سعید هاشم‌زاده، کارشناس و منتقد سینما در برنامه «سینما فرهنگ» رادیو فرهنگ درباره تفاوت سبک با ژانر در تاریخ سینما گفت: وقتی از سبک صحبت می‌کنیم، درباره قواعد و ویژگی‌های یک دوران حرف می‌زنیم. در واقع، سبک‌ها وابسته به دوران خودشان هستند. اغلب سبک‌ها نوشته‌ای دارد که ناخواسته و به صورت اشتراکات درون‌مایه‌ای در آثار نقش می‌بندد.
سبک‌ها تاریخ انقضا دارند
هاشم‌زاده ادامه داد: وقتی سبک می‌گوییم، با تاریخ انقضا مواجه هستیم. البته این انقضا به این معنا نیست که در دوران ما هیچ ارجاعی به سبک‌ها داده نمی‌شود، بلکه ما در این دوره با تلفیق سبک‌ها رو‌به‌رو هستیم. اما درباره ژانر بخصوص در سینما به واژه‌هایی اشاره می‌کنیم که ویژگی‌های سبکی و روایی را باهم دارند. وقتی ژانر فانتزی می‌گوییم، یعنی یکسری ویژگی‌های داستانی مربوط به روایت و ویژگی‌های بصری مربوط به تصویر سینما درهم تنیده هستند. ژانر‌ها بیشتر برای این به کار می‌روند که راهنمای مخاطب باشند تا آن‌ها فیلمی را انتخاب کنند.
ژانر‌ها به جغرافیا وابسته هستند
این کارشناس سینما با بیان اینکه ژانر وابسته به زمان خودش است، افزود: چون ژانر تبدیل می‌شود و از‌بین نمی‌رود. ژانر مانند سبک‌ها انقضا ندارد، بلکه خودش را بروز نگه می‌داد و با جغرافیا مرتبط می‌شود. به عنوان مثال، ژانر جنگ در کشورمان ژانر مرتبط با دفاع مقدس است. وقتی درباره ملودرام در هند صحبت می‌کنیم، می‌دانیم این ملودرام تلفیقی با موزیکال است. اما در اروپا این ملودرام در تلفیق با موزیکال نیست.
از سال ۱۹۶۰ با ژانر‌های مرکب مواجه هستیم
وی با اشاره به اینکه امروزه هیچ فیلمی وجود ندارد که در یک ژانر بخصوص تعریف شده باشد، بیان کرد: از سال‌های ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ با ژانر‌های مرکب مواجه هستیم. یعنی مانند سبک‌ها تلفیق ژانر داریم که مخاطب می‌تواند آثار متنوع‌تری را ببیند. امکان ندارد یک فیلم درام - فانتزی نباشد. یک فیلم فانتزی - اکشن نباشد. ما همیشه دو یا چند گونه را کنارهم داریم.
