علاقه به بازیگری، میلی است که در اغلب افراد ریشه دوانده و به جرئت می توان گفت که اغلب قریب به اتفاق افراد در پاسخ به این سوال که حاضر به ایفای نقش در فیلمی هستند یا خیر پاسخ «بله» می دهند؛ چون بازیگری حرفه ای است که از بیرون جذاب به نظر می رسد.
میل به شهرت و دیده شدن و قرار گرفتن در نقش ها و موقعیت های متفاوت از جمله عواملی هستند که میل اشخاص را برای بازیگر شدن افزایش می دهند، اما در میان خیل عظیم علاقه مندان به این حرفه گاهی افرادی هم پیدا می شوند که برای رسیدن به آرمان خود که بازیگری و دیده شدن است، دست به کار های عجیبی زده و همگان را به حیرت وا می دارند.
این افراد تنها فکر شهرت و دیده شدن را دارند و برای رسیدن به مقصودشان به جای تلاش کردن و درست و حرفه ای وارد شدن پای در بیراهه ای خاکی می گذارند تا هم خودشان و هم موقعیت سینما را دچار تزلزل کنند و در مواقعی جای افرادی را هم که با لیاقت شخصی در این حرفه وارد می شوند، پر کنند.
این اشخاص «بازیگران اسپانسری» نام می گیرند، کسانی که صرفا به جهت پول داشتن خود را مستحق به انجام دادن هر کاری که بدان علاقه دارند و حتی شاید از استعداد لازم برای آن کار برخوردار هم نباشند، می بینند و برای آن که در فیلمی حتی برای چند دقیقه حضور داشته باشند، نقش می خرند.
«بازیگران اسپانسری» کسانی هستند که به فراخور نقشی که فروخته می شود، هزینه ای را پرداخته و در فیلم بازی می کنند و متناسب با مبلغی که می پردازند از هنروری گرفته تا نقش فرعی، مکمل و حتی نقش اول یک فیلم، در آن به ایفای نقش که نه بلکه به خود نمایی می پردازند. پولی که برای نقش های کمتر از مبالغ پایین شروع می شود و برای نقش های اصلی تر سر به فلک می کشد و حتی بعضی اوقات هزینه لازم برای ساخت یک فیلم با ورود یک بازیگر اسپانسری به آن اثر فراهم می شود.
در این رابطه علی سرتیپی تهیه‌کننده فیلم‌های سینماییگفت: ورود بازیگران اسپانسری به سینما اگر در جهت راه‌اندازی و تولید یک فیلم خوب باشد، مانعی ندارد و می‌توان از این دست از بازیگران استفاده کرد.
وی ادامه داد: اما اگر قرار باشد که چنین بازیگری فقط پول بیاورد و از توانایی لازم برخوردار نباشد، ورود و وجودش در سینما، خیانت است و به بدنه سینما لطمه می زند.
تهیه کننده «نهنگ عنبر» اظهار داشت: بدون استعداد و صرفا با پول وارد سینما شدن و فعالیت کردن باعث می شود که اعتماد مردم به سینما کم شود؛ چون مردم به دنبال فیلم خوب هستند.
جالب تر از عملکرد این تشنگان شهرت، کار تهیه‌کنندگانی است که حتی ذره ای به کیفیت فیلم خود فکر نکرده و تنها فروشندگان هنر هستند و قدر و قیمت واقعی هنر که در گرو کیفیت اثر است را نمی دانند و به جای ماندگار شدن فکر خود و خلق اثری ماندگار در اذهان جهانیان، فقط به تجارت فکر می کنند.
این تاجران هنری نه تنها به خودشان بی احترامی می کنند که بدین شکل شان سینما را هم پایین می کشند و زیر سایه هنر با کلاهبرداری از علاقه مندان ساده لوح، گذران زندگی و تجارت می کنند.
تنها راه جلوگیری از این رویداد آگاهی رسانی به افرادی است که سودای بازیگری در سر دارند. آنها باید بدانند و مطلع باشند که هنر، با پول خریدنی نیست و اگر هم چیزی تحت این عنوان فروخته شود، هنر نیست؛ بلکه تجارتی است که در آن تنها بازیگر اسپانسری متضرر می شود. چون این گونه هم پولش بر باد رفته است و هم در سینما به جایگاهی دست نمی یابد.
رحیم نوروزی در این باره اظهار داشت: صنعت سینما و هنر تئاتر و بازیگری دو خط جدا هستند و این که کسی بازیگری بداند یا نه، ربطی به تجارتش در سینما ندارد.
وی ادامه داد: پول و سرمایه بازیگران اسپانسری باعث بقای این نوع از سینماگران است و آنها هم با پول و سرمایه و شعورشان می‌توانند در این حرفه ماندگار شوند و به نوعی سینما و این افراد به هم نیاز دارند و همدیگر را می‌پوشانند.
بازیگر سریال «یوسف پیامبر» ادامه داد: این ایراد بنیادی هست که شأن یک عده که سواد دارند و عمرشان را در این راه گذاشتند و برای بازیگری مرارت کشیدند، با ورود افرادی که با رانت و رابطه وارد شدند زیر سوال می رود. ولی به هر حال سینما باید چرخش بچرخد و این اتفاق ربطی به من ندارد و اعتقادی هم به آن ندارم؛ اگر به من نیاز داشتند، سراغم می‌آیند.
با این اوصاف به نظر می رسد؛ راه رسیدن به تمامی آرمان هایی که در ذهن بشر نقش می بندد، پشتکار است و بی شک همه درهای بسته با تلاش باز خواهد شد و همه راه هایی که برای رسیدن به مقصود باید طی شود، با حمله تند و سرسختانه خواستنی که از قدرت اعجازگر پشتکار و عشق و اخلاص حاصل می شود، هموار خواهد شد.
بازیگری هم از این قاعده مستثنی نیست و اسپانسر شدن قدمی مثبت در رسیدن به بازیگری نیست و برای بازیگر شدن باید تلاش کرد و از مسیر صحیح وارد شد.
