- پس از برگزاری انتخابات مجلس هشتم و در کمیته ۵ + ۶ جبهه متحد اصولگرایان، نمایندگان ائتلاف " رایحه خوش خدمت " که اکثر آنها اعضای کنونی پایداری را تشکیل می دهند، با اصولگرایان تحولخواه برای تداوم ریاست حدادعادل در مجلس هشتم توافق کردند، اما یکباره و با دستور احمدی نژاد به آنها و به بهانه " اختلاف افکنی حدادعادل میان دولت و مجلس " به ریاست دکتر لاریجانی بر مجلس هشتم رای دادند و در این مسیر مخفیانه با نمایندگان جبهه پیروان در ۵ + ۶ نیز به توافق رسیدند.
به گزارش افکارنیوز، آنها چند ماه بعد به خطای خود در حمایت از لاریجانی اعتراف کردند که دیگر فایده ای نداشت و حتی ریاست شهاب صدر را دنبال نمودند. نمایندگان طیف اصولگرای تحولخواه مجلس هم با تواضع شخص دکتر حدادعادل، از ادامه پیگیری موضوع منصرف شده و تنها به دلیل تعهد خود نسبت به تصمیم جمعی فراکسیون اصولگرایان، به ریاست لاریجانی رای منفی نداده، نظر ممتنع اعلام کردند.
به گزارش افکار نیوز، چرخش های ۱۸۰ درجه ای دوستان " رایحه خوش " ادامه داشت تا اینکه چند هفته پس از تشکیل جبهه پایداری، روح الله حسینیان در کنگره اتحادیه انجمن‌های اسلامی دانشجویان مستقل سراسر کشور که شهریور ۹۰ در شیراز برگزار شد، در پاسخ به سوال دانشجویان درباره این موضوع چنین ادعا کرد: «اعتقاد ما(پایداری) نسبت به آقای حدادعادل این است که وی فردی محافظه‌کار است و ما امیدی برای ایجاد تحول در زمینه کار انقلابی در وی نمی دیدیم، چون حدادعادل از افرادی بود که در مجلس ششم حضور داشت ولی ما اقدام خاصی ندیدیم و همچنین تجربه مجلس هفتم هم بود که باز بر ما ثابت شد که وی
محافظه‌کار است. البته من از ارادتمندان به آقای حدادعادل هستم و پشت سر وی نماز هم میخوانم … اگر اکنون هم حدادعادل بخواهد رئیس مجلس شود، از مخالفان جدی وی هستم.»
جالب است که با وجود این نظر نسبت به دکترحدادعادل، کمیته تعیین لیست پایداری منجمله آقای حسینیان نام ایشان را در لیست تهران خود قرار دادند تا برای چند هفته و موقتا از نظر خود در ناموفق بودن، محافظه کاری و غیرانقلابی بودن وی چشم پوشی کنند و از سر ناچاری و به جهت رای آوری او برای فهرستشان، در این مورد خاص خالص سازی، گفتمان ناب اصولگرایی و تلاش برای تشکیل مجلس آرمانگرا و انقلابی از منظر خود را نادیده بگیرند؛ چراکه آقای روانبخش قبلا گفته بود هدف ما تشکیل مجلسی انقلابی و غیرمحافظه کار است.
بهانه کنار گذاشتن حدادعادل از ریاست مجلس هشتم در حالی " اختلاف افکنی میان دولت و مجلس " بیان و بعدها هم توسط امثال آقای حسینیان بر عملکرد ضعیف ایشان در مجلس هفتم اصرار شد که در اولین دیدار مقام معظم رهبری با نمایندگان مجلس هشتم، ایشان اینگونه مهر تایید خود را بر عملکرد ۴ ساله مجلس هفتم خصوصا رئیس آن زدند و پاسخی تلویحی به برخی بی انصافی ها و قضاوتهای منبرداران سیاسی نسبت به عملکرد حدادعادل دادند: «یکى از چیزهایى که من واقعاً باید از برادران مجلس هفتم، بخصوص جناب آقاى دکتر حداد عادل تشکر کنم - حالا آنچه که در بیرون منعکس است، ممکن است در مواردى جور دیگرى باشد؛
اما ما در متن قضایا بودیم و حرف‌ها را از این طرف و از آن طرف مىشنیدیم و تلاش‌ها را می‌دیدیم - این است که حقاً و انصافاً تلاش زیادى در مجلس هفتم می‌شد براى اینکه نگذارند بین دولت و بین مجلس اختلاف به وجود بیاید. واقعاً تلاش و کار می‌شد. حالا بعضى از رسانهها و مطبوعات و منبردارهاى سیاسى، بىانصافیهایى می‌کنند، لیکن حقیقت قضیه این است.»
و اکنون آنها همانگونه که پیش بینی می شد، بعد از پایان دور اول و استفاده ابزاری این منبرداران سیاسی از محبوبیت حدادعادل در بالا کشیدن لیست پایداری، آنها نگاه خود را معطوف به ریاست مجلس نهم کرده و به دنبال عبور از حدادعادل هستند. این بار هم آقای حسینیان که ظاهرا از بقیه صریح تر و بی ملاحظه تر سخن می گوید از گزینه ای غیر از حداد و لاریجانی در جبهه پایداری برای ریاست مجلس نهم سخن به میان آورده است و سخنان قبلی خود را نسبت به حدادعادل تکرار نموده و حتی یکی از مصادیق اعتراضی تشکل خود در دور اول را به او ترجیح داده است: «ما نسبت به ریاست آقایان حداد و لاریجانی ذهنیت منفی
داریم؛ در ریاست آقای حداد نگران این هستیم که چرخاننده مجلس با ریاست آقای حداد به دست یکی دو نفر آدم خاص باشد؛ در جبهه پایداری نیز نگران این داستان هستیم. از آقای لاریجانی هم نگرانی هایی داریم و می ترسیم باز هم مدیریت مجلس هشتم ادامه یابد؛ البته نکات مثبت هم دیده می شود که از جمله آقای لاریجانی در برخی مسائل قاطع تر است و حداد محافظه کار است.»
البته این بخش از سخنان آقای حسینیان که ظاهرا نیت جبهه پایداری را زودتر از موعد لو داده است، بلافاصله با واکنش شتابزده سخنگوی این تشکل سیاسی مواجه شده و آن را مزاح شخصی! آقای حسینیان نامیده است. البته آقای لنکرانی توضیح نداده است که در صحنه سیاست مرز سخن جدی و مزاح کجاست و چرا هیچگاه انتقادها به گروه خود را مزاح تلقی نمی کنند؟
حلقه مفقوده در نظر پایداری نسبت به لاریجانی
بخشی از اعضای جبهه پایداری در دیدار ۲۱ دی ۸۸ با رهبر حکیم انقلاب حضور داشتند. در بخشی از متن قرائت شده در محضر معظم له در این باره استدلال شده که آنها ابتدا فکر می کردند لاریجانی خوب است و لذا به ریاستش کمک کردند و بعد خودش نشان داد که خوب نبوده و لذا الآن با او مخالفند:
به نظر می رسد این استدلال یک حلقه مفقوده تاریخی دارد که سهوا یا عمدا از سوی دوستان پایداری فراموش شده است؛ آقای دکتر لاریجانی در فاصله مابین ریاست بر صدا و سیما و ریاست بر مجلس هشتم، دبیری شورایعالی امنیت ملی را بر عهده داشت و در زمانی که دوستان " رایحه خوش خدمت " کاملا با دکتر احمدی نژاد هم پیمان بودند - و این اتحاد تا زمان تشکیل مجلس هشتم نیز ادامه داشت - به دلیل اختلاف نظر جدی با رئیس جمهور ناچار به استعفا شد. اگر لاریجانی ضد احمدی نژاد بود چرا با اشاره او رئیسش کردند؟ اگر خوب بود چرا به احمدی نژاد به دلیل مخالفت با لاریجانی انتقاد نکردند؟
البته علت پشت صحنه این اتفاق و تلاش دولت از طریق نمایندگان " رایحه خوش خدمت " برای برکناری حدادعادل چیز دیگری بود و آنها دانسته یا ندانسته به آن کمک کردند که در هر دو صورت مقصرند.
برخی تحلیلگران بر این عقیده اند که احمدی نژاد تصور می کرد اگر حدادعادل با همین محبوبیت رئیس مجلس هشتم و در سطح اول کشور مطرح بماند، به گزینه جدی رقابت با وی در انتخابات ریاست جمهوری دهم تبدیل می گردد، ولی لاریجانی که در انتخابات نهم امتحان خود را پس داده و مورد اقبال مردم قرار نگرفته بود از این ناحیه خطری را متوجه او برای دور دوم ریاست جمهوری اش نمی کرد!
علت اصلی: ریاست جمهوری یازدهم
به نظر می رسد اکنون نیز تعجیل اعضای پایداری درباره انتخابات ۹۲ که در چندماه گذشته سخنگوی پایداری نیز اشاراتی به آن داشته و برخی اعضای دیگر آن(حسین جلالی) نیز محل اصلی نگرانی خود را انتخابات ریاست جمهوری یازدهم بر شمرده بودند، باعثحمله مجدد آنها به حدادعادل شده باشد.
ضمن اینکه اصلا بعید نیست که اصرار غیر قابل تحقق آنها بر ریاست کاندیدای حزبی خود بر مجلس نهم، عملا باعث شکستن آراء و در نتیجه تداوم ریاست لاریجانی شود، امری که اعضای پایداری در تبلیغات خود آن را اشکال و عیب بزرگ مجلس هشتم می دانستند.
