اخبار سیاسی-دولت حسن روحانی سال پایانی عمر خود را سپری می کند و حدود 7 سالی است که بر اداره امرو کشور را در دست داشته و بر خلاف وعده و وعیدهای مختلفی که از روز اول به مردم داده است حالا نه تنها کارنامه قابل قبولی ارائه نکرده بلکه بر خلاف آرمانهای انقلاب اسلامی که مسئولان نوکر مردم هستند به شکل عجیبی برای ملت منت خدمت می گذارند.
علی ربیعی سخنگوی دولت روز گذشته در پاسخ به سؤال یک خبرنگار که از انتقاد نمایندگان مجلس نسبت به گرانی‌ها و دستورات تلفنی رئیس‌جمهور سؤال پرسیده بود سخن جالبی بر زبان جاری کرد. البته بار اول نیست که چنین ادعایی مطرح میشود.
علی ربیعی گفته بود: ... من ادعا نمی‌کنم امروز جامعه خوشحال از زندگی خود است اما علتش را هم بگویید که اگر این دولت نبود شمایی که مدعی هستید وضع صد برابر خراب‌تر میشد.
ادعای اگر این دولت نبود وضع صد برابر خراب تر می شد نه تنها دردی را از دردهای معیشتی و مشکلات اقتصادی کشور و مردم حل نمی کند بلکه مانند نمکی می ماند که به زخم پاشیده است.
در همین دولت است که قیمت دلار و مسکن و مایحتاج اولیه زندگی چندین برابر شده و گرانی ها زانوی هر سرپرست خانواده ای را خم کرده است.
بر خلاف ادعای تدبیر و امیدی که دولت داد و رای مردم را به دست آورد حالا مردم با گرفتاری های مختلف اقتصادی مواجه هستند و وضعیت اشتغال و ازدواج جوانان نیز که دیگر کاملا مشخص است.
چگونه است که دولت شعار می دهد مردم از عملکرد آنها راضی هستند؟ با چه متر و معیاری چنین ادعایی مطرح می شود؟
نگاهی به کلام گهربار بنیانگذار انقلاب اسلامی امام خمینی (ره) نشان می دهد که وظیفه و ادبیات یک مسئول با مردم چگونه است. آیا تا به حال صحیفه صحیفه امام خمینی (ره) را خوانده اید؟ امام خمینی (ره) می فرمایند:تلطف کنید به مردم؛ تواضع کنید به مردم. آقا دولت مال مردم است؛ بودجه مملکت از جیب مردم است؛ شما نوکر مردم هستید؛ دولتها خدمتگزار مردمند. هی لفظاً نگویید من خدمتگزار، و عملاً تو سر مردم بزنید و این اربابهای بیچاره‌تان را پایمال کنید.
رهبر معظم انقلاب اسلامی نیز در سخنرانی خود در جمع کارگزاران نظام در سال 1370 می فرمایند: آقایان! این مردم - همان‌طور که امام مکرر فرمودند - ولى‌نعمتهاى ما هستند؛ این شوخى نیست. من یکى از مسؤولان را در محضرى دیدم که برخوردش با مردم قدرى متکبرانه بود. من پیغام دادم و گفتم به ایشان بگویید که اگر مى‌خواهد جبران آن برخورد را بکند، باید در همان‌طور محضرى ظاهر بشود و بگوید: اى مردم! من نوکر شمایم. خلاف که نگفته؛ آیا دروغ گفته است؟ یک مسؤول کشور چکاره است؟ فلسفه‌ى وجودى ما غیر از خدمت به مردم چیست؟
مسئول وظیفه اش نوکری مردم است و چه منتی بر سر مردم دارید که نبودیم صد برابر بدتر میشد.
