باید شهید باشی تا شهید بشی؛ حاج قاسم آن‌قدر شهید بود که شهید شد.
شهید زنده بود؛ حالا هم شهید است و زنده. شاهد پاکی‌ها بود، به شهود رسیده بود که دنیا ممر است نه مقر و درنهایت شهد شهادت نوشید؛ گوارای وجودش.
حاج قاسم سلیمانی شهید نشود، چه کسی شهید شود؟ ۴۰ سال در انتظار شهادت ، صبح را به شب رساند؛ عاقبت در دل شب، صبح امیدش فرارسید و رفت پیش فرمانده؛ لابد از حسین (ع) که فرماندهی از آن اوست پرسیده؛ أوفیت یابن رسول‌الله؟ آیا به عهدم وفا کردم؟ آیا پسرت را خوب، یاری کردم؟ آیا دل خواهرت را شاد کردم؟ آیا وقتی دست نوازش به سر یتیم‌های مدافعان حرم می‌کشیدم، دل پدرت شاد می‌شد؟ آیا وقتی دستم … و لابد آن نفس مطمئنه راضیه و مرضیه، از جهاد و حیات قاسم، رضایت دارد.
حاج قاسم آن‌قدر دعوت خدا و رسول را لبیک گفت و اجابت کرد که در زندگی دنیا نیز حیات داشت؛ اینکه می‌گویم در زندگی دنیا «حی» بود برای این است که بسیاری از به‌ظاهر زنده‌ها حیات ندارند.
«یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا استَجیبوا لِلَّهِ وَلِلرَّسولِ إِذا دَعاکُم لِما یُحییکُم؛ ای کسانی که ایمان آورده‌اید! دعوت خدا و پیامبر را اجابت کنید هنگامی‌که شمارا به‌سوی چیزی می‌خواند که شمارا حیات می‌بخشد.»
حالا قاسم سلیمانی بین ما نیست؛ جایی بهتر از اینجاست؛ «حی» است؛ نزد پروردگار،به او رزق و روزی داده می‌شود و قطعا دستش برای کمک به جبهه حق و مقاومت، بازتر است.
«وَلا تَحسَبَنَّ الَّذینَ قُتِلوا فی سَبیلِ اللَّهِ أَمواتًا بَل أَحیاءٌ عِندَ رَبِّهِم یُرزَقونَ؛ هرگز گمان مبر کسانی که در راه خدا کشته شدند، مردگانند! بلکه آنان زنده‌اند و نزد پروردگارشان روزی داده می‌شوند.» نکند فکر کنیم این مُلک سلیمانی‌ها، بی قاسم شده؛ نه هرگز. هم قاسم هست و هم قاسم‌ها هستند و بالای سر همه این‌ها خدای قاصم و عنایت حضرت ابوالقاسم، رسول‌الله (ص)، که لحظه‌ای امتش را رها نمی‌کند و ابوالقاسمِ منتظَر که شیعیان این روزها بیشتر صدایش می‌کنند و منتظرش هستند.
می‌خواهی مثل قاسم باشی؟ حیات طیبه داشته باشی؟ شهید باشی تا شهید بشی؟ راهش را خدا یاد داده است:
«مَن عَمِلَ صالِحًا مِن ذَکَرٍ أَو أُنثى وَهُوَ مُؤمِنٌ فَلَنُحیِیَنَّهُ حَیاةً طَیِّبَةً وَلَنَجزِیَنَّهُم أَجرَهُم بِأَحسَنِ ما کانوا یَعمَلونَ
هر کس کار شایسته‌ای انجام دهد، خواه مرد باشد یا زن، درحالی‌که مؤمن است، او را به حیاتی پاک زنده می‌داریم؛ و پاداش آن‌ها را به بهترین اعمالی که انجام می‌دادند، خواهیم داد.» این مُلک، مملو از قاسم‌هاست؛ حالا حاج قاسم از زمره «من ینتظر» به «صدقوا ما عاهدوالله» رسید، اما قاسم‌های زیادی به جرگه
«من ینتظر» پیوستند. شهادت حاج قاسم سلیمانی حال و هوای ایران را عوض کرد؛ انقلاب کرد؛ دل‌ها را زیرورو کرد و در این زیرورو شدن دل‌ها، جواهرهایی پیدا شد؛ و بی‌شک در مراسم تشییع پیکر حاج قاسم، این دریا بازهم گوهرهایی به ارمغان می‌آورد.
نویسنده : مسعود پیرهادی
