سیزدهمین جشنواره بین‌المللی فیلم ۱۰۰ جمعه شب با برگزاری اختتامیه و معرفی برگزیدگان به پایان مسیر خود رسید. جشنواره‌ای که پس از ۴سال وقفه نسبت به دوره قبلش برگزار می‌شد و پذیرای جوانان با انگیزه و علاقمند از سراسر کشور و جهان در بخش ملی و بین‌المللی بود.
بیش از ۴۶۰۰ اثر برای حضور در سه بخش رقابتی این جشنواره ثبت شد و در نهایت با وسواس و سخت‌گیری هیات انتخاب بهترین‌هایشان در بخش مسابقه پذیرفته شده و یا به بخش اکران غیررقابتی راه یافتند. شور و حال پردیس سینمایی ملت در روزهای برگزاری این جشنواره خبر از خون تازه‌ای می داد که با بازگشت این جشنواره به تقویم سینمایی کشور به رگ‌های سینما وارد شده بود. فیلمسازانی که در بخش‌های مختلف فیلم داشتند و حتی آنها که فیلمشان در بخش غیررقابتی به نمایش درمی‌آمد همه با هیجان دیدن فیلم‌های ۱۰۰ثانیه‌ای‌شان بر روی پرده سینما و تماشای واکنش تماشاگران در پردیس ملت حضور داشتند و رویای قدم‌های بزرگتر در مسیر زندگی حرفه‌ای خود را در سر می‌پروراندند.
در پایان اما این جشنواره هم مانند همه جشنواره‌های دیگر تعدادی برگزیده داشت که با تندیس و یا دیپلم افتخار جشنواره به خانه برگشتند. جوانانی که برخی سال‌هاست با جشنواره فیلم ۱۰۰ آشنایی داشتند و برای بهترین شدن در رقابت کارگردان‌های مینیمالیست ۱۰۰ثانیه‌ای‌ساز برنامه‌ریزی داشتند و برخی دیگر اولین‌بارشان بود که وارد این رقابت شده بودند. در این گزارش به سراغ تعدادی از این کارگردان‌ها رفتیم و درباره فیلمشان و البته حس و حالشان بعد از کسب جایزه فیلم‌های ۱۰۰ثانیه‌ای پرسیدیم.
اسماعیل عظیمی کارگردان فیلم «هیس‌طوری» که با انتخاب هیات داوران بخش بین‌الملل متشکل از پوران درخشنده ، محمدرضا خردمندان، هادی مقدم دوست، الکساندروس گاستاپولوس و ویلیام استرلینگر برنده دیپلم افتخار بهترین فیلم مستند این بخش شد درباره فیلمش می‌گوید: «هیس‌طوری» درباره تاریخچه استعمار است. چیزی که جهان غرب و اروپا و امریکا به دیگر کشورها غالب کردند و شیوه استعماری که آنها داشتند را سعی کردیم در این مستند ۱۰۰ثانیه‌ای روایت کنیم.»
عظیمی با بیان این نکته که در دوره یازدهم جشنواره فیلم ۱۰۰ هم در بخش ملی موفق به کسب جایزه شده می‌گوید: «گرفتن این جایزه برای من بسیار اهمیت دارد و باعث افتخار است. این که در این دوره در بخش بین‌الملل جایزه گرفتم برایم اهمیت بیشتری دارد چون از میان همه آثاری که از سراسر جهان ارسال شده بودند برای دریافت این جایزه انتخاب شدم. از این جهت کسب این جایزه برایم اتفاق بسیار مهمی است و من را به آینده امیدوار می‌کند.»
کیومرث محمدچناری کارگردان فیلم «آخرین شعر یرموک» برنده تندیس بهترین مستند بخش بین‌الملل داستان فیلمش را اینطور توصیف می‌کند: «یرموک شهری در سوریه و در حومه دمشق است. طی یک حادثه تروریستی کودکانی که در یک مدرسه و در یک کلاس حضور داشتند و به همراه معلمشان مشغول خواندن یک شعر بودند، همگی به جز یک نفر به شهادت رسیدند. در فیلم من آن دانش آموز در همان لوکیشن آن روز را توصیف می‌کند که برای خودش و دوستانش چه اتفاقی افتاد.»
محمدچناری درباره حس و حالش بعد از گرفتن تندیس سیزدهمین جشنواره بین‌المللی فیلم ۱۰۰ می‌گوید: «گرفتن جایزه جشنواره ۱۰۰ برای من خیلی خوشایند است. من پیش از این یک بار دیگر هم کاندیدای دریافت این جایزه بودم و این‌بار جایزه بردم.»
این کارگردان جوان ادامه داد: «این جشنواره را خیلی دوست دارم. چون به نظرم جشنواره حرفه‌ای و درستی است که همه چیز در آن رعایت شده است. نمی‌دانم این جایزه در آینده کاری من چه تاثیری دارد ولی می‌دانم امشب در زندگیم خیلی کم تکرار خواهد شد. چون همزمان با برگزیده شدن در این جشنواره، همین فیلم در امریکا و از جشنواره فیلم مهربانی شیکاگو هم جایزه بهترین فیلم مستند را دریافت کرد.»
اکبر تراب‌پور کارگردان انیمیشن «درخت ترش» برنده جایزه انیمیشن بخش کودک و نوجوان درباره فیلمش می‌گوید: «فیلمنامه این فیلم اقتباسی آزاد از یکی از داستان‌های کوتاه ومینیمال هوشنگ مرادی کرمانی است.»
وی با بیاین این نکته که حتما مبلغ جایزه هم مهم است مخصوصا برای فیلمسازی که فقط از این راه ارتزاق می‌کند می‌گوید: «صادقانه اینکه فیلم در این بخش جایزه گرفت برایم خیلی خوشحال‌کننده بود. چون این بخش امسال به جشنواره اضافه شده و این فیلم هم دقیقا برای کودک است و اصلا داستان برای کودک نوشته شده و خود آقای مرادی کرمانی هم در همین فضای شاعرانه کودک و نوجوان این داستان را نوشته است.»
احسان عابدنیا یکی دیگر از برندگان بخش کودک و نوجوان درباره فیلمش که با عنوان «پدرم» در این رقابت حضور داشت گفت: «فیلم «پدرم» درباره دختری است که تست بازیگری می‌دهد و باید در این تست نقش یک کودک کر و لال را بازی کند.»
عابدنیا می‌گوید از اینکه با این جایزه ثمره حدود دو ماه تلاشش را گرفته خوشحال است و ادامه می‌دهد: «گرفتن این جایزه حتما تاثیر بسزایی در آینده کاری ما دارد و اینطور نیست که از خوشحالی دیگر حرکت نکنیم. ما بعد از این جایزه قطعا برای رسیدن به پله‌های بالاتر فیلمسازی تلاش بیشتری می‌کنیم.»
علی عارف نسب برنده جایزه حمایتی انجمن سینمای جوان که در قالب تفاهم‌نامه این سازمان با جشنواره فیلم ۱۰۰ به او تعلق گرفت درباره فیلمش توضیح می‌دهد: «فیلم «سینمای بی پول» درباره مردم یک روستا است که می‌خواهند به عیادت کدخدا بروند اما در این مسیر اتفاقاتی رخ می‌دهد که به مقصد نمی‌رسند.»
عارف‌نسب درباره جایزه‌ای که دریافت کرده یعنی حمایت مالی از ساخت فیلم بعدیش گفت: «حس خوبی دارم برای این مسیری که تا اینجا آمدم و سال‌هاست زحمت کشیدم. این شیرینی جایزه را بیشتر می‌کند.»
این کارگردان جوان همچنین با بیان این نکته که وقتی جایزه می‌گیری امید و انگیزه‌ات بیشتر می‌شود گفت: این که فیلم دیده شده و مسیری که می‌روی درست است نتیجه‌ای است که با کسب جایزه در این جشنواره می‌گیری و این خیلی خوب است.»
محمدرضا چاکرالحسینی که برای انیمیشن «چشمهایش» در بخش ملی از سوی داوران شایسته دریافت دیپلم افتخار دانسته شد با بیان این که فیلمش درباره معضلات معلولان در زندگی شهری است گفت: «خیلی خوشحالم چون این اولین جایزه‌ام برای ساخت یک پویانمایی است و انگیزه‌ای برای کارهای بعدی‌ام خواهد شد.»
چاکرالحسینی درباره ادامه مسیرش و تاثیر این جایزه بر آن گفت: «گرفتن این دیپلم حتما تاثیر بسزایی در کارهای بعدی من دارد و انگیزه بسیار زیادی به من می‌دهد برای اینکه برای این بخش تلاش کنم. در کل هم ساختن کار برای کودکان بسیار جذاب است و این جایزه انگیزه‌ای برای ادامه فعالیت در این مسیر خواهد شد.»
زیبا ارژنگ برنده جایزه در بخش ملی با پویانمایی «خورشید آسمان، خورشید کاشی» درباره فیلمش گفت: «این پویانمایی درباره نقوش کاشی است که درگیر جنگ ناخواسته‌ای می‌شوند و خورشید آسمانشان می‌شکند.»
ارژنگ با بیان اینکه کلا به کار در حوزه کودک علاقه دارد می‌گوید: «از گرفتن این جایزه حس خیلی خوبی دارم و انگیزه‌ام برای ساخت کارهای جدید در این حوزه چند برابر شده است.»
فهیمه قائدی برگزیده بخش ملی برای اثر پویانمایی «وارونه» موضوع فیلمش را «محبت» می‌داند وتوضیح می‌دهد: «داستان درباره یک پسربچه است که سعی می‌کند با یک چتر وارونه برای خواهرش که پایش شکسته و در خانه است برف جمع کند.»
قائدی از انگیزه‌ای می‌گوید که این جایزه برای ادامه مسیرش دارد و توضیح می‌دهد: «این جایزه نه تنها می‌تواند برای من انگیزه‌ای شود برای این که در این مسیر قوی‌تر قدم بردارم بلکه باعث می‌شود که بتوانم کسانی که همسن خودم هستند و در دوره نوجوانی و جوانی به سر می‌برند را تشویق کنم و قطعا حمایت و برگزیده شدن در این جشنواره باعث می‌شود ما جوانان خیلی قوی‌تر در این مسیر حضور داشته باشیم و قوی‌تر ادامه بدهیم.»
محمد نجفی برگزیده بخش مستند ملی با مستند «دونده» درباره فیلمش می‌گوید: «مستند «دونده» ۱۰۰ثانیه روایت زندگی سجاد سالاروند دونده بخش معلولان کشورمان است که با آنکه دو پای خود را از دست داده اما با امید و تلاش ادامه می‌دهد.»
نجفی درباره تاثیر کسب جایزه در جشنواره فیلم ۱۰۰ در ادامه مسیرش می‌گوید: «خیلی خوشحالم که این فیلم در این جشنواره حضور داشت و از همه مهمتر اینکه این فیلم را با مخاطب‌ها دیدم. دیدن واکنش تماشاگران در جشنواره برایم بسیار لذتبخش بود و گرفتن این جایزه این لذت را بیشتر کرد وحتما انگیزه‌ای است برای ادامه دادن این مسیر با قدرت و تلاش و بیشتر.»
محمدرضا دهستانی برگزیده بخش مستند ملی درباره مستند «روستای من» می‌گوید: «این مستند معرفی یک روستا از زبان یکی از دختران ساکن آن است.»
دهستانی با بیان این نکته که سال ۹۷ در دوازدهمین جشنواره فیلم ۱۰۰ حضور داشته و موفق به کسب دیپلم افتخار از این جشنواره شده است گفت: «فکر می‌کنم اکثر فیلمسازان این تندیس‌ها را دوست دارند و من هم خوشحالم که این‌بار این تندیس را به همراه دخترم و پسرم گرفتم.»
کارگردان مستند کوتاه «روستای من» معتقد است: «جشنواره‌ها و جوایزشان و حتی شرکت در آنها فارغ از اینکه جایزه بگیری یا نه، خودش یک نقطه مثبت است برای پیشبرد کارهای بعدی و این امید را به فیلمساز می‌دهد که کارش دیده شده و بهتر است ادامه بدهد.»
نعمت‌الله سرگلزایی کارگردان مستند «مادر» قصه مستندش را اینطور تعریف می‌کند: «فیلم من درباره یک مادر شهید است که می‌خواهد جلوی دوربین ما درباره فرزندش صحبت کند و هر چه ما تلاش می‌کنیم آنچه می‌خواهیم را نمی‌گوید و در نهایت هم یک جمله می‌گوید که فقط یک مادر می‌تواند بگوید.»
سرگلزایی درباره حسی که پس از دریافت جایزه جشنواره فیلم ۱۰۰ دارد می‌گوید: «از اینکه این جایزه به من رسید خیلی خوشحالم اما در کل در چنین موقعیت‌هایی شما حس متناقضی دارید. از یک طرف جایزه برده‌اید و از طرف دیگر مادری دارید که فرزندش را از دست داده و این در عمق ذهنتان وجود دارد.»
امیرحسین راستی برنده جایزه بخش نوآوری هنری جشنواره فیلم ۱۰۰ برای فیلم «درامپس» در توضیح داستان فیلمش می‌گوید: «از قدیم گفتند قطره قطره جمع شود وانگهی دریا شود، من در این فیلم گفتم که قطره قطره کم شود وانگهی خالی شود.»
راستی با بیان این نکته که اصلا فکر نمی‌کردم این جایزه را ببرم گفت: «وقتی برای حضور در جشنواره به تهران آمدم کوچکترین شخص در جمع فیلمسازان بودم و این به من این حس را داد که در ابتدای راه قرار دارم و هنوز کلی مسیر پیش رو دارم برای اینکه بهترین خودم باشم.»
این کارگردان جوان درباره تاثیر کسب جایزه بر آینده‌اش می‌گوید: «وقتی آدم شناخته می‌شود مجبور است بیشتر یاد بگیرد و پیشرفت کند که همان جای قبلی نایستد.»
امیرسجاد حسینی برگزیده بخش داستانی ملی درباره موضوع فیلمش می‌گوید: «قصه ما درباره چند سرباز است که می‌خواهند یکی از رفقایشان را راضی کنند که به جای آنها از مرخصی‌شان استفاده کند و برود به نامزدی‌اش برسد.»
حسینی درباره حضورش در جشنواره فیلم ۱۰۰ می‌گوید: «ما قرار بود امسال در فجر فیلم داشته باشیم اما به ۱۰۰ آمدیم که به نظرم در نوع و مدیوم خودش جشنواره تکی است و امیدوارم اثر خود را در مسیر من هم بگذارد.»
مهدی شاهسواری که به همراه همسرش برنده جایزه ویژه دبیر سیزدهمین جشنواره فیلم ۱۰۰ شد درباره فیلم «صد به علاوه صد مساوی دویست و یک» می‌گوید: «فیلم ما درباره زندگی خودمان است که این جشنواره باعث آشنایی و ازدواجمان شد.»
وی در ادامه با بیان این نکته که تا امروز ۳۰ فیلم ۱۰۰ثانیه‌ای ساخته می‌گوید: «پیش از این تندیس تصمیم داشتم دیگر فیلم ۱۰۰ثانیه‌ای نسازم اما به نظرم پاقدم پسرمان برایمان خوب بود و ما توانستیم این تندیس را بگیریم.»
شهسواری ادامه داد: «گرفتن این جایزه یکی از بزرگترین آرزوهای سینمایی من و همسرم بود و امسال علاوه بر این تندیس این که فیلم ما تنها فیلمی بود که در اختتامیه اکران شد و همه بازخوردها نسبت به آن خوب بود هم از بهترین اتفاقات ممکن بود»
این کارگردان که به همراه همسر و فرزند کوچکش در اختتامیه حضور داشت درباره تاثیر این جایزه بر روند فیلمسازی‌اش هم گفت: «مطمئنم این جایزه می‌تواند پله ترقی ما در مسیر فیلمسازی‌مان باشد و منجر به ساخت فیلم‌های بیشتر و بهتر شود.»
ماهرخ عباسپور
