تهیه کنندگان فیلم های «ابد و یک روز » (سعید ملکان) و «پنجاه کیلو آلبالو» (محمد و مصطفی شایسته) به دادگاه فرهنگ و رسانه احضار شدند و قرار است که در روزهای آتی (3 و 4) خردادماه سعید ملکان و برادران شایسته به دادگاه بروند و اگر از حضور در دادگاه سرباز زنند با آن‌ها برخورد جدی خواهد شد.
اما نکته حایز اهمیت این است که در دی ماه سال گذشته وقتی تبلیغات ماهواره ای محصولات فرهنگی به اوج خود رسیده بود با پادرمیانی رئیس سازمان سینمایی با متخلفان که تعداد آن ها کم هم نبود برخورد قاطعی صورت نگرفت . براساس پیگیری های خبرنگار سینمایی فارس این بار شرایط متفاوت است زیرا بسیاری از موارد که در ماهواره تبلیغ شده است بخش هایی از فیلم بوده که در سالن سینما به نمایش درآمده است اما دوتهیه کننده ای که به دادگاه احضار شدند این بار علاوه بر تخلف از قوانین کشور درباره تبلیغات در رسانه های معاند، بخش هایی از فیلم هایشان را به عنوان تبلیغات به رسانه معاند ارایه دادند که با تصمیم شورای پروانه نمایش آن بخش ها یا از فیلم حذف شده و یا میزان آن به یک یا چند پلان کوتاه تقلیل یافته است. اما متاسفانه تهیه کنندگان که صاحبان آثار هستند از فرصتی که شبکه های معاند با مبالغ بسیار ناچیز در اختیار آن ها قرارداده بهره برده و بخش هایی از فیلم را به عنوان تبلیغات در اختیار رسانه های معاند قرار دادند که در سینماهای کشور یا اجازه پخش نداشتند و از فیلم حذف شده و یا پلان های کمی از آن صحنه در فیلم وجود دارد به طور مثال میزان رقصی که در فیلم «ابدو یک روز» است بسیار کوتاه است اما در شبکه های ماهواره ای این صحنه از فیلم به صورت کامل پخش می شود که در سینما به این صورت نیست. همچنین در فیلم «پنجاه کیلو آلبالو» تمام موسیقی‌های لس‌آنجلسی آن در نمایش عمومی حذف شده است اما در تبلیغات ماهواره ای از موسیقی‌های لس‌آنجلسی استفاده شده است.
با توجه به خلاء قانونی که در حوزه تبلیغات در شبکه های ماهواره ای وجود دارد، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی وقتی با تخلف تهیه کنندگان مواجه شد به وظیفه خود که مشخص‌کردن موارد تخلف و تذکر (به صورت کتبی) عمل کرده است اما برخورد با متخلفان در حیطه مسوولیت دستگاه‌های دیگر قرار دارد که موارد تخلف را باید پیگیری کنند.
به نظر می رسد با توجه به تعهداتی که تهیه کنندگان برای تبلیغ فیلم هایشان در رسانه ملی دارند، تخلف تهیه کننده فیلم «ابد و یک روز» بیشتر خواهد بود زیرا در تعهداتی که تنظیم شده است تهیه کنندگان موظف به عدم ارایه تبلیغات فیلم به شبکه های ماهواره ای می شوند. تهیه کننده این فیلم علاوه بر زیرپا گذاردن قانون باید به این مهم هم توجه می داشت که به بخش تبلیغات رسانه ملی تعهد داده است و نباید خلاف آن عمل می کرد و این تخلف نیز به تخلفاتش اضافه می شود و رسانه ملی هم می تواند از این تهیه کننده متخلف شکایت کند.
اما در این شرایط که وزارت ارشاد در حوزه فرهنگ تنها عنصر حاکمیتی و نظارتی است باید از اقدام قوه قضائیه و رسانه ملی حمایت کند و تا حل نشدن خلاء قانونی در خصوص برخورد وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با متخلفین ، بهتر است به این مهم توجه داشته باشد که با تهیه کنندگان متخلف برخورد کند و حداقل کاری که در این میان می تواند انجام دهد این است که با تقاضاهای ساخت این تهیه کنندگان (که بعضا دو یا سه فیلمنامه است)، موافقت نکند این حداقل انتظاری است که از وزارت ارشاد در شرایط فعلی _ خلاء قانونی در برخورد با این متخلفین _ می رود. علاوه بر دستگاه های مربوطه باید وزارت ارشاد هم جلو عده ای سودجو که از این خلاء قانونی بهره می برند ،برخورد کند.
