عبد آبست که در سومین نمایش فیلم تمارض در بخش فروم برلین حاضر بود، ادامه داد: قصه این فیلم از ۸ شب شروع میشود و تا ۴ صبح ادامه دارد و قصه در سه زمان روایت میشود و آنچه در فیلمنامه برای من جذاب بود، این بود که چگونه میتوان یک قصه را در ۸ ساعت تعریف کرد ولی همزمان در سالهای ۶۲ و 76 و 95 هم در آن باشد، البته نقاط مشترک دارند ولی روایتها متفاوت است.
کارگردان فیلم تمارض در بخش دیگری از پرسش و پاسخ که پس از نمایش فیلمش انجام شد، تصریح کرد: قصد داشته است که به تخیل مخاطب ارج بنهد به همین دلیل در طول فیلم احساس میکنیم، شخصی مثل گیمر در صدا و تصویر فیلم دست میبرد و آن را تغییر میدهد.
او که در فیلمش از رنگ سبز استفاده شده بود و بازیگرانش کفش آبی پوشیده بودند، توضیح داد که همیشه در سینما پرده سبز استفاده میشود و در مورد کفش آبی هم در سینما قبل از پرده سبز از پرده آبی استفاده میکنند.
آبست که در نمایش فیلمش کتایون شهابی، علی معلم، محمدرضا عباسیان و تعدادی از خبرنگاران رسانههای فارسیزبان حضور داشتند، در توضیح دوبارهای درباره بلکباس به جای فضای بیرونی گفت: باور دارم که اگر قرار است یک در را در فیلم نشان بدهم باید همان یک در باشد و چیز اضافهای در کادر نباشد. الان فکر میکنم حتی چیزهایی هنوز در این کادر ممکن است اضافه باشد که میتوانست حذف شود.
کارگردان فیلم تمارض درباره زمان اکران این فیلم در ایران گفت که هنوز زمان دقیقی مشخص نیست و تصمیم با تهیهکننده و پخشکننده است.