محرم ۱۴۴۲ شاید خاص‌ترین دوره از حیث اقامه عزا در زمانه‌ای باشد که مردم و زمامدارانی دلباخته و عاشق اباعبدالله علیه‌السلام دارد، اما با این وجود، نمی‌توانند در صفوف بهم‌فشرده پرشور و مطابق روال سابق، عزاداری کنند.
در این وضعیت چند حالت متصور است؛ برخی «ما ذاق من طعم الفقه شیئا» ذره‌ای از طعم فقه و فهم عمیق، نچشیده‌اند و بهره‌ای نبرده‌اند؛ شاید علی‌الظاهر شور داشته باشند، اما از شعور حسینی چیزی نمی‌دانند و ضرروخطر معتنابه را در گوشه‌ای وانهاده‌اند و خود را نه مسئول نسبت به جان خویشتن می‌دانند نه سایرین؛ در نتیجه اصرار بر سبک سنتی عزاداری بدون رعایت هیچ‌گونه احتیاط عقلایی، آن هم در شرایطی که به‌هیچ‌وجه مصلحت نیست دارند. در وضعیتی که کارزار نابرابر تبلیغاتی برپاست و دشمنان می‌خواهند ناجوانمردانه انگشت اتهام را در زمینه کرونا به سمت هیئت و هیئتی‌ها ببرند، باید به بهترین وجه، از مواضع تهمت اجتناب کرد.از قضا تهدید پیش آمده باید به بهترین فرصت تبدیل شود و اجتماعات مؤمنانه را که به فراخور موقعیت، تراکم کم‌تری دارد
به عنوان نماد امتزاج‌یافته عقل و عشق معرفی کرد و الگویی برای زیست اجتماعی در سایر برهه‌ها نیز معرفی شود.
شهید و جلاد با کوچک‌ترین اشتباهات جابه‌جا می‌شوند. هیئتی‌ها همان جهادگرانی هستند که در سیل و زلزله و همین کرونا به کمک سیل‌زدگان و زلزله‌زدگان و کادردرمانی می‌شتابند.
گروه دیگر، به اهمیت و رعایت دستورالعمل‌های بهداشتی در این ایام وقوف دارند اما درگیر گله و شکایت از عمرو و زید شدند و فرصت ابتکار و نوآوری در این مسیر را از خود گرفتند و نهایتا در گوشه‌ای یک مراسم با رعایت دستورالعمل‌ها برگزار می‌کنند که صدالبته مثاب و مأجورند.
اما دسته سوم با تدبیر، خلاقیت و خلوص کامل، وقت و توان خود را در عرضه بدیع اقامه عزا متناسب با شرایط کرونایی مصروف داشتند و تحسین همگان را برانگیختند. کوچه‌گردی کردند هم عاقلانه و هم عاشقانه؛ کوچه به کوچه و خیابان به خیابان مانند طبیب دوار بطبه، این‌بار آنان سراغ مبتلایان به عشق حسینی را گرفتند و با سوز نوای خود، داغ دل عشاق اباعبدالله را تسکین دادند. حالا دیگر تمام شهروکشور حسینیه می‌شود و نور خدا نه این‌که خاموش نمی‌شود بلکه تتمیم آن به چشم همگان دیده می‌شود.
محمود کریمی شاید سرشناس‌ترین مداح کشور باشد؛ حتما اگر اراده می‌کرد، بزرگ‌ترین مکان مناسب با همین دستورالعمل‌های آن‌به‌آن تغییریافته ستاد ملی مبارزه باکرونا هم در اختیارش گذاشته می‌شد؛ اما کنار وانت، پیاده راه می‌رود و عشق‌و عقل، شوروشعور و نگاه تراز یک مداح انقلابی را فریاد می‌زند.
مهدی رسولی و خیلی از مداحان بزرگوار دیگر نیز کوچه‌گردی می‌کنند و این تواضع لله، رفعتی برای آنان رقم می‌زند که بلندای آن را زمینیان درک نخواهند کرد.
محرم امسال به لطف و عنایت حضرت صدیقه طاهره (س) و حضرت بقیةالله (عج) که صاحب عزای اصلی اباعبدالله (ع) هستند، پررونق‌تر و خالصانه‌تر برگزار خواهد شد و در تاریخ این مرزوبوم ثبت و ضبط می‌شود که حقیقتا ما ملت امام حسینیم.
