«فریده سپاه منصور» بازیگر تلویزیون و سینما گفت: همانطور که می دانید بیشترین نقشی که به خانم های بازیگر ما پیشنهاد داده می شود، مادر است، اما من نوعی تا چه زمانی می توانم به جای مادری که خودم هم در عالم واقع هستم، به ایفای نقش بپردازم؟!
وی ادامه داد: نقش باید هویت داشته باشد و طوری باشد که بتوان آن را پرداخت کرد، یا گره گشا باشد و گره ایجاد کند.
بازیگر سریال «دردسرهای عظیم» در ادامه افزود: من دوست ندارم خودم را جلوی دوربین نشان دهم و به هر قیمتی بازی کنم! شاید برای همین هم هست که برخی از بازیگران بیکار می شوند چراکه دوست ندارند هر نقشی را بازی کنند.
این بازیگر درباره حضور کمرنگ خود در تلویزیون نیز گفت: باید این سوال را از دوستان مسئول در تلویزیون بپرسید نه از من! الان حدود 2 سال و نیم است که من در تلویزیون بازی نکردم و در این مدت هم از سمت تلویزیون هیچ پیشنهادی نداشتم تا جایی که فکر می کنم ممنوع التصویر شدم که به من پیشنهادی نمی دهند!
وی که در سال 67 در سریال «عقیق» بازی کرده بود، درباره این سریال گفت: این سریال در آن زمان خیلی پرمخاطب بود آنهم نه به خاطر اینکه من در آن بازی می کردم، بلکه بخش مهمی از آن به کمبود سریال های آن زمان برمی گردد. در آن سالها من بیشتر تئاتر بازی می کردم و اغلب بچه های تئاتری مرا می شناختند، اما مردم عادی مرا نمی شناختند. بعد از پایان بازی در «عقیق» فکر می کردند که واقعا گاودار هستم! در هر حال همه عوامل دست به دست هم داد تا این سریال گل کند.
این بازیگر با اشاره به دلیل ماندگاری برخی از نقش ها در تلویزیون و سینما نیز بیان داشت: قصه و وجود ما به ازای شخصیت ها شایید دلیل مهمی برای این موضوع باشد.
وی افزود: عرصه بازیگری خیلی حساس است و اگر من از خودم مراقبت نکنم به طور قطع مغرور شده و دچار منم منم خواهم شد. هیچوقت به اینکه کسی از من تعریف کند، فکر نمی کنم و حتی اغلب اوقات دوست ندارم مورد تعریف واقع شوم و تا فردی شروع به تعریف کردن از بازی ام می شود به سرعت حرفش را قطع می کنم.
