اخبار سیاسی- این پرنده که در زمان خود و حتی در حال حاضر یکی از گران‌ترین و پیشرفته‌ترین سلاح‌های جهان است در سال ۱۳۴۷ و در شرکت گرومن ایالات متحده آمریکا تولید شد و چون یکی از پروژه‌های سری این کشور محسوب می‌شود هیچ کشوری نتوانست آن را در اختیار بگیرد تا این که بعد مدتی حکومت پهلوی آن را خرید.
حکومت پهلوی در سال ۱۳۵۴ قرارداد سنگینی برای خرید تعدادی از این جنگنده را بست و قرار شد تا بیش از ۸۰ فروند از این جنگنده در چند سال تحویل داده شود؛ این جنگنده در زمان خود یک پرنده با قدرت هوایی بود که می‌توانست با تجهیزات پیشرفته خود از رادار تا موشک هر هدفی را نابود کند.
از این پرنده پیشرفته تا ۲۲ بهمن ۱۳۵۷ که انقلاب اسلامی به پیروزی برسد حدود ۷۹ فروند تحویل داده شد و یک فروند ماند که هیچ وقت تحویل داده نشد، اما نکته جالب این بود که با خروج مستشاران آمریکایی کم تر فردی فکر می‌کرد ایرانی‌ها بدون دانش لازم، این پرنده آهنین بال را عملیاتی نگاه دارند آن هم در مقطعی که کشور درگیر مسائل مختلف بود، اما این مهم رخ داد و پس از ۴۴ سال هنوز جنگنده F-۱۴ بخاطر بازآمد متخصصان کشورمان مدافع آسمان ایران اسلامی است.
توطئه آمریکا علیه F-۱۴ ایران/ پایگاهی که مادر F-۱۴ است
پس از پیروزی انقلاب، نیرو‌های آمریکایی که می‌دانستند دیگر به ایران باز نخواهند گشت و از طرف دیگر این پرنده چه قابلیت‌های را در اختیار جمهوری اسلامی ایران قرار می‌دهد در توطئه‌ای آشکار قطعات حیاتی تامکت‌ها را باز و با خود به آمریکا برگرداندند، اما تصور نمی‌کردند این نقص توسط خود ایران جبران شود.
در این زمان افرادی چون خلبان شهید عباس بابایی این پرنده را هدایت می‌کردند، افرادی که در کنار آموزش‌ها بخاطر توانمندی توانستند پرنده‌های زمین‌گیر را دوباره به صحنه نبرد بیاوردند؛ این کار باعث شد تا نیرو‌های ایرانی در زمان جنگ تحمیلی هم از F-۱۴ به خوبی استفاده و دست برتر را داشته باشند.
افرادی چون شهید بابایی با آموزش نیرو‌های متخصص و جوان حتی آینده این جنگنده را تضمین کردند، به نحوی که امروز این سلاح فوق پیشرفته با وجود بازنشستگی در آمریکا در جمهوری اسلامی ایران هنوز پرواز و تسلیحات بومی را حمل می‌کند.
وقتی ساعت ۹ شب به پایگاه رسیدیم این تصور را داشتیم که فقط چند فروند از این پرنده را خواهیم دید که بخش عمده‌ای از آن‌ها زمین‌گیر و تنها تعدادی کم‌تر از انگشتان دست آماده پرواز هستند و با این تصور صبح روز بعد آماده شدیم تا به سراغ F-14 برویم.
تا رسیدن به آشیانه اورهال این پرنده، صحبت‌هایی را با فرمانده‌هان و مسولان پایگاه داشتیم و متوجه شدیم تصورمان غلط بوده و نزدیک به ۴۱ سال است که تمامی F-۱۴های کشور عملیاتی و برخی هم در حال نصب قطعات جدید و بومی هستند، چرا که هر جنگنده پس از چند ساعت پرواز نیاز به تعویض قطعه و پس از چند بار اورهال کوتاه مدتِ نیاز به یک بار اورهال سنگین دارند.
نکته جالب این بود که وقتی به آشیانه اورهال رسیدیم متخصصان جوان را در کنار موی سپید‌های این پرنده دیدیم که کار بازآمد را به خوبی انجام می‌دادند و وقتی پای صحبت آن‌ها نشستیم متوجه شدیم که این نیرو‌ها برای پرواز F-۱۴ چند نفر ساعت تلاش می‌کنند تا یک فروند از آن پرواز کند.
تکنسین‌های این پرنده برای اورهال این جنگنده، بیش از ۳ هزار نفر ساعت زمان صرف می‌کنند و می‌گویند وقتی یک فروند از این جنگنده پرواز می‌کند تمامی پرنده‌های دیگر فرار می‌کنند چرا که خوب می‌دانند که این پرنده می‌تواند به راحتی هر هدفی را ساقط کند.
متخصصان نکته بارز F-۱۴ را در رادار آن می‌دانند، روزی که این جنگنده وارد ایران شد از رادار پیشرفته آمریکایی استفاده می‌کرد، اما امروز به واسطه اورهال، رادارِ ملی نصب شده که از بعد رنج و مسافت کشف‌ها و یا پارامتر‌هایی که از هدف‌ها می‌گیرند کیفیتی بهتر از رادار‌های اصلی دارند.
نیرو‌های متخصص این پرنده آنقدر حرف برای گفتن داشتند که دلمان نیامد حرف‌شان را قطع کنیم، آن‌ها از اقتداری حرف می‌زدند که آمریکایی‌ها حتی تصور آن را هم نمی‌کردند، آن‌ها فکر می‌کردند ایرانی‌ها نمی‌توانند حتی یک سال این پرنده را عملیاتی کنند، اما اشتباه می‌کردند چرا که امروز این پرنده فقط در اختیار ایران است.
گربه‌های ایرانی امروز حتی در زمینه موتور هم به فناوری بومی رسیده‌اند، به گونه‌ای که امروز موتور جنگنده باز، تمام قطعات تا کوچک‌ترین پیچ با قطعات بومی تعویض و دوباره سوار بر جنگنده می‌شد تا خلبانان آن را تست کنند.
در زمینه تسلیحات هم که کار از گذشته شروع شده بود و در همان سال‌های نخست انقلاب متخصصان ایرانی توانسته بودند به جای موشک فونیکس که از تسلیحات اختصاصی F-۱۴ بود با نصب کامپیوتر‌های لازم موشک هاگ که موشکی پدافندی و زمین به هوا است را نصب کنند و امروز هم که دیگر موشک‌هایی، چون فکور برای تمامی پرنده‌ها به خصوص این جنگنده ساخته شد.
در سایر حوزه‌های اوِرهال مانند چک و کنترل عملیاتی جنگنده، چک زمینی و سایر مسائل هم امروز این نیرو‌های ایرانی هستند که تمامی کار‌ها را انجام می‌دهند.
پس از آشیانه اورهال همراه با جانشین فرمانده پایگاه هشتم روی باند پرواز قرار گرفتیم تا شاهد پرواز F-۱۴هایی بازآماد شده باشیم و سپس به سمت ساختمان اسکرامبل پایگاه رفتیم.
پرنده‌هایی که به صورت لحظه‌ای آماده پرواز هستند
وقتی به منطقه اسکرامبل رسیدیم پرنده‌های آماده پروازی را دیدیم که آماده بودند در لحظه پرواز کنند و به هر منطقه‌ای که لازم باشد بروند، البته در همین لحظه دو فروند از F-۱۴ها همراه با استاد خلبان و خلبان آموزشی راهی میدان تیر تمرینی شدند تا خلبانان جوان این پرنده آموزش لازم را ببینند.
در زمانی که در منطقه اسکرامبل و پشت دیوار آتش بودیم امیر خلبان علیرضا انگیزه جانشین فرمانده پایگاه هشتم شهید بابایی همراه ما شد تا اطلاعاتی از نزدیک به ۴۱ سال حضور این پرنده در پایگاه مادر بگوید.
امیر انگیزه گفت: بیش از انقلاب تمامی کار‌ها توسط نیرو‌های آمریکایی انجام می‌شد، اما به واسطه انقلاب حصر اقتصادی و سیاسی توانستیم کار اورهال و ارتقای این پرنده را بومی کنیم.
جانشین فرمانده پایگاه هشتم شهید بابایی درباره ویژگی‌های این پرنده بیان کرد: مهم‌ترین ویژگی F-۱۴ رادار و موشک برد بلند و دو کابینه بودن است که در این فرآیند کابین جلو کار پرواز و کابین عقب فرآیند جست‌وجو و رهگیری را انجام می‌دهد.
او تصریح کرد: در زمینه تولید قطعات به واسطه تهدیدات و نیاز روز پرنده‌های نیروی هوایی به سمت تولید قطعات رفتیم و امروز در تمام زمینه‌ها از تجهیزات بومی استفاده می‌کنیم.
نکته جالب این بود که در پایگاه هشتم شکاری اصفهان علاوه بر F-۱۴ هواپیما‌های دیگری، چون اف ۷ و پی سی ۷ نگه‌داری می‌شوند که هم کار آموزش خلبانان و هم اورهال آن‌ها نیز انجام می‌شود و به نوعی می‌توان این پایگاه را مادر پایگاه‌ها دانست که نیروی دانشگاه‌های هوایی پس از طی دوره برای آموزش خلبانی به پایگاه شهید بابایی مراجعه می‌کنند.
وقتی کار ما در پایگاه تمام شد تازه متوجه شدیم که متخصصان ایرانی چه توانمندی را در حوزه هواپیما‌های نظامی به خصوص F-۱۴ به دست آوردند؛ به حدی که حتی امروز خود آمریکایی‌ها نمی‌دانند این پرنده در ایران چه خصوصیاتی دارد و به همین خاطر ترس فراوانی دارند.
