علی نصیریان بازیگر تئاتر، سینما و تلویزیون در خصوص وظایف بازیگر حرفهای در سینما؛ گفت: کار ما یک مقررات و ضوابطی دارد که متاسفانه این ضوابط برای بسیاری از اهالی این حرفه زیاد روشن نیست و به نظرم در عین اینکه بازیگر باید در اختیار کارگردان و گروه قرار بگیرد؛ میتواند به عنوان آدمی خلاق و صاحبنظر باشد و روی گریم، دیالوگ، لباس، اجرا، سکانس و ... اظهار نظر کند. البته این اظهار نظر به معنای دخالت کردن نیست بلکه در راستای همکاری کردن برای تولید کاری باکیفیت است.
وی افزود: درست است که کار مولف و کارگردان سازندگی است اما فیلمسازی کاری گروهی به حساب میآید. در نتیجه بازیگر نیز بر اساس قوانین و ضوابط تعیین شده میتواند نظر بدهد و ناراضی بودن خود را در قالب گفتگو بیان کند و فیلمساز نیز باید پذیرا باشد.
بازیگر سریال «شهرزاد» ادامه داد: بازیگر باید در اختیار کارگردان و گروه باشد؛ اما فیلمساز نباید به خاطر فشار کاری 24 ساعته از بازیگر کار بخواهد. ما نیز باید مانند همه حرفهها هشت ساعت کاری داشته باشیم و در جای مناسب کار کنیم. اگر قرار است در شرایط سخت کار کنیم، شرایط باید قابل تحمل باشد. در غیر این صورت در ابتدا باید به نظام حرفهای فکر کنیم؛ نظامی که هنوز از آن خبری نیست.
بازیگر سینمایی «گاو» اضافه کرد: زمانی که از نظام صحبت میکنیم پای مقایسه به میان میآید. به عنوان نمونه در نظام پزشکی شخصی که میخواهد پزشک شود، باید در ابتدا از یک مشخصات تحصیلی خاصی در این رابطه برخوردار باشد تا در آزمون شرکت کند. بعد از قبولی به دانشگاهی که باید برود، میرود تا جایی که برای به دست آوردن تخصص سلسله مراتبی را طی میکند. با بیان این قیاس به اینجا میرسیم که آیا در حوزه فرهنگ که موضوع بحث ماست نظام پیشرفتهای وجود دارد؟ آیا از کشورهای پیشرفته الگوبرداری میشود؟ مدیران این بخش تا چه حد کاربلد و آشنا به امور هستند؟
نصیریان در بخش پایانی صحبتهای خود خاطرنشان کرد: ما از نظر فرهنگی خودمان را با خودمان مقایسه می کنیم اما به جهت تشکیلاتی و اداری باید به دیگران رجوع کنیم و تجربههای مثبت آنها را به کار گیریم. در این صورت میتوانیم بازیگر و دیگر عوامل را در اختیار بگیریم و طبق ضوابط از آنها کار و فعالیت بخواهیم در غیر این صورت اتفاق خاصی نخواهد افتاد.