مجید میرفخرایی، طراح صحنه و لباس سینما و تلویزیون درباره سینمای کودک و نوجوان امروز، گفت: پرداختن به سینمای کودک مسئله مهمی است که باید به آن توجه خاصی داشت چرا که لازمه سینمای کودک این است که برای کودکان باشد، نه اینکه به نام کودکان و به کام بزرگسالان باشد.
وی افزود: هماکنون بیشتر مخاطبان سینمای کودک بزرگسال هستند و به نظر من درستش این است که سینمای کودک برای کودکان هم جذاب باشد.
این طراح صحنه و لباس اظهار داشت: امروزه مسائلی وجود دارند که باید بزرگان به آن توجه کنند و برخی دیگر از مسائل هم هستند که کودکان آنها را دوست دارند و بزرگسالان نیز به آن نگاه میکنند پس انتخاب موضوع و سوژه نیازمند نگاهی هوشمندانه است که کاملا مخاطب شناسی داشته باشد.
میرفخرایی ادامه داد: در ابتدای تولید آثار کودک باید مخاطب کودک را در نظر داشته باشیم به همین دلیل در داوریها نیز داوری کودک نیاز داریم زیرا نظر آنها بسیار مهم است و اعمال آن در کار از اهمیت بالایی برخوردار خواهد بود و خروجی بهتری خواهد داشت.
وی تصریح کرد: در شرایط و وضعیت فعلی سینمای ما، به کودک کمتوجهی میشود و شاید به خاطر این است که فیلمهای کودک بازار تجاری ندارند.
این طراح صحنه و لباس افزود: در دورانی فیلمهای کودکان برجسته بودند و اکثر فیلمهای کودک و تولیدات کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان در جشنوارههای بینالمللی جایزه میگرفتند ولی اکنون نیمنگاهی هم به آنها نمیشود زیرا ما به آن کمتوجهی میکنیم و شاید سینمای تجاری باعث شده که کودکان در پشت این سینمای تجاری گم شوند.
وی درباره گماشتن زنگ سینما در مدارس بیان کرد: نواخته شدن زنگ سینما در مدارس مسئله بسیار مهمی است زیرا بسیاری از افرادی که امروز در عرصه سینما فعالیت میکنند در کودکیشان فیلمهای زیادی دیدهاند و با سینما اخت گرفتهاند. به عنوان مثال به یاد میآورم زمانی که کودک بودم ساعتی از ساعات مدارس را به سینما اختصاص میدادند و ما را جمع میکردند و برای دیدن فیلمهایی میبردند که انتخابی بودند اما فرمایشی نبودند که بگویند این مقدار استقبال داشتیم. این فیلمها مخصوص کودک ساخته میشدند.
این طراح صحنه و لباس در بخش دیگری از سخنانش به اهمیت فصل تابستان برای رونق بخشیدن به سینمای کودک اشاره کرد و اظهار داشت: تابستان فرصت مناسبی جهت برگزاری ورکشاپها و کارگاهها برای کارگردانهای جوان علاقمند به فعالیت در عرصه فیلم کودک، و کودکان علاقمند به بازیگری و حرفههای مختلف است. ما کودکان بازیگر کمی داریم و کارگردانهای آشنا با رفتار کودک هم زیاد نیستند.
وی تصریح کرد: در نتیجه من فکر میکنم باید بودجه خوبی به بهبود وضعیت سینمای کودک اختصاص داده شود زیرا اکثر ما میدانیم که در شرایط فعلی اسپانسری پیدا نمیشود.
این طراح صحنه و لباس ادامه داد: دولت باید به اصطلاح سعی کند که آموزش و پرورش، کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی را در کنار همدیگر قرار دهد تا به کودکان و نوجوانان اهمیت بدهند و خواستههایشان را برطرف کنند.
میرفخرایی گفت: ما هماکنون در فیلمهای کودکمان قهرمان کودک نداریم و این در صورتی است که کشورهای دیگر قهرمانهایی چون مرد عنکبوتی را دارند و از دلایل این امر میتوان به این اشاره کرد که ما سعی نکردیم چنین شخصیتهایی را خلق کنیم.
وی افزود: این مهم است که کودکان ما سمبلها و ایدهآلهایی داشته باشند. ما نمیتوانیم همیشه از مشکلات کودکان فیلم بسازیم بلکه باید فیلمهایی را تولید کنیم که جذاب باشد زیرا کودک پرانرژی است و باید حس کند که در سینمای مخصوص به خود هم میتواند لذت ببرد و این انرژی را تخلیه کند.
این طراح صحنه و لباس خاطرنشان کرد: من خانوادههای زیادی را میبینم که کودکشان را به سینما نمیبرند و برای رهایی از آنها، یک لوح فشرده کارتونی تهیه کرده و آن را در اختیارش قرار میدهند بنابراین تربیت و سمبلهای این کودک انگار ربطی به ما ندارد.