شهرام مسلخی کارگردان فیلم سینمایی «یقه سفیدها» درباره برنامهریزی برای اکران این فیلم سینمایی که به تازگی پروانه نمایش دریافت کرده است، توضیح داد: ما هم مانند دیگران منتظر مشخصتر شدن شرایط هستیم کمااینکه بنده فیلم «پدران» و «لاکپشت» را هم آماده نمایش دارم اما شرایط امروز اکران سینماها به گونهای است که گویی تنها قرار است فیلم روی پرده برود و مخاطبی در کار نیست!
وی ادامه داد: البته برخی اخبار خوب هم به گوش میرسد و طبق شنیدهها قرار است وضعیت اکران از سوی پخشکنندهها و سینماداران تغییراتی داشته باشد اما همچنان نگرانیها به قوت خود باقی است. بهخصوص که ما در شرایط کرونا این فیلم را به سرانجام رساندیم و یا پیش از آن فیلم «پدران» را به جشنواره فیلم فجر رساندیم اما این فیلمها امروز در گوشه دفترمان مانده است و نگرانیم در صورت اکران حتی هزینه تولید آن هم بازنگردد!
هیچکس نمیداند کار درست چیست!
این کارگردان درباره انتظارش از مدیران سینمایی برای تضمین شرایط اکران فیلم خود هم گفت: ما سر همین فیلمهایی که ساختهایم، مقروضیم و در این بازه زمانی هم هیچ کاری نتوانستهایم برای فیلمهایی که ساختهایم، کنیم. واقعیت این است که امروز هیچکس نمیداند که کار درست دقیقاً چیست. همین الان اگر بخواهم فیلم بلندم را اکران کنم، مانند فیلم کوتاهی که در «هنروتجربه» در حال نمایش دارم نیست و نمیتوانم بگویم نگران بازگشت سرمایه آن نیستم. فیلمهای سینماییام باید بازگشت سرمایه داشته باشند. در شرایط امروز سینمای ایران هیچ برنامه مشخصی نمیتوان داشت. همه هم همین شرایط را دارند. متأسفانه صحبتهایی هم درباره «حمایت» میشود اما فکر میکنم حمایت واقعی، از شرایط پیش از کرونا هم کمتر شده است!
وی افزود: خاطرتان باشد، پیش از کروتا زمانی که به خیابان میرفتید تمام خیابانها مملو از تبلیغات، پوسترها و بنرهای فیلمهای سینمایی بود اما امروز حتی تلویزیون هم حمایت خود را از فیلمهای سینمایی برداشته است و نمیدانم دلیلش چیست. شاید همه منتظر هستند ویاودیها جای سینما را بگیرند، اما واقعیت این است که تبلیغات از هر حمایتی مهمتر است و امروز فیلمهای ما از تبلیغات محروم هستند.
مسلخی ادامه داد: در شرایط عادی فیلمهایی که از تبلیغات محروم میماندند، نمیتوانستند فروش مناسبی در گیشه داشته باشند، امروز که نیاز به حمایت مضاعف نهادهایی مانند تلویزیون و شهرداری در حوزه تبلیغات است، خبری از حمایت نیست.
این کارگردان با اشاره به اهمیت حمایتهای مردمی از فیلمهای سینمایی هم گفت: یکی از دوستانم که خارج از کشور فیلم میسازد، مثال میزد از شرایطی که مردم عادی و مخاطبان گویی بیش از مراکز دولتی و نهادهای رسمی از فیلمهای سینمایی حمایت میکنند. اینکه فیلمی در فضای اینستاگرام منتشر میشود و مردم بعد از تماشای آن به شماره حساب اعلام شده از سوی فیلمساز مبلغی را واریز میکردند، این یک نمونه حمایت مردمی است. اینجا اما از این حمایت مردمی هم محروم هستیم.
شهرداری و تلویزیون کمر به نابودی سینما بستهاند
وی افزود: اینکه برخی میگویند مردم به دلیل هراس از کرونا به سینما نمیآیند، باتوجه به حضور پررنگ مردم در مراکزی مانند رستورانها و کافیشاپها، منتفی است. کمااینکه با تغییر گروه شغلی سینما، حساسیتها نسبت به آن هم کمرنگتر شده است. پس میتوان مردم را به حضور در سالن سینما دعوت کرد اما معضل، کوتاه شدن دست حمایتگران است. آنچه در عمل به نظر میرسد اما همان نکتهای است که عرض کردم؛ گویی شهرداری و تلویزیون کمر همت برای نابودی سینما بستهاند!
وی با اشاره به تعطیلی ایدههایی مانند «سینماماشین» که میتوانست در شرایط کرونایی به کمک سینما بیاید، تأکید کرد: واقعاً معتقدم امروز معضل سینما کرونا نیست، مسائل دیگری در میان است. اگر بخواهیم سینما مجدد به روزهای اوج برگردد، تنها راهش حمایت در زمینه تبلیغات است. این راه روشن است، اگر قصدی برای رفع این مشکل باشد. من هم طبیعتاً زمانی حاضر به اکران فیلمم میشوم که حتی اگر تضمین مالی به آن تعلق نمیگیرد، لااقل اطلاعرسانی مناسب در زمینه تبلیغات آن صورت بگیرد.
این تهیهکننده سینما ضمن اشاره به افزایش دستمزد بازیگران نسبت به دیگر عوامل تولید در یک پروژه گفت: کاش اتحادیه تهیهکنندگان بندی را در قراردادها لحاظ میکردند تا بازیگران در فرآیند تبلیغ فیلمی که در آن نقشآفرینی کرده و دستمزد خوبی هم بابتش گرفتهاند، ملزم به حضور و همراهی شوند. امروز شاهد اکران فیلمهایی هستیم که بازیگرش حتی حاضر به ارسال یک پست برای اطلاعرسانی دربارهاش نیست. اگر تلویزیون و شهرداری امروز از سینما حمایت نمیکنند، کاش خودمان با ظرفیت فضای مجازی این مسئله را جبران کنیم. گویی همه دست به دست هم دادهایم تا سینما را از میدان به در کنیم!