براساس این گزارش، در هفتههای اخیر جریان اصلاحطلب و حامیان دولت، بهانه جدیدی را دستمایه جنجالسازی در کشور قرار دادهاند و میخواهند آن را به عنوان مسئله اول کشور مطرح کنند؛ لغو برخی کنسرتها در شهرستانها. در مدت اخیر تعدادی از کنسرتهای موسیقی در شهرستانها به دلایل مختلف همچون عدم اخذ مجوز از نهادهای قانونی یا مخالفت ائمه جمعه، روحانیون و مردم لغو شده است. همین مسئله با واکنش مسئولان ارشد دولتی مواجه شده است.
به عنوان مثال چندی پیش محمدباقر نوبخت سخنگوی دولت در پاسخ به سوالی در مورد لغو مجوز کنسرتها در شهرهای مختلف، به سخنرانیهای رئیسجمهور و تاکید او بر نارضایتی از چنین رفتارهایی اشاره کرد و گفت: رئیسجمهور در برخی سخنرانیهای خود به صراحت مراتب نارضایتی خود را از لغو مجوزهای قانونی کنسرتها بیان کردهاند.
از سوی دیگر علی جنتی وزیر ارشاد نیز درباره علت اصرار دولت بر برگزاری کنسرت در شهرهای مذهبی کشور، مدعی شد: اصرار ما برای برگزاری کنسرتها به دلیل نیاز جامعه به نشاط است، زیرا مردم ما دچار افسردگی هستند و برای رفع این افسردگی باید فکر کرد، برگزاری کنسرتها، هنرهای نمایشی، سینما از اقداماتی است که موجب رفع افسردگی میشود.
اما آیا افسردگی مردم به خاطر لغو کنسرتها است یا بیکاری و رکود؟ بیکاری افسردگی مردم را رفع میکند یا لغو کنسرتها؟
واقعیت آن است که اگر هم بخشی از مردم دچار افسردگی باشند، دلیل افسردگی آنان برگزار نشدن کنسرت موسیقی نبوده، بلکه ریشه این افسردگیها بیکاری جوانان و کسادی بازار است که در سه سال اخیر تشدید هم شده است. متاسفانه سیاست غلط دولت در گره زدن تمام امور اقتصادی کشور به مذاکرات هستهای و لغو تحریمها، موجب شد اقتصاد کشور به مدت 3 سال در حالت خوف و رجا باقی بماند. این مسئله سبب کاهش شدید فروش شد و به کاهش سودآوری تولیدکنندگان منجر شد و آنان چارهای جز تعدیل نیرو نداشتند. به همین دلیل بود که رشد اقتصادی کم شد، خالص اشتغال منفی شد و نرخ بیکاری افزایش یافت و اوضاع آمارهای اقتصادی به گونهای شده که دولت چاره را در عدم اعلام برخی از آمارهای اقتصادی مثل رشد اقتصادی دید.