اندیشکده مطالعات سیاست خارجی " Quincy Institute for Responsible Statecraft " در مقاله ای به بررسی سیاست های مایک پمپئو ، وزیر امور خارجه آمریکا علیه ایران پرداخت.
در مقاله این اندیشکده آمریکایی آمده است:
مایک پمپئو ، وزیر امور خارجه، در طول عمر سیاسی خود، تلاش برای جنگ اقتصادی و سیاسی با ایران را به اوج خود رساند.
او به عنوان نماینده کنگره از ایالت کانزاس در اوایل سال 2014، در خواست حملات نظامی هوایی به تأسیسات هسته ای ایران را داشته است.
پمپئو بیش از آنکه یک دیپلمات باشد، یک ایدئولوژیست است. به نظر می‌رسد انگیزه او برای مقابله با ایران ناشی از اندیشه صهیونیسم-مسیحی او باشد. به همین علت او کاملا مدافع اسرائیل است.
پمپئو تمامی اسناد کشف شده درباره اسامه بن لادن را به بنیاد دفاع از دموکراسی ها داد، تا به کمک آنها ثابت کند ایران با القاعده همکاری داشته است، به همین دلیل، یک لابی و اتاق فکر متمرکزی علیه ایران تاسیس کرد. او می‌خواست طرح جرج دبیلو بوش علیه صدام که عراق را با القاعده پیوند می‌داد وبهانه جنگ شد، در مورد ایران اجرا کرده و مجوز استفاده گسترده از نیروهای نظامی علیه ایران را بگیرد اما به طور کامل در این طرح شکست خورد.
پمپئو، از حمایت قاطع مشاور امنیت ملی و سیاستمدار کهنه کار ضدایرانی، جان بولتون برخوردار بود.
پمپئو یکی از مبلغان اصلی جنگ اقتصادی علیه ایران است. او از نخستین روزهای آغاز فعالیتش سخت ترین تحریم های اقتصادی و سیاسی را علیه ایران اجرا کرد و برای مذاکره مجدد با ایران 12 پیش شرط تعیین کرد. در واقع عمل به این پیش شرط ها، به معنای تسلیم شدن کامل ایران بود.
وقتی آمریکا از برجام خارج شد، تحریم‌های جدیدی علیه ایران اعمال کرد. برنامه او این بود که با واکنش ایران به خروج آمریکا از برجام، بهانه ای برای "ضربه محکم و ناگهانی" و تحریم از سوی شورای امنیت سازمان ملل متحد فراهم شود ولی جمهوری اسلامی این بهانه را به او نداد.
یک سال بعد پمپئو سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایران را به عنوان یک سازمان تروریستی خارجی اعلام کرد.
چند ماه پس از خروج ترامپ از برجام، پمپئو فعالیت خود را برای ایجاد "ناتوی عربی"، متشکل از کشورهای عربی خلیج فارس به علاوه مصر و اردن آغاز کرد. اما به هدف خود نرسید چرا که اختلافات قابل توجهی میان کشورهای عربی شکل گرفت.
در مرحله بعدی، پمپئو با بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل کنفرانسی در لهستان برگزار کرد؛ موضوع این کنفرانس ظاهراً منطقه جنوب غرب آسیا بود، اما به وضوح ایران را هدف قرار داد.
پمپئو برای تقویت تحریم‌های خود علیه ایران، حامیان جعلی و بی اعتباری از ایرانیان تبعیدی درست کرد؛ آنهایی که از حمله نظامی به ایران و فشار حداکثری حمایت می کردند.
پمپئو و متحدانش معتقد بودند که پس از سه برابر شدن قیمت بنزین، تظاهرات ضددولتی خشونت آمیزی در بسیاری از شهرهای ایران آغاز خواهد شد و به همین دلیل، بدون هیچ اشاره و صحبت قبلی در نوامبر 2019، با اطمینان از سقوط قریب الوقوع جمهوری اسلامی خبر دادند اما این اعتراضات هم نتیجه ای نداشت.
