یوجین فرزند 63 ساله چارلز چاپلین غول سینمای کمدی در مورد انتخابات ریاست جمهوری آمریکا اظهار نظر کرد و ضدیت خود را با اعلام این که ترامپ همانند شخصیت «ناپولینی» در فیلم «دیکتاتور بزرگ» است عنوان کرد.
چاپلین گفت:"این یک مقایسه خیلی خوب است و ناپولینی کنایه از موسیلینی دیکتاتور ایتالیا است که با این نام مستعار در این فیلم کمدی سیاه در سال 1940 خلق شد.
چاپلین گفت:"این یک مقایسه خیلی خوب است و ناپولینی کنایه از موسیلینی دیکتاتور ایتالیا است که با این نام مستعار در این فیلم کمدی سیاه در سال 1940 خلق شد.
در فیلم دیکتاتور بزرگ چارلی چاپلین علاوه بر کارگردانی، در نقش «هینکل» دیکتاتور تومانیا که به برتری نژاد آریایی بود و کنایه از هیتلر بود نیز ظاهر شد.
یوجین چاپلین که ساکن سوییس است در دیداری نادر از آمریکا در مورد ترامپ و مخالفت‌هایش با سیاست‌های وی در قبال مهاجرت، مسلمانان و آزادی بیان سخن گفت.
وی در ادامه گفت:"ترامپ از یک شوی تلویزیونی آمده و خیلی زرنگ است که با این عقاید مسخره در مورد خود تبلیغ کرده است.
از یوجین چاپلین پرسیده شد که اگر پدرت زنده بود به عنوان یک مهاجر چه واکنشی نسبت به ترامپ نشان می‌داد؟ وی در پاسخ گفت که پدرم با صراحت با آن مخالفت می‌کرد زیرا پدرم یک بشردوست و پیرو حق بود. او از فقر آمده بود و همیشه بر این عقیده بود که باید فرصت برای همه نژادها باشد. او از جهل و نادانی متنفر بود و عاشق بردباری بود.
سر چارلز اسپنسر چاپلین مهمترین و تاثیرگذارترین شاگرد مک سنت و فرزند یک نمایشگر تالارهای محلی موسیقی انگلیسی به نام جرالدین چاپلین بود. چاپلین در سال 1910 به آمریکا رفت و با برادرانش استودیو چاپلین را تاسیس کردند. چاپلین دوران کودکی را در دشواری و تنگدستی گذراند و در نخستین سال‌های شکوفایی سینما در امریکا، با تکیه بر خلاقیت و استعداد خود به اوج شهرت رسید.
وی نخستین فیلمش را با نام ساختن یک زندگی که فیلم کمدی بود در سال 1914 آغاز کرد. در این کمپانی و با این فیلم چاپلین به شهرت رسید. به تدریج چاپلین به محبوب‌ترین هنرمند تاریخ سینما تبدیل شد.
در نخستین فیلمی که به نام در تلاش معاش (1914) برای مک سنت بازی کرد، نقش یک شیک پوش تیپیک انگلیسی به او محول شد، اما با فیلم دومش، مخمصه غریب مبیل 1914، کارکتر یک ولگرد کوچولو را معرفی کرد؛ کارکتری که بعدها اورا شهره آفاق ساخت و به یک نماد جهانی سینمایی بدل کرد.
بسیاری چارلی چاپلین را تنها یک کمدین موفق می‌دانند حال آنکه او در طول زندگانی خود در زمینه موسیقی نیز استعداد فراوانی از خود نشان داد. ساخت موسیقی فیلم کار عادی وی بود و توانست در مجموع موسیقی 23 فیلم را به پایان برساند. موسیقی فیلم لایم لایت ساخته چالین در سال 1972 برنده جایزه اسکار شد.
دیکتاتور بزرگ نخستین فیلم کاملا ناطق چاپلین بود که در اوضاع نابسامان جهانی در دهه 40، اثری ضد نازی بود. این فیلم در مورد دیکتاتوری اروپایی و در واقع تاریخچه زندگی آدنوید هینکل، دیکتاتور کشور خیالی تامانیا است. «جویندگان طلا» «عصر جدید» و «دیکتاتور بزرگ» از معروف‌ترین آثار سینمایی این هنرمند محسوب می‌شوند. سر چارلز اسپنسر چاپلین 25 دسامبر سال 1977 در سن 88 سالگی درگذشت.
