در چند ماه گذشته تئاتر وضعیت بسیالر متزلزل و نابسامانی را تجربه کرده است. یکی از مهمترین سئوالهایی که در این مدت پیش روی اهالی تئاتر بوده، تحریم کردن تئاتر یا کار کردن بوده است و پاسخهای مختلفی هم داشته است. اما گذشته از تمام دلایلی که برای کار کردن یا نکردن، وجود دارد، نمایشهایی بودند که درست در زمان روی صحنه رفتنشان شرایط اجتماعی و سیاسی به شکلی درآمد که سالنهای تئاتر عملا بسته شدند و گروه اصلا انتخابی جز تعطیلی نداشتند. با گذشت زمان هم خیلی از این کارها به نتیجه نرسیدند و روی صحنه نرفتند. خوشدلان یکی از نمایشهاست. نمایشی کمدی که سعید پورصمیمی نوشته و با حضورش پس از مدتها روی صحنه، حتما مخاطب بسیاری داشت.
پریزاد سیف، کارگردان این نمایش، میگوید: «نمایش ما بعد از سه ماه تمرین هر روزه و در حالی که همه چیز از صحنه و لباس و پوستر و بروشور حاضر شده بود و ما آماده اجرا بودیم کار را متوقف کردیم. چون در آن شرایط به هیچ وجه امکان اجرا نبود. چون کاملا مشخص بود که نمیتوانیم امنیت عوامل و تماشاگران را تأمین کنیم. تمام کارها هم تعطیل شده بودند و به این ترتیب ترجیح دادیم کار تعطیل شود و بعد که شرایط تغییر کرد و حال خودمان و مردم بهتر بود، اجرا برویم.»
او در باره این که آیا زمان مناسب برای اجرا رسیده است یا نه و قصد گروه برای اجرا، میگوید: «کار ما کار پربازیگری بود. 16 بازیگر اصلی داشتیم و کل گروه هم نزدیک به 50 نفر بودند. دو باره جمع کردن این گروه کار سختی است. بسیاری از بازیگران سر کار هستند یا وقت آزاد ندارند. عوامل پشت صحنه هم همین طور. به همین دلیل ترجیح میدهم بعد از نوروز دو باره شرایط را بسنجم. مهمترین عامل این است که حال مخاطب برای دیدن یک کار کمدی بهتر شده باشد. هر چقدر هم از منظر روشنفکرانه و هنرمندانه به تئاتر نگاه کنیم، باز هم یکی از ارکان آن سرگرمی و تفریح است. چطور میشود انتظار داشت بر خلاف حال درونی آدمها کمدی کار کنیم؟ به همین دلیل ترجیح میدهم در موقعیت بهتر و شرایط مناسبتر آن را اجرا کنم.»
سیف در باره حضور سعید پورصمیمی به عنوان نویسنده و بازیگر در این نمایش میگوید: «سعید پورصمیمی از همان ابتدا همراه بازیگری متن هم مینوشت. پیش از انقلاب متنهای داستان ضحاک، شبی با امیرکبیر، پیر سمعان و بارگه داد را نوشت و اجرا کرد. داستان ضحاک سال 58 هم در سالن اصلی تئاتر اجرا شد. ما هم در چهلمین سالگرد اجرای این کار این متن را با حضور بعضی از بازیگران همان کار از جمله رضا بابک و بهرام شاه محمدلو نمایشنامهخوانی کردیم. خود آقای پورصمیمی هم یکی از نقشها را خواند. خوشدلان هم یکی از نمایشنامههای اوست که سال 99 نوشته شد. پارسال من توانستم این متن را از ایشان بگیرم و خود او هم یکی از نقشها را ایفا کرد.»
او از حضور قبلی سعید پورصمیمی در سال 98 و پس از 18 سال دوری از صحنه در نمایش آواز قو نوشته آنتوان چخوف و به کارگردانی خود سیف در سالن ایرانشهر هم صحبت میکند که به همراه خود او در این نمایش دو نفره بازی کرد و ادامه میدهد: «هنوز امیدوارم خوشدلان هم در زمان مناسب خودش روی صحنه برود. به نظرم هر کاری زمان مناسب خودش را میخواهد و برای خوشدلان هنوز این زمان مناسب فرا نرسیده است.»
سیف درباره محل اجرای احتمالی این نمایش میگوید: «اگر قرار بر اجرا باشد، حتما باز هم در باغ کتاب اجرا خواهیم رفت. هم من و دوستان قدیمیتر از من که در این کار حضور داشتند، هرگز در طول کار حرفهایمان انقدر قدر ندیده بودیم که در این سالن به ما بها دادند. تیم بسیار حرفهای هستند و میتوانم بگویم در سه ماهی که در باغ کتاب تمرین داشتیم هر چیزی که به آن متعهد بودند به بهترین شکل انجام دادند. مدیریت این سالن رابطه حرفهای پشت صحنه را به خوبی و در نهایت تعهد با گروههای نمایشی برقرار میکند. با توجه به این و هم بنا بر تعهدی که به این سالن دارم و هم علاقه به کار کردن در این سالن حتما در باغ کتاب اجرا خواهیم رفت.»
دو سال است فریاد میزنم شانو در حال ویران شدن است| اگر کسی میخواهد به حفظ این تماشاخانه کمک کند، هنوز وقت است
او در باره این که آیا از طرف باغ کتاب فشاری برای اجرا هست یا خیر، میگوید: «هم سالن و هم سرمایهگذار انقدر فهیم بودند که شرایط را درک کنند و علاوه بر همکاری، با من همدلی کردند. یکی از معضلات ما در تئاتر تعدد اجراها در سالنهای خصوصی است. این مسئله اصلا شأن کار را پایین میآورد و طراحی صحنه و نور را تقریبا از بین برده است. چون گروه ها نمیتوانند برای نصب دکورشان وقت داشته باشند. اما یکی از سیاستهای مفید باغ کتاب این است که در هر سالن در هر شب یک اجرا روی صحنه است. این به نظر من بسیار مهم است. چون باعث میشود گروه با آرامش خاطر و بدون این که به پهن کردن و جمع کردن دکورش فکر کند، اجرا برود.»
پریزاد سیف همانطور که روی پوستر تبلیغاتی خوشدلان نوشته شده باز هم اظهار امیدواری میکند که این نمایش "به زودی" روی صحنه برود.