به گزارش افکارنیوز، در فصل جدید خندوانه رامبد جوان و دوستانش به مردم وعده دادند مسابقه ای را ترتیب داده اند که کمدین های جدیدی را در قالب استندآپ کمدی معرفی خواهد کرد، چند هفته پیش پس از پخش سکانس هایی از تست برخی جوانان در مسابقه خنداننده شو پخش شد اما پس از معرفی افرادی در مسابقه نهایی مشخص شد این مسابقه اصلا مرزهای طنز را نمی شناسد و بیشتر از طنز به حرفهای سخیف اختصاص پیدا کرده است.
در این مسابقه حرفهایی توسط شرکت کنندگان زده می شود که شاید بهتر باشد برای مخاطب محدودیت های سنی قرار داد زیرا بسیاری از این حرفهای رکیک مطمئنا بازخوردهای مناسبی در فرهنگ جامعه ندارد.
برنامه خندوانه این روزها بیشتر از آنکه به فکر طنزی بر اساس چارچوب ها باشد بیشتر تبدیل به سرکیسه کردن اسپانسر ها روی آورده تا جایی که بخش عمده ای از این برنامه به تبلیغات اختصاص یافته که در ذوق مخاطب می زند.
از سوی دیگر در ادبیات ایران مرز بین طنز و هجو وجود دارد و بسیاری از صاحب نظران و اندیشمندان بارها و بارها خطوط طنز صحیح را ترسیم کرده اند اما خندوانه و مسابقه خنداننده شو با بیان الفاظ رکیک و زشت و شوخی های نا به جا پا را از طنز فراتر گذاشته و به بهانه شوخی هر آنچه دلشان می خواهد را می گویند.
جالب اینجاست کار به جایی رسیده که یکی از شرکت کننده ها از سانسور استند آپ کمدی خود شاکی شده و در صفحه شخصی اینستاگرام خود آورده بود که " کامل سانسور شد، خیلی نامردید، ننگ بر شما باد"
در سوی دیگر این مسابقه 4 دوست رامبد جوان به عنوان مربی حضور دارند که در کارنامه کاریشان بیشتر از چند فیلم و سریال و تئاتر دیده نمی شود و به داوری شرکت کنندگان می پردازند، این افراد چه سابقه ای در ادبیات طنز دارند که اینگونه سخن می گویند.
خنداننده شو در واقع نه تنها مسابقه ای تلویزیونی برای خندان مردم نیست بلکه همان راه و روش تئاتر های آزاد را در پیش گرفته و مطمئنا اگر مسئولان به خانواده خود جلوی قاب تلویزیون بنشینند و این برنامه را ببینند متوجه حرفهای نامناسب آن در استندآپ کمدی های پر از لودگی خواهند شد.
این مسابقه ضعف دیگری را نیز نمایان کرد ، اینکه دانشگاه صدا و سیما به کجا می رود؟ مگر نه اینکه این دانشکده مسئول تربیت کادر برای رسانه ملی است پس حضور افرادی از جنس خنداننده شو در تلوزیون به چه دلیل است؟ اگر دانشکده صدا و سیما به عنوان متولی اصلی تربیت نیرو ، افرادی را تربیت می کرد که طنزی فاخر به جای لودگی را نمایش می دادند و در تلویزیون حضور پیدا می کردند شاهد این نوع ادبیات سخیف در یک برنامه تلویزیونی نبودیم.
