یکی از رایج ترین جشن های ایرانی جشن چهارشنبه سوری میباشد که در آخرین چهارشنبه سال با اجرای آیین های مختلفی در شهرهای گوناگون برگزار می شود این روز برای همه مردم ایران از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است این جشن بزرگ پیش درآمدی برای جشن نوروز محسوب می شود و فرا رسیدن نو شدن طبیعت و بهار را نوید می دهد.
چهارشنبه سوری متشکل از دو واژه چهارشنبه یعنی یکی از روز های هفته و سوری به معنای سرخ می باشد است. بر اساس آیینهای دیرینه مردم آتش بزرگی به پا می کنند و تا برآمدن خورشید آن را خاموش نکرده و روشن نگه می دارند که معمولاً به هنگام بعد از ظهر مردم آن را روشن می کنند و از روی آن می پرند.
همانطور که میدانید این جشن وابستگی خاصی به دین و مذهب افراد ندارد و در میان همه از جمله ارمنی ، مسلمان ، زرتشتی ، ترک ها ، پارسیان یهودی و کردها بالاخص ایرانیان رایج است.
آداب و رسوم جالب مراسم گل گل چهارشنبه
در این روز آداب و رسوم بسیار متنوعی اجرا می شود که یکی از همین آداب به جا اوردن مراسم گل گل است. مرسوم است که برای به پایان رسیدن تمامی رنج و سختی ها هر سال در شب چهارشنبه آخر سال و با فرا رسیدن فصل بهار انواع و اقسام کاه و ساقه گیاهان مثل خار ، بوته و گون روی هم انباشته و می سوزانند و زن و مرد ، پیر و جوان ، بزرگ و کوچک از روی آن پریده این جمله را با خود تکرار می کنند:« گل گل چهارشنبه ، بحق پنجشنبه، زردی بشه ، سرخی بایه ، نکبت بشه ، دولت بایه گل گل چهارشنبه »
« به این معنی که :ای شعله آتش چهارشنبه ، به حق پنجشنبه زردی و ضعف و بیماری و رخت و بدی ها را ببرند و نوبت سرخی و نشاط و خرمی فرا رسد ، دوره نکبت و ناکامی و بیچارگی به سرآید و دولت اقبال روی نماید.
اسپند دود کردن هم یکی از رسم های متداولی است که در این روز انجام می دهند سعی بر این داشتند از کسی که اسفند خریداری کنند که از سادات باشد و مغازه اش رو به قبله باشد و زمانی که دود می کنند زیر زبان خود این نغمه را تکرار کنند.
« آتیلاکون ، باتیلا کون ، بدی یا ن بیرون کون »
« یعنی ای اسفند بدی ها و پلیدی ها و زشتی ها را از ما و اهل خانه بیرون کن »
