نشست خبری سیزدهمین جشنواره فیلم مردمی عمار صبح دوشنبه، ۱۶ آبان‌ماه در یادمان شهدای گمنام شهرک اکباتان تهران با حضور جمعی از خانواده‌های شهدا برگزار شد. در این برنامه، سهیل اسعد دبیر جدید جشنواره مردمی فیلم عمار، با اشاره به این که از وارثان نادر طالب‌زاده است، گفت: «پیوند هنر و اندیشه و رسانه، یک اصل است که این جشنواره را متمایز می‌کند. به قول یکی از مسئولان قدیمی صداوسیما که زمانی می‌گفت، متفکران معمولا هنر ندارند و هنرمندان خیلی درگیر تفکر و اندیشه نیستند و بر همین اساس، چنین رویدادی جذاب است.» او با اشاره به سابقه کار و حضورش در آرژانتین افزود: «فضای رسانه‌ای انقلاب بعد از چهل و چند سال نباید در ایران محدود بماند و باید این تفکر و فرهنگ و سبک زندگی به عنوان یک الگو در جهان مطرح شود، چرا که بشریت به این الگو احتیاج دارد. پس ما وظیفه داریم این ارزش‌ها را جهانی کنیم.»
اسعد بیان کرد: «افتخار بزرگ من این است که طلبه حوزه علمیه قم هستم و معتقدم سینمای ایران منویات رهبری را خیلی خوب درک کرده که براساس آن مرا به این جشنواره دعوت کرده است.»
او به خاطره ای از صحبت‌اش با رضا کیانیان اشاره کرد که به این هنرمند گفته در آرژانتین تئاتر کار می‌کرده و برای طلبگی، هنر را رها کرده و رضا کیانیان هم عکس این ماجرا را درباره خودش برای او گفته است. وی تاکید کرد: «ما خط فاصله ای بین دو حوزه طلبگی و هنر نداریم و اشتباه من و رضا کیانیان در همین بود که فکر می‌کردیم برای رسیدن به آن یکی، باید دیگری را رها کنیم.»
او همچنین خاطراتی را از سید حسن نصرا... و مقام معظم رهبری درباره سریال‌های حضرت یوسف و مختارنامه و نیز پخش سریال حضرت مریم در ونزوئلا و تاثیرات آن تعریف کرد.
دبیر جشنواره فیلم عمار گفت: «ما باید هالیوود شیعی را راه‌اندازی کنیم و همان طور که عالم دینی و پروفسور و... در این نظام و ساختار جایگاه خاصی دارد، باید بپذیریم که سینما هم چنین جایگاهی خاص داشته باشد و حال با هر اسمی، این تفکر و باور را جا بیندازیم.»
فراخبر
استفاده از پسوند «شیعی» برای «هالیوود» که در سخنان دبیر جدید جشنواره مردمی عمار مطرح شد، آن هم به خصوص از سوی این فعال و مبلغ دینی، قدری عجیب می‌نماید؛ چراکه تناسب آن، از طرفی با واقعیت موجود و از طرف دیگر با آرمان‌های انقلاب اسلامی محل سؤال است.
در حالی که جمعیت مسلمانان جهان هم‌اکنون در حدود 2 میلیارد نفر تخمین زده می‌شود، طبق آخرین تخمین مؤسسه تحقیقاتی پیو، جمعیت شیعیان جهان حدود 200 میلیون نفر است. بنابراین بر اساس منطق اقتصادی، به نظر می‌رسد بازار بسیار بزرگ تر مسلمانان جهان -که دارای عناصر مشترک قابل توجه با شیعیان‌اند- به عنوان هدف این سینمای جدید در نظر گرفته شود، نه بازار کوچک‌تر.
از سوی دیگر روشن است که سیاست جمهوری اسلامی و نظرات حضرت امام و رهبر انقلاب، بر حمایت از تقریب مذاهب اسلامی استوار است و ایران طی سال‌های طولانی، همواره مبلغ اتحاد میان مسلمانان از مذاهب مختلف بوده است. حال به نظر می‌رسد «شیعی» کردن این سینمای جدید و به نوعی تفکیک آن از بقیه جامعه مسلمانان جهان ، تناسب چندانی با این سیاست و ایده‌های پذیرفته‌شده در عرصه دین و حاکمیت انقلاب اسلامی نداشته باشد. بنابراین شاید بهتر باشد در ادبیات علاقه مندان به سینمای دینی و تبلیغ دین از طریق سینما، به جای واژه‌ای که بیم تفرقه از آن می‌رود، از عبارت «هالیوود اسلامی» استفاده شود.
