در میان اخبار ریزودرشت و بعضا پر چالش و غوغایی که روی میز کارم هست، هیچ موضوعی به‌اندازه تجلیل از بزرگی ارتش ، نظرم را برای صفحه اول روزنامه جلب نمی‌کند.
اخبار سیاسی - اگر ما در آرامش و امنیتیم، اگر در نانوتکنولوژی و زیست‌فناوری و هوافضا و سلول‌های بنیادی و علوم هسته‌ای سرآمدیم اگر اقتدار نظامی و نفوذ منطقه‌ای داریم، اگر برکت معنوی داریم و در هنگامه‌های دشوار ازجمله همین کرونا، یکپارچه‌ایم و در سرتاسر ایران، رزمایش همدلی و مواسات و مودت برگزار می‌شود، یک پای همه این‌ها به فداکاری ارتش بازمی‌گردد و به قول چمران عزیز «در سایه این حقیقت است که ارتش به ملت پیوست.»
دکتر چمران در همان جلسه‌ای که از ارتش دفاع می‌کند، از افسر پاک و مخلصی یاد می‌کند که هفته پیش، سالگرد شهادتش بود. علی صیاد شیرازی که به قول آن مجاهد عارف، در تفسیر قرآن و در صفا و خلوص بی‌نظیر بود و به قول مقام معظم رهبری، حیف بود به مرگ عادی از دنیا برود و شایسته شهادت بود.
ارتش، امروز در نظر مردم مظهر اقتدار و ازخودگذشتگی است. یادآور صیاد شیرازی، آبشناسان ستاری، شیرودی و اردستانی است. سازمان مقدسی که در انقلاب و دفاع مقدس کارنامه افتخارآمیزی دارد، در بحران‌ها و بلایای طبیعی خادم ملت بوده و در دفاع از حرم در کنار پاسداران انقلاب، خوش درخشیده و شهدای گران‌قدری تقدیم کرده است.
روز ارتش را باید نه‌فقط به‌عنوان یک مناسبت تقویمی، بلکه به‌مثابه بازخوانی جایگاه و پایگاه قهرمانان این ملت، بزرگ داشت. سازمان فداکاری که موردعلاقه مردم و نقطه اتکا و امید مستضعفان است و در آینده‌ای نه‌چندان دور، در کنار سایر نیروهای مسلح ایران اسلامی و مجاهدانی از سرتاسر عالم، جهان اسلام را از لوث وجود صهیونیسم پاک خواهد کرد؛ ان‌شاءالله.
مسعود پیرهادی
