امیر کربلاییزاده درباره نقش خبرنگاران در معرفی تئاتر و هنرهای نمایشی به مردم، اظهار داشت: خبرنگار و خبر همیشه بازوی اصلی هر اثر هنری است چراکه وقتی اثری تولید میشود مخاطب باید در جریان قرار بگیرد. خبرنگاران نقش مهمی در اطلاعرسانی اخبار هنری تئاتر دارند؛ به خصوص در کشور ما که تئاتر جزو اولویتهای چندم بوده و هیچگاه به عنوان یکی از نیازهای اصلی روح، به آن نگاه نشده است.
کربلاییزاده با بیان اینکه رنگ و لعاب جعبه جادو، بسیاری از خبرنگاران را به سمت حوزههای سینما یا تلویزیون جلب میکند، گفت: کسانی که به سراغ تئاتر میروند، علاقه مندی بیشتری به هنر دارند و تمام تلاش خود را میکنند؛ خصوصا کسانی که دغدغهمند هستند. معتقدم کسانی که برای تئاتر و ادبیات نمایشی زمان گذاشتند، آدمهای دغدغهمندتری هستند. بسیاری از چهرههای سینما تنها یک بار روی صحنه تئاتر آمدند و دیگر به آن بازنگشتند؛ چراکه فهمیدند با مدیومی متفاوت نسبت به سینما طرف هستند، هیچ افکت و تکنینک و تدوینی نیست و بازیگر خود خودش است
این هنرمند در اینباره توضیح داد: خبرنگار دغدغهمند کسی است که در سالنهای کوچک و تئاترهای دانشجویی حضور پیدا میکند؛ وگرنه در تئاترهایی که سلبریتیها در آنها ایفای نقش میکنند اصلا نیازی به خبرنگار نیست؛ بلکه خبرنگار نیازمند آنهاست.
وی خبرنگاران را برای چهرههای کمتجربه تئاتر، ارزشمند دانست و گفت: آنها میتوانند با قلمی که میزنند و نگاهی که دارند، مخاطبان را به سمت سالن کوچکی در گوشه شهر جذب کنند.
کربلاییزاده در پاسخ به اینکه حضور چهرههای سینمایی و سلبریتیها را در تئاتر چطور ارزیابی میکند، توضیح داد: صحنه تئاتر بیرحم است و همچون طناب بندبازان، جرات راهرفتن افراد نالایق را به روی خود نمیدهد. به همین دلیل هر چهرهای هم پای خود را روی صحنه تئاتر نمیگذارد؛ اساسا چهره هایی که سبقه تئاتری دارند یا میخواهند خودشان را به چالش اجرا روی صحنه تئاتر دعوت کنند، به تئاتر میآیند.
وی افزود: بسیاری از چهرههای سینما تنها یک بار روی صحنه تئاتر آمدند و دیگر به آن بازنگشتند؛ چراکه فهمیدند با مدیومی متفاوت نسبت به سینما طرف هستند، هیچ افکت، تکنینک و تدوینی نیست و بازیگر خود خودش است. برخی بازیگران همچون جواد عزتی، امیر جعفری ، پانتهآ پناهیها و.. نیز باتجربه بودند و روی صحنه تئاتر هم خوش درخشیدند.
بازیگر سریال جیران با اشاره به یکی از خاطرههایی که در نشست خبری و در حضور خبرنگاران داشت، گفت: نمایشی عروسی در سایه را سال ۸۸ در آلمان روی صحنه بردیم. در کنفرانس خبری که در تهران داشتیم تنها یکی دو خبرنگار آمدند. وقتی جویا شدیم که چرا خبرنگاران کمی به نشست آمدند، یکی از خبرنگاران گفت: چون هیچ بازیگر چهرهای در این تئاتر حضور نداشت. من نیز پاسخ دادم که در آلمان جراح پلاستیک خوب زیاد بود؛ کاش میگفتید تا من خودم را شبیه محمدرضا گلزار میکردم؛ چون در آن سالها ایشان بسیار شناخته شده بودند. من اولین استندآپ کمدی مستقل را در یک کافه اجرا کردم. خبرنگاران از این اجرا در ایران استقبال نکردند. اما یک شبکه خارجی وقتی از این اتفاق مطلع شد با خبرنگار و دوربین آمدند و با ما گفتوگو کردند
کربلاییزاده اقبال خبرنگاران از اولین اجرای استندآپ کمدی در ایران را کم دانست و افزود: من اولین استندآپ کمدی مستقل را در یک کافهای در تهران اجرا کردم. با آنکه زیاد تئاتر کار کرده بودم ولی چهره تلویزیونی نبودم. با این حال، خبرنگاران از اولین اجرای استندآپ کمدی در ایران استقبال نکردند. جالب اینجاست که یک شبکه خارجی وقتی از این اتفاق مطلع شد با خبرنگار و دوربین آمد و با زنده یاد امین تارخ، آقایان مهران احمدی، خسرو شهرزار، هدایت هاشمی و.. گفتوگو کردند. در حالیکه از بین خبرنگاران ایرانی کسی از آن استندآپ کمدی استقبال نکرد.
وی با اشاره به تاثیری که یک خبر در زندگی حرفهایاش داشته، گفت: بعد از پخششدن آن خبر در شبکههای خارجی، از قطر با من تماس گرفتند تا در یکی از جشنوارهها اجرای استندآپ کمدی داشته باشم. من قطر بودم که آقای سجاد افشاریان با من تماس گرفتند و مرا به خندوانه دعوت کردند. تاثیر این اتفاق خیلی عجیب بود، آنقدر که باعث شد خبرنگاری که به دنبال یک هنر نو و اتفاق تازه رفته، بقیه را هم با آن آشنا و همراه کند.