سینما نادر یکی از سینماهای قدیمی تهران به شمار میرود، برای مروری بر خاطرات روزهای دور به دیدن ناصر بیگدلی یکی از قدیمی ترین سینماداران کشور و مالک سینما نادر رفتیم. خاطرات ناصر بیگدلی از دنیای سینما از هشت سالگی اش و چگونگی علاقهمند شدنش به سینما و حرفه سینماداری شروع میشود.
ناصر بیگدلی قبل از اینکه از خاطرات خود و چگونگی علاقهمندیاش به سینما برای ما تعریف کند درباره تعطیلی سینماهای لالهزار می گوید: «اکثر سینماهای لالهزار از همان سال ۵۷ تعطیل شد، اما سینما نادر به دلیل اینکه در کوچه قرار داشت کمتر دیده میشد و نسبت به آن حساسیت وجود داشت ولی در نهایت برای این سینما نیز مانند سینماهای دیگر لاله زار یک نامه از سوی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ارسال شد مبنی بر اینکه این سینما نه کارآیی دارد و نه مشتری به همین دلیل آزادید هر بهرهبرداری که می خواهید از سینما داشته باشید.»
این سینمادار قدیمی اشاره میکند: «ما سینما را شش سال پیش تعطیل کردیم و تنها یک نفر در سینما حضور دارد که از ملک مراقبت میکند. البته تنها سینما نادر نیست که به این وضعیت افتاده است بلکه بسیاری از سینماهای قدیمی در نقاط مختلف تهران تعطیل شده اند.»
بیگدلی با اشاره به تاریخچه قدیمیترین سینماهای تهران عنوان میکند: «قدیمیترین سینمای تهران سینما ایران بود که در سال ۱۳۰۵ فعالیت خود را آغاز کرد و از سال ۱۳۰۵ تا ۱۳۱۲ پنج سینمای دیگر نیز در تهران تاسیس شدند. به خاطر دارم که مالک سینما ایران همان سالها یک سینما در خیابان امیریه با نام سینما نور تاسیس کرد که در حال حاضر به یک بانک تبدیل شده است.»
مالک سینما نادر در بخشی دیگر از صحبتهای خود بیان میکند: «در همان دوران یکی از سینماداران به من میگفت تو در سینمایی که کار میکنی مثلا روزی دو تومان پول میگیری، من به تو روزی شش تومان می دهم ولی با من کار کن، اما من می گفتم که یدالله خان را رها نمی کنم. به خاطر دارم در همان دوران مادرم یک خانه با قیمت دو تومان در خیابان فرهنگ از پدرش به او ارث رسیده بود و چون صاحب سینما شهناز از من خواست تا آن سینما را اجاره کنم من نیز که مقداری پول پس انداز کرده بودم، خانه مادری را گرو گذاشتم و سینما شهناز را اجاره کردم.