پس از سریال « روزی روزگاری مریخ » ساخته پیمان قاسمخانی، یک سریال کمدی جدید دیگر به نام «آفتاب پرست» نیز به جمع آثار در حال انتشار نمایش خانگی اضافه شد. این مجموعه پس از «ساخت ایران 2»، دومین تجربه سریال‌سازی برزو نیک‌نژاد در مدیوم نمایش خانگی است. «آفتاب پرست» مجموعه پربازیگری است و پژمان جمشیدی و حمیدرضا آذرنگ نقش‌های اصلی آن را ایفا کرده‌اند. این مجموعه در قسمت اول شروع خوبی داشت و به پشتوانه ستاره محبوبش پژمان جمشیدی شانس زیادی برای جلب توجه مخاطبان دارد.
شروع خوش ریتم و سرگرم کننده
قصه «آفتاب پرست» درباره دو دوست به نام های «جمال پورشه» و «منوچهر» با بازی پژمان جمشیدی و حمیدرضا آذرنگ است. «جمال» دزد و «منوچهر» به یک نزول‌خوار بدهکار و زندانی است. کارهای خلاف «جمال»، زندانی شدن او، تلاش برای آزادی رفیقش و زندگی با هویت جعلی، ماجراها و دردسرهایی را برای این دو شخصیت به وجود می‌آورد. مهم‌ترین امتیاز «آفتاب پرست» در نقطه شروع، آغاز پرماجرا و خوش ریتم قصه است. مخاطب خیلی زود با شخصیت «جمال» و «منوچهر» و پیشینه آن‌ها آشنا می شود و قصه در ادامه نیز به سرعت و پراتفاق پیش می رود، در نتیجه سریال به خوبی از پس سرگرم کردن مخاطب برمی آید و زمان تقریبا یک ساعت و 10 دقیقه‌ای آن خسته کننده نیست.
شوخی‌های بامزه
علاوه بر سرگرم‌کننده بودن سریال، تعدد شوخی‌ها و اتفاقات بامزه در قسمت اول نیز توقع مخاطب را برآورده می‌کند، هرچند که بعضی اتفاقات «آفتاب پرست» برای خنده گرفتن از مخاطب مانند زن‌پوشی «منوچهر» یا اشتباه گرفتن «جمال» با فرد دیگری به دلیل هویت جعلی‌اش، موضوعاتی تکراری بودند اما ماجرای «منوچهر» به خوبی زمینه‌ساز شوخی بعدی با چهره خواهر او و سرآغاز اتفاقات جدید شد. در قسمت اول که هنوز تعدادی از شخصیت‌های سریال وارد قصه نشده‌اند بار کمدی آن بیشتر روی دوش پژمان جمشیدی بود و او نیز طبق معمول از پس خنداندن مخاطب برآمد.
بازی‌های خوب زوج کمدی
«آفتاب پرست» مجموعه پربازیگری است و در قسمت اول شاهد حضور تعدادی از بازیگران آن مانند پژمان جمشیدی، حمیدرضا آذرنگ، باران کوثری، گوهر خیراندیش، الهام اخوان و حسن زارعی بودیم. پژمان جمشیدی و حمیدرضا آذرنگ به عنوان زوج کمدی سریال ترکیب خوبی هستند. جدیت شخصیت «منوچهر» در کنار حماقت‌های «جمال» باعث شده تضاد جالبی میان آن‌ها به وجود آید و ارتباط این دو شخصیت، بامزه از آب دربیاید. جمشیدی در نقش شخصیت خلافکار قصه که تلاش می‌کند شبیه لات‌ها باشد و دیگران از او حساب ببرند بازی بسیار خوبی در «آفتاب پرست» دارد. او با تغییر لحن خود و عصبی شدن ساختگی، موفق شده لات پوشالی قصه باشد و مخاطب را به خنده بیندازد. جمشیدی در مقایسه با سریال «خوب، بد، جلف: رادیواکتیو» و دیگر شخصیت‌های ساده‌لوح کارنامه‌اش، بازی متفاوتی در «آفتاب پرست» داشته است. حمیدرضا آذرنگ که تا به حال نقش‌های متفاوتی را تجربه کرده، با نقش «منوچهر» به عنوان یک دزد خرده‌‌پا و نه چندان باعرضه، بازی خوبی در این سریال داشته و توانسته با استفاده از جدیت چهره خود مخاطب را به خنده بیندازد. گوهر خیراندیش نیز انتخاب خوبی برای نقش مادر «جمال» بوده و بازی او هم جزو بازی‌های خوب سریال است.
