به گزارش افکار نیوز به نقل از ايسنا ، رضا كيانيان، بازيگر نقش مرتضي كه در نشست نقد و بررسي سريال راه طولاني حضور داشت، با تاكيد بر اينكه براي نقد يك اثر هنري بايد ذهنمان در مواجهه با آن خالي باشد، عنوان كرد: به خاطر ساليان سال بازيگري و تجربهام در زندگي متوجه شدم كه در دنياي نمايش به خصوص نمايش تلويزيوني همه چيز خط كشي شده است؛ درست مثل سياه بازيهاي قديمي. در صورتي كه دنياي نمايشِ من يكسونگر نيست. من دوست دارم نمايشم چند سويه باشد و يكي از دلايلي كه اين سريال را قبول كردم همين چند سويه بودن آن، است.
او در ادامه صحبت‌هایش درباره‌ی مخاطبان نیز گفت: من برای مخاطب کار نمی‌کنم بلکه جهان بینی و اعتقاداتی دارم که برای آنها کار می‌کنم؛ اگر مخاطب کارم را دوست داشت از او تشکر می‌کنم و اگر هم دوست نداشت باز هم از او تشکر می‌کنم چون در این صورت مخاطب به دنبال یک هنرمند دیگر می‌رود.
بازیگر نقش مرتضی افزود: من بازیگری را از تئاتر شروع کردم و از آن زمان همیشه دوست داشتم وقتی تماشاگر کار من را می‌بیند از قبل هیچ تصوری نداشته باشد و الان خوشبختانه چند سالی است که طوری شده که مخاطب تصوری از کار من ندارد و زمانی که یک فیلم، تئاتر یا سریال را می‌بیند با خودش می‌گوید ببینیم این دفعه رضا کیانیان در چه نقشی ظاهر شده است. ذائقه تماشاگر در این شکل به وجود می‌آید. من هم نباید بگویم همه باید از من خوششان بیاید. اگر بخواهیم کاری کنیم که مخاطب حتما آن را دوست داشته باشد در مرحله‌ای می‌افتیم که نوکر تماشاگر و دنباله روی او می‌شویم.
کیانیان درباره پیوستنش به گروه «راه طولانی» نیز توضیح داد: زمانی که از من دعوت شد و پنج قسمت اولیه‌ی سناریو را خواندم، خیلی خوشم آمده چون خیلی به‌روز بود و مسائل اجتماعی را مطرح می‌کرد. حتی وقتی پنج قسمت را خواندم و دیدم هیچ اتفاقی در داستان نمی‌افتد؛ اما من همچنان به خواندن ادامه‌ی آن مشتاق و بیشتر جذب شدم. کنکاش بین خانواده و آدم‌هایی که در داستان وجود داشتند، جذاب بود.
او سپس درباره‌ی تاثیرات فیلمنامه بر بازی‌اش تاکید کرد: بازیگر عروسک نیست و یک هنر مستقل در کنار کارگردانی، نورپردازی و بقیه هنرهاست؛ یعنی باید خلاقیت داشته باشد من هم همیشه دوست دارم یک معماری خاص در نقشم به وجود آورم به همین دلیل به طور قطع خیلی چیزها از من به نقش اضافه شده و خیلی چیزها حاصل تقابل من و کارگردان بوده که هیچ فردی از ابتدا فکرش را نمی‌کرده این طور شود.
این بازیگر تئاتر، سینما و تلویزیون در بخش دیگری از صحبت‌هایش در پاسخ به این پرسش که تا چه حد مجال کار برای ارائه‌ی یک کار متفاوت در این سریال برایش فراهم بوده است، گفت: در این کار دقت نظری بیشتر از حد معمول داشتم. ممکن است با یک تهیه‌کننده کار کنیم که می‌خواهد کارش را به سرعت به آنتن برساند اما من بارها با آقای تخت‌کشیان کار کرده‌ام و متوجهم که هیچ فشاری روی گروه تولید نمی‌گذارد از طرفی با کارگردانی طرف بودم که نمی‌خواهد یک سریال را سر تایم مشخصی تمام کند. من یک بحثمداوم و شیرین با رضا کریمی داشتم که بتوانیم ظرافت‌های نقش را با هم دربیاوریم.
کیانیان ادامه داد: خیلی وقت‌ها پشت دوربین برای نقشی که بازی می‌کنم برای خودم اتود می‌زنم اما فقط در مواقع معدودی دیده‌ام که کارگردان حواسش به اتودهای من بوده است. علی رفیعی در تئاتر، کمال تبریزی و بهمن فرمان آرا در سینما این طور کارگردانانی هستند. در تلویزیون هم تا به حال پیش نیامده بود که با رضا کریمی کار کرده باشم ولی می‌دانم حواسش به همه چیز بود.
او همچنین از گروه بازیگران سریال «راه طولانی» نام برد و افزود: افسانه بایگان با این که کوچک‌تر از من است در سینما و تلویزیون پیشکسوت من است زمانی که او استار سینمای ایران بود من هنوز در سینما کار نکرده بودم و یا زمانی که در «سربداران» برای تلویزیون بازی کرد من هنوز به تلویزیون نیامده بودم. تعاملی که با بازیگران و از جمله افسانه بایگان داشتیم یکسری ریزه کارهایی به وجود می آورد که روی آنتن قابل دیدن است.
او تاکید کرد: وقتی از بازیگران تنها به چهره و ظاهر خود اکتفا می‌کنند. افسانه بایگان نیز با اینکه استار بوده هیچ وقت در آن درجا نزده. من و او سر صحنه ظرایف زیادی داشتیم که در کارمان متبلور شده است.
کیانیان در بخش پایانی سخنانش به موضوع سریال «راه طولانی» اشاره کرد و گفت: فرزند سالاری چیزی نیست که فقط در جامعه ما باشد در کل دنیا همین اتفاق افتاده است یک بار پسری جلوی من را با موتور گرفت و گفت من همیشه به پدرم می‌گویم نگاه کن و ببین یک بابای واقعی باید این طور باشد ممکن است در برخی از خانواده‌ها تعادلی وجود داشته باشد که این تعادل باعثحفظ یک رابطه معطوف شود اما همیشه این طور نیست و مثل این پسر که با موتورش جلوی من را گرفت برخی خانواده‌ها گرفتار فرزند سالاری شدند.
این بازیگر تاکید کرد: در کوچه و خیابان مردم و حتی خانم‌های محل که گاهی آنها را می‌بینم، از من تشکر کردند که سریالی پخش می‌شود که شبیه خودشان است. بیشتر سریال‌هایی که از تلویزیون پخش می‌شوند شبیه ما نیستند و از کره‌ی ماه آمده‌اند؛ تلخ نمایی هم تهمتی است که به ما زده می‌شود اگر ما یک آینه‌ای جلوی خودمان بگیریم همین چیزهایی که در جامعه است می‌بینیم ما همیشه شیرین‌نمایی می‌کنیم.
كيانيان همچنين به گروه حرفهيي تصويربرداري توليد و تداركات در راه طولاني اشاره كرد و افزود: ساليان سال در سينما گروههايي در فيلمبرداري توليد و تداركات كار ميكنند كه جنبه كارگري دارند و در قديم قرار نبوده سوادي داشته باشند و فقط بايد امورات را ميگذراندند اما سالهاست اتفاق ويژهاي افتاده كه گروه فيلمبرداري باسواد هستند يا در حال كسب تخصص خاصي هستند. در گروههاي توليد و تداركات هم اين اتفاق ميمون در حال رخ دادن است و از نسل قبلي ديگر خبري نيست.
