مژده لواسانی در صفحه اینستاگرام خود نوشت:
من بارها و بارها زنان کارتن خواب رو دیدم،کنارشون نشستم، باهاشون حرف زدم،از محله ی هرندی تا گرمخونه ها تا استودیوی برنامه هام...جنس حرفهای امشبِ شخصیت های نمایش "یک دقیقه و سیزده ثانیه" انقدر برام آشنا بود که انگار یکی از همون زن ها داره قصه ش رو تعریف میکنه...ممنون از دعوت دکتر گیل آبادی عزیز برای تماشای تئاترشون که تئاتر نیست،یک زخم بزرگه...زخمی که با سرپوش،دوا نمیشه...این زخم رو باید فریاد کرد...
دعوتتون میکنم "یک دقیقه و سیزده ثانیه" به کارگردانی دکتر گیل آبادی رو در تماشاخانه ی ایرانشهر ببینید و پس از اون مطمئنم بیشتر به این زخم ها فکر میکنید...به نظرم این نمایش از جایی که تمام میشه،تازه در ذهن و جان ما آغاز میشه... یک دقیقه و سیزده ثانیه . مژده لواسانی
عکس از احسان رأفتی
تکمله:
یه جایی از نمایش،پانته آ بهرام که چقدر هم در این کار قدرتمند و درخشانه،شعری از فروغ میخونه که به نظرم بهترین شرح برای حال و روزِ زنان آسیب دیده ی اجتماعیست:
کسی به فکر گلها نیست
کسی به فکر ماهیها نیست
کسی نمیخواهد
باور کند که باغچه دارد میمیرد
که قلب باغچه در زیر آفتاب ورم کرده است
که ذهن باغچه دارد آرام آرام
از خاطرات سبز تهی می شود
و حس باغچه انگار
چیزی مجردست که در انزوای باغچه پوسیده ست... فروغ فرخزاد
