شهیدی فرد و نفیسه روشن در عمار

روز دوم اکران های جشنواره مردمی عمار نیز با حاشیه هایی همراه بود و چهره های ویژه ای داشت.

شمقدری، شهیدی فر و نفیسه روشن 

روز دوم جشنواره روز شمقدری ها بود، جواد شمقدری برای دیدن مستند«خط سفید» به کارگردانی محسن اخوان فر به سالن سینما فلسطین آمده بود، این مستند 30دقیقه ای به نحوه رانندگی و مسایل آن در شهر تهران و مقایسه با شهرهای استانبول، پاریس و فرانکفورت پرداخته بود و حسین، پسر جواد شمقدری در این اثر روایتگر بود. البته شمقدری بعد از این مستند برای دیدن مستند« تنها میان طالبان» نیز در سینما فلسطین حضور داشت. اما محمدرضا شهیدی فرد که این روزها بنظر می رسد مشغول پیش تولید سری جدید «خندوانه» است برای دیدن «تنها میان طالبان» به سینما فلسطین آمد و بعد از دیدن آن نیز سینما را ترک کرد، شاید رفاقت با اسلام زاده، کارگردان اثر و مشهدی بودن هر دو پای او را به جشنواره عمار باز کرد و شاید موضوع طالبان برای او جذاب بود، بهرحال با رضایت نسبی سالن را ترک کرد. و اما نفیسه روشن که با هیئت همراه برای دیدن فیلم «آن روی سکه» که در آن ایفای نقش کرده بود به جشنواره آمده بود. البته شفیع آقا محمدیان و محسن علی اکبری هم بودند.

حجت الاسلام پناهیان، ارزشی بودن یا واقع نگری 

یکی دیگر از برنامه های دیروز جلسه حجت الاسلام پناهیان بود که در سالن3 سینما فلسطین برگزار شد و مثل همیشه با استقبال همراه شد، ای کاش جلسه در سالن 1 بود که هم ظرفیت بیشتری داشت و هم اینکه برای سخنرانی بهتر بنظر می رسد تا آن سالن عجیب و غریب، حجت الاسلام پناهیان در ضمن مباحث خود فرمودند: نمی دانم چرا ما را ارزشی خطاب می کنند بلکه باید ما را واقع نگر خطاب کنند چرا که ما ابتدا واقع نگریم. ( مشروح سخنرانی ایشان را امروز در خبر دیگری روی خبرگزاری منتشر خواهیم کرد).

بولتن عمار، منتقدان و قلم فرسایی ما

جشنواره عمار هم چند دوره ای است که بولتن روزانه دارد اما امسال نشریه جشنواره نسبت به دوره قبل رشد قابل توجهی داشته و استاندارد تر شده، فقط ای کاش در بخش محتوا ستون یا صفحه ای به منتقدان اختصاص داده می شد تا ما منتقدان نیز راحت و آزادانه عماری ها را نشریه خودشان نقد میکردیم، خوبی اینکار این بود که ما حرف هایمان را میزدیم و عقده ای نمی شدیم عماریها هم پز روشنفکری می دادند که آزاد اندیشیم و به منتقدان در ویژه نامه اختصاصی مان صفحه داده ایم و یه چیزی تو مایه های «درود بر مخالف من» سر می دادند.( البته این کار در هیچ جشنواره ای مرسوم نیست و ما تنها قلم فرسایی کردیم)

رسانه ملی کجاست؟

سال گذشته برنامه سازان دو شبکه تلویزیونی و سه شبکه رادیویی در جشنواره حضور پر رنگی داشتند، امسال نیز با دیدن پخش مستقیم افتتاحیه عمار از شبکه 5 سابق و اقتصاد این روزها امیدوار شدیم که رسانه ملی حضور مناسبی در جشنواره خواهد داشت اما تنها برنامه سازان شبکه افق در سینما فلسطین حضور دارند و خبری از شبکه رادیویی نمایش، گفتگو و فرهنگ نیست. به احتمال زیاد مشغول پیش تولید برای جشنواره فجر هستند و فرصت حضور در عمار را ندارند (حالا هر دلیلی وجود داشته به ما ربطی ندارد).

مخاطبان رنگی تر شدند

امروز جنس مخاطبان یکدستی خود را از دست داده بود و طیف های مختلفی در سالن حضور داشتند که این اتفاق نشان از مردمی تر شدن جشنواره دارد، البته نگارنده همچنان معتقد میزان مخاطبان جشنواره درتهران مثل شهرهای دیگر می تواند خیلی بیشتر از اینها باشد.

سرنوشت شال خاکستری حجت الاسلام پناهیان 

امسال در سالن همکف سینما فلسطین غرفه ای هست بر اساس کمپین «ننه عصمت» برای بافتن شال و دستکش و اهدا به رزمندگان مدافع حرم در سوریه اقدام به دریافت شال و دستکش های بافته شده مردم می نماید، بعد از سخنرانی حجت الاسلام پناهیان، سجاد اسلامیان، مسئول روابط عمومی جشنواره با رندی تمام ایشان را به دیدن غرفه مد نظر برد و نمی دانیم چه کرد که آقای پناهیان با شال آمد و بی شال رفت.

مستند «تنهامیان طالبان» و افغانستانی های شاکی 

مستند محسن اسلام زاده که قبل از عمار در «سینماحقیقت» صاحب عنوان شده بود دیشب در سالن 1 سینما فلسطین اکران شد که با حضور خوب دوستان افغانستانی همراه بود، انتهای اکران جلسه نقد برگزار شد و سرور رجایی فر از شاعران افغانستانی حاضر در ایران نیز در مورد اثر و طالبان صحبت کرد، برخی از افغانستانی ها معتقد بودند این مستند بر اساس واقعیت طالبان نیست و در این مستند طالبان خوب تر از آنچه هستند به نمایش درآمده اند که البته کارگردان نیز توضیحاتی در اینباره دادند. هر چه هست طالبان در چند هفته اخیر محسن اسلام زاده را به شدت رسانه ای کرده است.