فیلمنامه « جدایی نادر از سیمین » به عنوان یکی از ۱۰۱ فیلمنامه برتر قرن بیست و یکم انتخاب شد.
انجمن نویسندگان آمریکا اسامی ۱۰۱ فیلمنامه برتر ۲۲ سال پیش را انتخاب کرد و فیلمنامه فیلم «برو بیرون» نوشته جوردن پیل را که برنده اسکار هم شده بود به عنوان برترین آنها انتخاب کرد.
در این فهرست فیلمنامه «جدایی نادر از سیمین» نوشته اصغر فرهادی در رده ۶۶ جای گرفته است.
«درخشش ابدی یک ذهن بی‌نقص»، «شبکه اجتماعی»، «انگل»، «جایی برای پیرمردان نیست» و «مهتاب» ۶ فیلمنامه رده ۲ تا ۶ این فهرست را تشکیل داده‌اند. همه این فیلمنامه‌ها موفق به کسب جایزه بهترین فیلمنامه اسکار شده‌اند. اما ۳ فیلمنامه از ۴ فیلمنامه بعدی فهرست انجمن شامل «خون به پا خواهد شد» در رده ۷، «لعنتی‌های بی‌شرف» در رده ۸ و «مومنتو» در رده ۱۰ موفق به کسب اسکار نشده‌اند. در رده ۹ فیلمنامه «تقریبا مشهور» نوشته کامرون کرو جای دارد که موفق به کسب جایزه اسکار فیلمنامه اقتباسی شده بود.
در این فهرست کریستوفر نولان بیشترین آمار را به خود اختصاص داده و ۴ فیلمنامه وی در آن جای گرفته‌اند که شامل «مومنتو» از سال ۲۰۰۰، «شوالیه تاریکی» از سال ۲۰۰۸ در رده ۲۶، «تلقین» یا «سرآغاز» از سال ۲۰۱۰ در رده ۳۷ و «پرستیژ» از سال ۲۰۰۶ در رده ۸۲ جای گرفته‌اند. وی «شوالیه تاریکی» و «پرستیژ» را با همکاری برادرش جاناتان نولان نوشته است.
کوئنتین تارانتینو ۳ فیلم در فهرست دارد که شامل «لعنتی‌های بی‌شرف» از سال ۲۰۰۹، «روزی روزگاری در هالیوود» از سال ۲۰۱۹ و «جانگوی رها شده» از سال ۲۰۱۲ است.
برادران کوئن نیز با «جایی برای پیرمردان نیست» از سال ۲۰۰۷، «مرد جدی» از سال ۲۰۰۹ و «درون لوین دیویس» از سال ۲۰۱۳، ۳ فیلمنامه برتر را به خود اختصاص داده‌اند. آلفونسو کوارون نیز ۳ فیلمنامه در این فهرست دارد که شامل «بچه‌های مردان» از سال ۲۰۰۶ در مکان ۱۸، «روما» از سال ۲۰۱۸ در مکان ۶۲ و «و مادرت را هم» از سال ۲۰۰۱ در مکان ۸۶ است.
پل توماس اندرسون نیز ۳ فیلم «خون به پا خواهد شد»، «مرشد» و «رشته خیال» را در این فهرست دارد اما برای هیچیک از آنها موفق به نامزدی اسکار در بخش فیلمنامه نشده است.
«املی»، «زودیاک»، «داستان اسباب بازی ۳»، «گلادیاتور»، «چاقوها بیرون»، «بردمن»، «زندگی دیگران»، «کمبود بزرگ»، «پسر بچگی»، «سخنرانی پادشاه»، «پیش از غروب»، «۱۱ یار اوشن» و «لالا لند» از دیگر فیلمنامه‌های منتخب قرن هستند.
رده ۱۰۱ را نیز «دفترچه امیدبخش» نوشته دیوید اوراسل به خود اختصاص داده است.
