علیرضا آقایی؛ تهیه‌کننده برنامه‌های تلویزیونی و چند کار اخیر فیتیله‌ای‌ها درخصوص فعالیت‌های اخیر گروه در گفت‌وگو با «صبا» عنوان کرد: تلاش می‌کنیم با قدرت و قوت بیشتر و بهتری به قاب تصویر بازگردیم اما برنامه‌های جدید به‌طور حتم رنگ‌و‌بویی از قدیم را با خود به همراه خواهد داشت؛ ما در شبکه‌های مختلفی ازجمله شبکه یک طرح‌‌هایی را ارائه کرده‌ایم که خوشبختانه مورد تایید هم قرار گرفته‌اند و منتظریم تا مشکلات مالی برطرف شوند، همچنین تفاهمات بین ما و مدیران شبکه‌ها برقرار شود تا درنهایت به ساخت برسیم.
هنوز آدم‌بزرگ‌هایی هستند که با انرژی فراوان کودک می‌شوند و همراه کودکان، دل شادشان می‌کنند؛ باید توجه داشت که گروه ویژه‌ای از مخاطبان تلویزیون را کودکان و نوجوانان تشکیل می‌دهند، گروهی که به‌لحاظ حساسیت‌های موجود در زمره گروه‌های سنی ویژه قرار دارند، بر همین اساس مسئولیت خطیری بر دوش برنامه‌سازان این فضا وجود دارد، آشنایی با روحیات و نیازهای کودکان در نتیجه تولید و ساخت خوراک مناسب برای آن‌ها که در درجه اول دارای جذابیت‌های بصری بوده و از طرفی بار آموزشی مفیدی را در بر داشته باشد ازجمله مسائل مهم در این زمینه است، گروه فیتیله‌ای‌ها یکی از گروه‌‌هایی هستند که سال‌های سال در زمینه کودک برنامه ساخته‌اند اما این روزها خبری از حضورشان در تلویزیون نیست، در گفت‌وگویی که با آن‌ها داشتیم دلایل زیادی را برای این کم‌کاری عنوان کردند، شرح کامل این گفت‌وگو با صبا را در ادامه می‌خوانید.آقایی درباره این موضوع که تهیه‌کنندگی کارهای جدید بر عهده خودش است یا نه، گفت: در حال‌حاضر بله اما هنوز هیچ‌چیز مشخص نیست و قطعیتی درباره این‌که ممکن است تهیه‌کننده تغییر کند یا نه وجود ندارد.
بزرگترین مشکل ما اسپانسر است، اسپانسری که منطبق با عملکرد ما باشد
او از سریالی که برای ساخت در نظر داشت نیز خبرداد و تصریح کرد: این سریال مصوب شده و برای شبکه یک در نظر گرفته شده است و ما همچنان در انتظار هستیم تا بتوانیم کار خود را شروع کنیم. بزرگترین مشکل ما اسپانسر است؛ اسپانسری که منطبق با عملکرد ما باشد. ما صف اسپانسر داریم ولی از طرفی قصد نداریم با اسپانسرهای تجاری وارد عمل شویم.این تهیه‌کننده افزود: فکر می‌کنم همین چند طرحی که در دست داریم عملی کنیم و جز آن‌ها به طرح دیگری فکر نکنیم، ما طرح‌های تصویب شده داریم و در حال‌حاضر به فکر نیمه‌دوم سال هستیم نه نوروز
.آقایی یکی از دلایل کمبود ساخت فیلم‌های سینمایی در حوزه کودک را تغییر نگرش سرمایه‌گذاران در تولید این عرصه بیان کرد و اظهار داشت: ما در بخش خصوصی سرمایه‌گذار داریم و می‌بینیم که در زمینه‌های مختلفی مانند کمدی و طنز کارهای زیادی ساخته می‌شوند بنابراین شاید دوستان باید روی این مورد تمرکز کرده و کارهایی بسازند تا هم شعف‌انگیز باشند و هم گیشه را در نظر داشته باشند؛ به بیان دیگر ما سرمایه‌گذار داریم اما نگرش‌ها باید عوض شوند.
.برپایی جشنواره کودک به خوراک مناسب احتیاج دارد
علی فروتن؛ یکی از مجریان «فیتیله‌ای‌ها» در ارتباط با مشکلات موجود در زمینه کار کودک بیان کرد: ما ایده و طرح‌های زیادی را در دست داریم، طرح‌‌هایی که مدت سه تا چهار ماه است ارائه شده اند اما تا به امروز به نتیجه‌ای نرسیده‌اند البته همه نظرها موافق کار ما است اما مسائلی مانند اسپانسر و... تاکنون سد راه ما شده‌اند. نه‌تنها ما، تمامی هنرمندان برای ساخت و تولید کارهای گوناگون طرح‌های فراوانی دارند که متاسفانه بستر مناسب برای پروراندن این ایده‌ها فراهم نیست، در حالی‌که طرح‌های قبلی به نتیجه نرسیده‌اند چطور می‌توان برای ایام دیگر سال طرحی را ارائه کرد!
او از برگزاری جشنواره‌های کودک و محدودیت‌های این برنامه‌ها صحبت کرد و گفت: این جشنواره‌ها نیاز به متولی دارند، برپایی یک جشنواره به خوراک مناسب احتیاج دارد، درواقع باید مجموعه‌ای وجود داشته باشد تا کارهای مربوطه را سروسامان دهند، چند سال گذشته و در زمان افتتاح جشنواره فیلم کودک اصفهان، ما اجراکننده مراسم افتتاحیه بودیم و شاید باور نکنید اکثر فیلم‌هایی که به جشنواره ارسال شده بود هیچ ربطی به کودک نداشت و مربوط به بزرگسالان بود، با این تفاسیر باید ارشاد، تلویزیون و مراجع ذیربط سرمایه‌گذاری کنند تا فیلم تولید شود؛ در این صورت است که تولیدکننده خارجی هم برای حضور در این جشنواره‌ها راغب می‌شوند.
فروتن در پایان خاطر نشان کرد: ما چقدر نشریه کودک داریم، چقدر در مورد روان‌شناسی کودک حرف می‌زنیم، کجا دیده‌ایم که نشریه یا فیلم جامعی در حوزه کودک فعال باشد حتی تلویزیون که یک شبکه کودک منسجم در آن وجود ندارد، بنابراین با در نظر داشتن این عوامل گام‌های موثری در زمینه تولیدات کارهای کودک می‌توان برداشت.
هم‌اکنون با رکود برنامه‌سازی در تلویزیون مواجه هستیم
محمد مسلمی، در مورد این‌که ما همچنان با همان عنوان عموهای فیتیله‌ای شاهد کارهای آن‌ها هستیم یا نه گفت: در این چند طرحی که دوستان هم راجع به آن صحبت کردند یکی با همین مضمون کار خواهد شد اما مابقی با این کار تفاوت دارند.ا.
مسلمی تاکید کرد: به هرحال ما علاقه‌مند نیستیم تا در ژانر کودک برنامه‌ای کار شود که در آن کالای تجاری را وارد برنامه کودک کنیم البته لازمه ساخت برنامه تلویزیونی تامین منابع مالی است. اگر به سراغ اسپانسرهای دیگر هم برویم ضعیف هستند اما تلاش‌‌هایی در حال انجام است تا با هم ارتباط برقرار کنیم، جای تاسف دارد که نمی‌توانیم برای بچه‌ها برنامه تولید کنیم و به‌دنبال پول می‌گردیم تا خوراک کودکان را تهیه کنیم؛ این همه سریال ساخته می‌شود سرمایه یکی از این سریال‌ها می‌تواند هزینه یک شبکه کودک را تامین کند.
مسلمی درخصوص کمبود آثار در سینمای کودک اظهار داشت: ما چند فیلمنامه سینمایی هم داریم که روی آن‌ها کار کنیم و برای آغاز ساخت آن‌ها در حال مذاکره هم هستیم. فراموش نکنید که ما تیم اجرایی هستیم و سازندگان باید به سراغ ما بیایند و با ما کار کنند. دلیل اصلی این که کارِ سینمایی خوبی در ژانر کودک مشاهده نمی‌شود نبود سرمایه‌گذار است اگر نه به غیر از ما گروه‌های فراوان و بزرگی وجود دارند تا در این زمینه کار کنند افرادی که جزو اساتید ما هستند. کارهای کودک مورد استقبال خوب مخاطبان قرار می‌گیرد اما نمی‌دانم چرا تولید به مشکل خورده است شاید این معضل به اقتصاد جامعه مربوط می‌شود.محمد مسلمی در خاتمه صحبت‌هایش عنوان کرد: تعداد بینندگان تلویزیون این روزها کاهش پیدا کرده است و سینمای خانگی یا شبکه‌های اجتماعی مخاطبان بیشتری دارند.
خودم را گم کرده‌ام
حمید گلی، در ادامه بحث برنامه‌سازی درحوزه کودک بیان کرد: حدود چهار‌پنج سال پیش تله‌تئاتری را در 20 قسمت کار کردیم که بنا به دلایلی وارد بازار نشد؛ زحمات زیادی برای این کار کشیدیم حدود 500 متر دکور طراحی شد، خانم پاوه‌نژاد همکاری خوبی با ما داشتند، دوستان تئاتری نقش‌های کوچک را پذیرفتند و... ما احساس می‌کردیم رویکرد مخاطب و دستگاه‌های مرتبط باید به‌گونه‌ای باشد که کار عرضه و نقد شود، ارائه این سریال‌ها می‌تواند ارتباط بین ما و مخاطبان را حفظ کند.
گلی افزود: امروز به‌دلیل کمبود کار فراموش کرده‌ام که کجای کار قرار دارم و نمی‌دانم مخاطب امسال چه توقعاتی از ما دارد زیرا ارتباط بین ما قطع شده است و به‌همان اندازه هجوم فناوری‌های نوین و علم مدرن و چالش‌های اجتماعی که هرروز شاهد آن هستیم سرسام‌آور شده، من خودم را گم کرده‌ام چرا که ارتباطم با رسانه خانگی و تلویزیون قطع است؛ درواقع محلی برای گفت‌وگو وجود ندارد زمانی ما برنامه‌‌هایی کار می‌کردیم که بیننده با تماشای آن‌ها نظراتش را اعلام می‌کرد و حتی آن‌ها را مورد نقد قرار می‌داد و ما هم سعی در رفع نقایص و ایراد‌ها داشتیم و برعکس، یعنی اگرکار درستی انجام داده بودیم باید برای ادامه آن تلاش می‌کردیم اما متاسفانه امروز ملجاء و محلی برای دریافت نظرات وجود ندارد.
او در انتها تصریح کرد: کارهای ما براساس حال‌و‌هوای اجتماع و به‌روز هستند اما مدام در حال فاصله گرفتن از آن هستیم و حتی گاهی از حرکت باز می‌ایستیم.
