این سریال در ژانر درام خانوادگی قرار می گیرد و موضوعی اجتماعی و اقتصادی دارد و لحظاتی از آن، لحنی کمدی پیدا می کند. قصه « دردسرهای شیرین » نمایش دهنده مسیر زندگی توأم با امید و آرزو و حسرت و شکست و تجربه هایی است که می توانند این مسیر را در نهایت به موفقیت برسانند. همان طور که از نام این مجموعه مشخص است، نشان می دهد که زندگی اگر بر مدار تلاش و همراه با عشق و محبت به اطرافیان باشد، حتی دردسرهایش نیز چیزی جز شیرینی نیست.
سریال «دردسرهای شیرین» به کارگردانی سهیل موفق و تهیه کنندگی سید علی اکبر محمودی مهریزی ماجرای زوج جوانی با نام های شیرین تمدن (مریم مومن) و علی فرهنگ (پوریا پورسرخ) است. این زوج هر دو در یک شرکت واردکننده محصولات غذایی کودکان مشغول به کار هستند و با نگاهی غیرواقعی و لوکس به زندگی ، ظاهرا روزهای خوبی را سپری می کنند و شیرین در آستانه انتصاب به مدیریت یکی از شعب شرکت است ، با توطئه و پاپوش رقیب اخراج می شود. شیرین و علی نسبت به تاسیس شرکتی مشابه اقدام می کنند ولی با توطئه همان رقیب ورشکست شده و سرمایه زیادی را از دست می دهند، آن هم در شرایطی که زوج داستان ما منتظر تولد فرزندان دوقلویشان هستند و ...
«دردسرهای شیرین» در راستای اهتمام رسانه ملی به امر تولید و ترویج فرهنگ تلاش و کارآفرینی بجای واردات کالاهای مصرفی و مشابه تولید داخل است. این سریال در متن داستان و با پرهیز از شعار زدگی به مسائل تولید ملی با رویکرد اشتغال آفرینی و موانع و چالش های پیش روی این موضوع می پردازد. این مجموعه، هم رویکردی ایجابی دارد و راه و روش هایی ساده و کم هزینه را برای ایجاد شغل و تأسیس شرکت تولیدی را معرفی می کند و هم آسیب های این عرصه و موانع و تهدیدهایی را که پیرامون تولید کنندگان به وجود می آید را نشان می دهد.
در ابتدای سریال با زن جوانی جاه طلب مواجهیم که سودای قدرت او را از وجوه لطیف زنانه دور کرده ولی با وزش نسیم مادری ، بیننده بلوغ و تکامل شیرین را مشاهده خواهد کرد. زنی جسور که فعالیت اجتماعی و اقتصادی اش در سایه مادری پیش میرود. این داستان، نشان دهنده آنست که نه تنها اولویت مادری مانع توسعه اقتصادی و کارآفرینی نیست ، بلکه به بلوغ آنها نیز کمک میکند.
«دردسرهای شیرین» همچنین در حوزه خانواده ، فرزندآوری و روابط زوجین نیز حرفهایی برای گفتن دارد. زن و مردی که نقش در ابتدای داستان با الگوی صحیح زن و مرد ایرانی-اسلامی فاصله دارند ، در بستر قصه جایگاه درست خویش را یافته و توانایی مواجهه با انواع بحرانها را به دست می¬آورند.
داستان سریال «دردسرهای شیرین» به گونه ای طراحی و ترسیم شده که قابل پیش بینی نیست و مخاطب به طور دائم با رویدادهای غافل گیر کننده مواجه می شود؛ اصلی ترین جذابیت و عامل نگه دارنده بیننده پای تماشای این مجموعه تلویزیونی نیز مبهم بودن سرنوشت شخصیت های این سریال است. آنها دچار گرفتاری هایی هستند که ظاهرا پایانی غیر از شکست و سرافکندگی برایشان قابل تصور نیست، اما از آنجا که در زندگی، همه گره ها گشودنی هستند و هیچ مشکلی غیرقابل حل شدن نیست، باید منتظر ماند و دید که زوج جوان چگونه راه برون رفت از بحران را می یابند.
یکی از ویژگی های سریال «دردسرهای شیرین» این است که با وجود فضا و موضوعی جدی ، برای لحظاتی حال و هوای طنزآمیز می یابد و حتی می تواند لبخند را هم بر لب بیننده اش بنشاند. به ویژه لحظاتی که «پیام» برادر شیرین در متن ماجراها قرار می گیرد. پیام با بازی پاشا جمالی شباهت زیادی به نقش آفرینی دیگر این بازیگر در سریال «نون خ» دارد و این بار نیز او در نقش یک جوان ساده دل و با رفتار و بیانی شیرین ظاهر شده است.
«دردسرهای شیرین» دارای شاخص های فنی و تکنیکی قابل توجهی هم هست. این سریال به صورت ۴k تصویربرداری شده است. همچنین با اینکه داستان سریال در تهران اتفاق می افتد اما شاهد مکانهایی جدید و متفاوت، فضاسازی چشم نواز و ضرباهنگی تند و سرگرم کننده هستیم.
در سریال «دردسرهای شیرین» علاوه بر پوریا پورسرخ، مریم مؤمن و پاشا جمالی، هنرمندان دیگری چون افسانه بایگان، رضا توکلی ، ارسلان قاسمی، سمیرا حسینی، یوسف مرادیان، امید روحانی، شهین تسلیمی ، ژیلا دایی، پرهام دلدار و ... نیز نقش آفرینی کرده اند.