قطب الدین صادقی: تئا‌تر به حال خودش‌‌ رها شده است

به گزارش افکارنیوزبه نقل از خبرآنلاین، این کارگردان با اشاره به اینکه در همه کشور‌ها، تئا‌تر از نظر مالی، ساختمانی و تجهیزاتی مورد پشتیبانی اداره‌های دولتی، شهرداری‌ها و شرکت‌های اقتصادی قرار می‌گیرند، تاکید کرد که تئا‌تر ایران به حال خودش‌‌ رها شده است.


او در این باره گفت: «تئا‌تر هیچ جای دنیا سود ده نیست. در فرانسه، انگلستان و آمریکا هم که تئا‌تر در جامعه ریشه دوانده است و ساختار محکمی دارد، باز این هنر نیازمند کمک از سوی نهادهای دولتی و خصوصی است. اما در کشور ما تئا‌تر با وجود مشکلات و کمبودهای زیربنایی و مالی که دارد، مورد بی‌مهری هم قرار می‌گیرد.»

صادقی در واکنش به این پرسش که کدام نهاد‌ها یا ارگان‌ها به وظیفه خود در حمایت از تئا‌تر عمل نمی‌کنند، پاسخ داد: «ارشاد، شهرداری و دیگر نهاد‌ها و بنیادهای مشابه، اجرای آثار نمایشی را مورد پشتیبانی قرار نمی‌دهند. در واقع هیچ کس حمایت نمی‌کند و همه تئا‌تر را به حال خود‌‌ رها کرده‌اند.»



نمایش «مکبث» با کارگردانی قطب الدین صادقی در تماشاخانه ایرانشهر روی صحنه است


این نویسنده و پژوهشگر با اشاره به اینکه در اجرای نمایش «مکبث»، بیش از ۷۰ هنرمند نقش داشته‌اند، افزود: «برای این کار حتی یک ریال به ما کمک نشده است و من مانده‌ام چگونه باید هزینه‌های تولید و دستمزد‌ها را تامین کنم. با اینکه نمایش ما شنبه‌ها هم به صحنه می‌رود و همه صندلی‌ها پر می‌شوند، اما سالن استاد سمندریان تماشاخانه ایرانشهر ظرفیت محدودی دارد و با بلیت فروشی نمی‌توان هزینه‌ها را پوشش داد.»


قطب الدین صادقی برای تایید بی‌کسی گروه‌های تئاتری مثال زد: «برای نمایش «خاطره‌ای نداشتم حتی اگر هزار سالم بود» که تابستان امسال در تالار حافظ روی صحنه رفت، می‌خواستیم پرده‌ای تبلیغی را روی سر در سالن نصب کنیم که گروه فنی تالار برای انجام این کار ۴۰۰ هزار تومان طلب کرد که پولش را نداشتیم بدهیم. این جور رفتارهای در هیچ کجای دنیا دیده نمی شود.»


این استاد دانشگاه ادامه داد: «اینکه سالنی به یک گروه تئاتری بدهیم و سهمی از بلیت فروشی را بابت اجاره بگیریم، نامش را نمی‌توان حمایت گذاشت. من البته از تماشاخانه ایرانشهر یا دیگر سالن‌ها گله‌ای ندارم، چون آن‌ها هم به طور درست و اصولی مورد حمایت قرار نمی‌گیرند و بودجه در خوری ندارند.»


صادقی تاکید کرد: در حالی که برخی کارها با بودجه ۲۰۰ میلیون تومانی روی صحنه میروند، معلوم نیست چرا از پرداخت حتی یک ریال کمک هزینه به دیگر نمایشها خودداری و آنها را فراموش میکنند.