او در گزارش خود درباره زردکوه اینگونه نوشته است: «زردکوه، قله‌ای به ارتفاع ۴۲۰۰ متر است که از سمت غرب به صحرای مرکزی وسیع ایران محدود می‌شود و یکی از غیرمنتظره‌ترین یافته‌های جغرافیایی ایران را پنهان می‌کند. در حاشیه صحرای داغ مجموعه‌ای از یخچال‌های طبیعی نیمه گرمسیری قرار دارند.» یان لوید نوی‌باوئر به نقل از یک راهنمای تور نوشته است: «اغلب گردشگران خارجی (غیر مسلمان) در ایران از اروپا می‌آیند که در آنجا نیز کوهستان‌های مرتفع بسیاری وجود دارند، بنابراین کار سختی است که متقاعد شوند تا از زردکوه دیدن کنند. از این رو، وی تنها سه گروه از خارجی‌ها را تاکنون به آنجا برده اما هر دفعه این توریست‌ها گفته‌اند که این رویداد نقطه اوج تعطیلاتشان به ایران بوده است.»
این روزنامه‌نگار، از اصفهان به عنوان پایتخت پیشین ایران نام برده و خاطرنشان کرده است: «به اصفهان رفتم تا مساجد و کاخ‌های مرتفع و میدان‌ها و باغ‌های زیبایی را ببینم که یادآور ضرب‌المثل پارسی قرن هفدهمی «اصفهان، نصف جهان» هستند. بنابراین، وقتی که راهنمای تور به من پیشنهاد کرد تا یک روز از برنامه فشرده‌ام را در برگشت از سفری ۵۰۰ کیلومتری برای دیدن زردکوه بگذارم تا شیوه زندگی بختیاری‌ها را که ایلی از عشایر هستند و در نزدیکی یخچال‌های طبیعی چادر زده‌اند ببینم، تا حدودی جا خوردم.» او ادامه داده است: «نیمه نخست سفر از صحرای نیمه خشکی می‌گذشت که اصفهان را دربرگرفته است. اما به‌زودی پرتگاه‌های پوشیده از برف عظیم‌الجثه‌ای با تکه‌هایی سبز پدیدار شدند. وقتی از شهرکرد که بام ایران نامیده می‌شود و در ارتفاع ۲۰۷۰ متری سطح دریا قرار دارد، گذشتیم، مجموعه‌ای از علائم شامل پرتره‌های سیاه و سفید از مردان و پسران را دیدم. راهنمای من توضیح داد که اینها تصاویر شهیدانی است که در جنگ سال‌های ۱۹۸۸-۱۹۸۰ بین ایران و عراق کشته شده‌اند.»
آبشارهای عجیب و غریب
او با ذکر اینکه بیشتر مردم نمی‌دانند ایران پیست‌های برفی زیادی دارد و بعضی از آنها در کلاس جهانی قرار دارند، تصریح کرده است: «اگرچه محبوب‌ترین مکان‌ها برای اسکی در بخش شمالی رشته‌کوه البرز در تهران قرار دارند اما دهکده چلگرد که آخرین مرکز دارای جمعیت قبل از رسیدن به یخچال‌ها است، به یک تفریحگاه اسکی آلپاین شباهت دارد.» نوی‌باوئر به معرفی آبشار شیخ خان که ۹ کیلومتر پس از چلگرد قرار دارد نیز پرداخته؛ یکی از آبشارهای بی‌شماری که در زردکوه یافت می‌شود.
او از اثر بصری وجود یک آبشار در پرتگاهی در کویر نیز سخن گفته و با اشاره به اینکه بختیاری‌ها ۸ ماه از سال را در خوزستان می‌گذرانند، نوشته است: «آنان در پایان هر آوریل مهاجرت می‌کنند تا از دمای تابستانی که به ۵۰ درجه سانتی‌گراد می‌رسد فرار کنند. تا نیمه سپتامبر در اینجا باقی می‌مانند و احشام خود را با علوفه تازه پروار می‌کنند. این مهاجرت سالانه خسته‌کننده، با پای پیاده در کویر و برف انجام می‌شود. هرچند امروزه ایل بختیاری با خودرو سفر کرده و از کامیون برای انتقال حیوانات استفاده می‌کند، با این وجود بسیاری از سنت‌های دیگر آنان هنوز پابرجا مانده‌اند.»
وی درباره زاینده‌رود نیز توضیح داده است: «رودخانه ۴۰۰ کیلومتری زاینده‌رود یکی از طولانی‌ترین رودهای ایران است و همراه با سفره‌های آب، میلیاردها لیتر مکعب برف آب‌شده را به شهرهای کویری مانند اصفهان و یزد می‌برد.» بنا به گزارش خبرنگار بی‌بی‌سی، غار یخی چما یکی از بزرگ‌ترین مراکز اقامت زردکوه بوده و خانه برخی از بختیاری‌ها است. او تاکید کرده که بختیاری‌ها نسل‌ها است که این سرزمین را در اختیار داشته‌اند و هنوز از آزادی زندگی عشایری لذت می‌برند و با قوانین خود زندگی می‌کنند. نوی‌باوئر از کباب ایرانی هم یاد کرده و نوشته است: «تا چند سال پیش، درآمد این عشایر از راه فروش گوشت، شیر و پشم به خریداران محلی بود. اما اخیرا، راه مکملی برای آن به دست آمده و آن غذا دادن به گروه کوچک توریست‌های ایرانی است که برای سفر از اصفهان به زردکوه می‌روند. کباب غذای ملی ایران و برخی انواع آن گران است.» او با اشاره به گفت‌وگویش با یکی از مردم محلی یادآور شده نخستین گردشگر خارجی بوده که در سال جاری از آن منطقه دیدن کرده است.
شگفتی یک غار یخی
این خبرنگار به بازدیدش از یخچال‌ها نیز اشاره کرده و نوشته است:«این یخچال به اندازه یک اتوبوس و از غبار و دوده پوشیده شده به گونه‌ای که تنها به شکل یک بلوک صلب یخی از نزدیک قابل تشخیص بود. یک یخچال دیگر نیز در همان نزدیکی قرار داشت. کنار هم بودن این محیط کویری با یخ، غیرواقعی به نظر می‌رسد؛ گویی نباید اینجا باشد. راهنمای تور شرح داد که در ماه آگوست (مرداد) تونل به اندازه کافی بزرگ می‌شود تا از زیر یخچال طبیعی بتوان راه رفت. غار یخی چما به همین دلیل است که غار خوانده می‌شود.» به گزارش «دنیای اقتصاد» انتشار چنین گزارشی از یکی از ناشناخته‌ترین مناطق گردشگری کشور در رسانه‌ای بین‌المللی به‌زودی باعث جلب توجه دیگر گردشگران خارجی به چنین مناطقی خواهد شد و مسیرهای جدید گردشگری را معرفی خواهد کرد.
