امروزه مسئله بیکاری بازیگران و هنرمندان سینما و تلویزیون به معضلی بزرگ در کشور تبدیل شده است. این روزها اخبار سایت‌ها و خبرگزاری‌های کشور مملو از گلایه‌های بازیگران ایرانی نسبت به بیکاری است، اما سؤال اینجاست که علل و عوامل ایجاد این معضل فرهنگی چه بوده و برای رفع و ریشه‌کن کردن این آسیب چه تدابیری باید اندیشیده شود؟
حبیب دهقان‌نسب، بازیگر سینما و تلویزیون در خصوص علل و عوامل ظهور و بروز معضل بیکاری بازیگران و هنرمندان سینما و تلویزیون میگوید: به نظر من یکی از دلایل اصلی پیدایش چنین فاجعه‌ای در کشور، مسئله نقش فروشی در سینما است. دهقان‌نسب می‌‌افزاید: مدتی است که برخی کارگردانان و تهیه‌کنندگان محترم سینمای کشور یاد گرفته‌اند که نقش‌هایی را که در دست دارند، به اقوام، دوستان و آشنایان خود بفروشند و آنها را به هر نوعی که شده سر کار آورند. وقتی سیلی از این قبیل افراد به سمت سینما و بازیگری جاری می‌شوند، دیگر هنرمندان و بازیگران بیکار می‌شوند. معتقدم پدیده نقش فروشی در سینما عاملی مهم برای بیکاری اهالی هنر و تلویزیون است.
تولیدات کم، بازیگران کم کار و بیکار
به گفته این هنرمند، مسئله بودجه تلویزیون، از دیگر عوامل اساسی در ایجاد این معضل است. هر وقت که صحبت از بودجه می‌شود، می‌گویند که بودجه تلویزیون کم است. پر واضح است که اگر بودجه تلویزیون کم باشد، میزان تولیدات نیز کم می‌شود و در این صورت بازیگران ما نیز کم کار و یا بیکار می‌شوند.
دولت بودجه دهد تا اشتغالزایی شود
دهقان نسب در ادامه میگوید: اگر بودجه صدا و سیما دست دولت است، خب دولت موظف است که این همکاری و همیاری را با تلویزیون داشته باشد و ایجاد اشتغالزایی در عرصه فرهنگی و بازیگری کند. مطمئناً در این صورت افرادی که تحت عناوین کارگردان، تهیه‌کننده و... دست در کار دارند نیز جذب کار می‌شوند و با جذب بازیگران بیشتر به فیلم‌های تولیدی‌شان، هنرمندان را نیز از رکود و بیکاری‌شان در می‌آورند، اما متأسفانه این تدابیر اندیشیده نشده است.
نبود تنوع، بازیگر را فراری و بیکار می‌کند
این بازیگر در پاسخ به این سؤال که برای بیکار نشدن بازیگران چه کار باید کرد، میگوید: راه‌حلش بیشتر شدن و رونق یافتن تولیدات تلویزیونی است. بدین معنی که ما باید در گام اول از تولیدات تکراری پرهیز کنیم و فیلم‌ها و سریال‌ها را به سمت تنوع بکشانیم. نباید نویسندگان را به نوشتن فیلمنامه‌های تکراری و بازیگران را به بازی در نقش‌های تکراری و کم تنوع عادت دهیم. نبود تنوع برای بازیگر، دلسردی به وجود می‌آورد و از او نسبت به تولیدات داخلی سینمای کشور یک فراری می‌سازد.
