ایرج راد درباره همکاری و دوستی خود با زنده یاد جعفر والی، گفت: استاد والی را از دوره اداره هنرهای دراماتیک می شناختم. ایشان در آن زمان در شب های چهارشنبه که تئاتر به صورت زنده از تلویزیون پخش می شد، بسیار فعال بود. آقای والی در تالار سنگلج که تنها سالن اداره برنامه های تئاتر بود، کارهای بسیار ارزشمندی را به صحنه برد.
وی ادامه داد: استاد والی در آن زمان نمایش های خود را در نقاط مختلف مملکت و بخصوص جنوب ایران نیز به صحنه می برد. ایشان کارهای درخشان بسیاری را کارگردانی کرد و در نمایش های درخشانی نیز به ایفای نقش پرداخت.
این بازیگر با سابقه تئاتر ایران، یادآور شد: این اواخر استاد والی قصد داشت نمایش «در گوش سالمم زمزمه کن» را که اقتباسی از یک اثر خارجی بود و سال های دور با استاد انتظامی و استاد مشایخی آن را در تلویزیون اجرا کرده بود، به صحنه ببرد. من هم در این نمایش در خدمت استاد والی بودم ولی در حین و میانه تمرینات بود که احساس کردیم احوال ایشان مساعد نیست و به بیمارستان منتقل شد و این پروژه ناتمام ماند.
راد از زنده یاد جعفر والی به عنوان شخصیتی مهربان، با وسواس در ارتباط با تئاتر، وقت شناس و با دیسیپلین یاد کرد که برای تئاتر ارزش بسیاری قائل بود.
وی اظهار کرد: استاد والی به زمینه های تحلیلی خیلی توجه می کرد، بخصوص در انتخاب نمایشنامه و انتخاب بازیگران. استاد والی همواره انسانی با نزاکت و به دور از حاشیه بود.
