هنگامی که « مارلون براندو » برای بازی در نقش «ویتو کورلئونه» در فیلم «پدرخوانده» (۱۹۷۲) ساخته «فرانسیس فورد کاپولا» به عنوان بهترین بازیگر مرد جوایز اسکار انتخاب شد، از یک دختر ۲۶ ساله سرخپوست به نام «ساشین لیتل فدر» خواست تا روی صحنه برود و جایزه اسکار را به نیابت از او رد کند، اما حضور این چهره روی صحنه اسکار با هو کردن حضار و حرکات نژادپرستانه و حتی تهدید به خشونت همراه شد.
حالا و پس از گذشت پنجاه سال، موزه آکادمی اسکار علاوه بر برگزاری یک برنامه و گفتگوی ویژه با عنوان «عصری با ساشین لیتل فدر» در تاریخ ۱۷ سپتامبر، بابت رفتاری که با او شد، عذرخواهی می‌کند.
«لیتل فدر» که حالا ۷۵ ساله است، نخستین زن بومی بود که در سال ۱۹۷۳ در مراسم جوایز اسکار روی صحنه ایستاد. سخنرانی معروف ۶۰ ثانیه‌ای او در گالری تاریخ جوایز اسکار موزه آکادمی همراه با دیگر لحظات تاریخی مانند تبدیل شدن «هلی بری» به عنوان نخستین سیاهپوست برنده بهترین بازیگر زن و اعطای جایزه اسکار بهترین فیلم به فیلم کُره‌ای «انگل» نمایش داده می‌شود.
سخنان «ساشین لتیل فدر» در مراسم اسکار توجهات را به اعتراضات بومیان در سال ۱۹۷۳ در داکوتای جنوبی جلب کرد و منجر به تحریم، حمله، آزار و تبعیض حرفه‌ای او در ۵۰ سال گذشته شد و در لیست سیاه هالیوود قرار گرفت و گفته می‌شود «مارلون براندو» در ادامه دیگر هیچ حمایتی از او انجام نداده است.
حرکت «مارلون براندو» در رد جایزه اسکار ۱۹۷۳ در واقع اعتراضی به نمایش دادن چهره ای وحشی و خشن از سرخپوستان در صنعت سینمایی هالیوود در آن دوران بود. اما علی رغم خوشحالی "براندو" از این اتفاق، «لیتل فدر» که پیش از آن در چند فیلم و سریال بازی کرده بود، دیگر هیچگاه فرصت حضور مجدد در سینما و تلویزیون را نیافت.
