوردار باشد و پیش از هر مرتبه تدریس نیز مطالعهای داشته باشد.
وی افزود: بسیاری از افراد پیش از من کتاب های خوبی در زمینه آموزش بازیگری نوشتهاند بنابراین من چنین تصمیمی نداشتهام که کتابی در این حوزه به رشته نگارش درآورم. از میان سه عرصه تلویزیون، تئاتر و سینما، تئاتر را بیش از سایر زمینهها دوست دارم چرا که هنر تئاتر تپش قلب یک جامعه است و معتقدم تئاتر یک دنیا عمق دارد. از نظر من بازیگر تئاتر تا اندازه زیادی قابل احترام است.
اسدزاده تصریح کرد: وقتی در سال 1320 وارد عرصه تئاتر شدم، بیشتر از 12 هنرپیشه در تهران وجود نداشت. سالها در عرصه بازیگری بهخصوص تئاتر فعالیت کردم و نکتهای که این روزها شاهد وقوع آن هستم این است که از دانشگاهها و کلاسهای مربوط به بازیگری به اندازهای هنرجو خارج میشود که جای خالی چندانی برای فعالیت در این زمینه باقی نمیگذارند.
وی خاطرنشان کرد: ورود جوانان به عرصه بازیگری خوب است و در این روند قدیمیها کنار میروند و افراد جدید به فعالیت میپردازند اما موضوع مهم این است که علاوه بر علاقه، باید سواد و مطالعه لازم را داشته باشند.