طبق معمول هر سال، این بار هم گروهی با عنوان «هیئت انتخاب فیلم ایرانی» در بنیاد سینمایی فارابی تشکیل شد و پس از سروصداهای بسیار، روز گذشته سخنگوی این اسکار، فیلم «فروشنده» را به عنوان نماینده سینمای ایران به مراسم آمریکایی اسکار معرفی کرد. این در حالی است که هیئت مذکور، هنوز مشخص نکرده که نسبت سینمای ایران با مراسم اسکار چیست و چرا باید یک نهاد دولتی در ایران، برای محفلی که قبلا با تجلیل از یک فیلم ضد ایرانی، دشمنی خود با کشور ما را اثبات کرده بود، کار کنند و با هیاهوی بسیار، فیلمی را برای آنها انتخاب نمایند؟!
همچنین این فیلم در شرایطی انتخاب شده که علاوه بر محتوای منفی و نمایش تصویری غیرواقعی و ناامن از کشور و مردم ایران، به گفته بسیاری از کارشناسان سینما و حتی برخی از منتقدان رسانه‌های شبه روشنفکری، یکی از ضعیف‌ترین آثار اصغر فرهادی محسوب می‌شود.
همچنین در میان فیلم‌هایی که نامشان به عنوان گزینه معرفی به اسکار مطرح شده بود، «فروشنده» یکی از ضعیف‌ترین گزینه‌ها بود. به طور مثال، از نظر تکنیکی و ساختاری، به هیچ‌وجه نمی‌توان این فیلم را با «ایستاده در غبار» مقایسه کرد. این انتخاب نشان داد که هیئت معرفی فیلم ایرانی نیز همچون اعضای آکادمی اسکار، به جای شاخص‌های هنری، با ملاک‌های باندی و فضاسازی گروه‌های انحصارطلب و تمامیت‌خواه، فیلم‌ها را انتخاب می‌کند و بیشتر اسیر نام‌ها و عناوین هستند تا ارزش‌های فنی و ساختاری.
اما ساده‌انگاری گروه موسوم به «هیئت انتخاب فیلم ایرانی» آنجاست که فیلمی را به عنوان نماینده سینمای ایران به اسکار معرفی کرده‌اند که اساسا یک فیلم ایرانی محسوب نمی‌شود. چرا که فیلم «فروشنده» محصول شرکت ممنتوی فرانسه (وابسته به اتحادیه اروپا) و با سرمایه‌گذاری انستیتوی فیلم دوحه (وابسته به خاندان پادشاهی قطر) است. یعنی اگر اعضای محترم این هیئت اندکی درباره قوانین و مقررات اسکار مطالعه می‌کردند می‌فهمیدند که از نظر آکادمی اسکار، شرکت تولیدکننده یک فیلم، ملیت آن را تعیین می‌کند نه کارگردان و بازیگران.
نکته قابل تامل این است که هیئت مذکور، پیش از این هم تجربه مشابه ناموفقی در این زمینه داشتند و فیلم قبلی اصغر فرهادی با نام «گذشته» که یک فیلم فرانسوی- ایتالیایی بود را به عنوان نماینده ایران در اسکار معرفی کردند و در نهایت هم هیچ نتیجه‌ای نداشت.
