حسین علیزاده در این متنی که به مناسب فرارسیدن سال نو منتشر شده، آورده است:
«صلح ، نتیجه ی جدال بدون کینه و خشونت است و بهترین عیدى، شستن کینه هاست با احساس پیروزى.
دوستان و هنرمندان عزیز؛ براى اولین بار در تاریخ موسیقى ایران حدود هفتصد نفر با ارزش هاى انسانى و حقوقى برابر، در آزمایشى قرار گرفتند که طعم شیرین اتحاد و همبستگى را در پی تجربه شان داشت؛ صف در برابر دوستان، نه دشمنان.
ما همه مخالفین و موافقین، در حیطه ی آزمایشِ آزاده خواهى و یا به نوعى تمرین دموکراسى، قرار گرفته ایم که حق یک جامعه پویاست. ما از ساسان فاطمى بخاطر شخص او دفاع نکردیم که ایشان خود قادرند. می توان گفت ما در نهایت با پشتیبانى از ایشان، مراحل حق طلبى را تجربه کردیم و طعم شیرین اتحاد را چشیدیم.
مسلماً جنگى در کار نبود تا پیروزى را تقسیم کنیم. شما با استقامت خود نشان دادید که می توانید به هنرمندان و همکاران خود اطمینان دهید تا آنها با همیارى و اتحاد شما در امنیت باشند. ما نام هاى خود را، نه براى شخص ساسان فاطمى که براى عشق و همبستگى کنار هم گذاشتیم و زیباترین نتیجه را گرفتیم.
من شخصاً از طرف فاطمى عزیز به شما تبریک گفته، شما را مژده دهنده موسیقدانان آزدی خواه وآزادمنش می دانم. قبل از اینکه آقاى فاطمى به هر دلیلى و با میانجی گرى و دخالتِ حتى اشخاص بى ربط، قانع شده باشند، هدف انجام شده، چرا که هدف ما آسایش ایشان بود که خود ارزشى والاتر از قانع شدن فعلى شان را داشته و دارد.
اما دوستان عزیز؛ طى چندین ماهى که گذشت به دستاورد همبستگى خود بنگرید و به آن بهاى لازم را بدهید. ما توانستیم دوست هنرمند، فاطمى عزیز را دلگرم به عشق خود کنیم و در مقابل، دوستان خانه را نیز متوجه این اتحاد کرده و ثمره ی آن را ببینیم. همانطور که مشاهده کردید مدتى است که دوستان خانه - به همت شما – فعال تر شده و به تازگى نیز سعى کرده اند که خبرهاى گوناگون را در سایت خانه گذاشته و جلسات پى در پى تشکیل داده تا به اتحاد شما خواسته و نا خواسته جواب مثبت دهند.
اینجانب بارها متذکر شده ام دوستان مان در خانه موسیقى اغلب هنرمندانى هستند که قصد خیر داشته اند، اما زمان و مکان شرایط ساز است...
و اما نکته حساس اینجاست که همه چیز تازه شروع شده ، براى دوستى ، براى مسئولیت ، براى سازندگى. موضوع آقاى فاطمى فقط چاشنى این حرکت بود، نه هدف.
هدف؛ اتحاد، انتقاد، و رسیدن به دموکراسی است که با شرکت فعال خود در انتخابات، زیر نظر اشخاص ذیصلاح، به آن صورت عمل بخشیده و با شناخت از افراد به آنها راى دهیم.
البته امیدواریم همان طور که اینجانب بارها در جلسات خانه موسیقى متذکر شده ام، در راى گیرى فقط جاى صندلى ها عوض نشود. با این امید که اگر نسل جوان در مدیریت قرار گرفت، طبق سنت عمل نکرده و ظرفیت انتقاد پذیرى خود را گسترش داده و گوش شنواى خود را بدون ملاحظات در اختیار اعضای خانه ی خود قرار دهند و در نتیجه با نیروى اتحاد و دوستى به حل مشکلات موسیقى همت گمارند و نیز دوستان قدیم، رنج چند باره ی مسئولیت را، از خود زدوده و راه را براى آینده ی نسل جوان هموار سازند.
سال نو براى موسیقى و موسیقیدانان رنج کشیده ی ایران مبارک باد.
حسین علیزاده
هیجدهم اسفند نود و چهار»
