تصمیم ناگهانی دولت در افزایش 3 برابری نرخ بنزین ، نارضایتی های گسترده ای را در سطح جامعه به وجود آورد و برخی از مردم با حضور در خیابان ها نسبت به این اقدام اعتراض خود را اعلام کردند.
اخبار سیاسی - اما در میان اعتراضات به حق مردم، عده ای از اشرار با سوء استفاده از فرصت به دست آمده دست به اغتشاش و خرابکاری زده و باعث شدند تا نگرانی های مردم از بی تدبیری دولت در تصمیم اعلام شده به حاشیه رود.
اما سوال اصلی اینجاست که مردم چگونه می توانند به سیاست های اتخاذ شده توسط دولت اعتراض کرده و صدای خود را به گوش مسئولان مربوطه برسانند تا با سوء استفاده اشرار و عناصر ضدانقلاب همراه نشود؟!
خرداد ماه سال 97 بود که دولت طرح تعیین مکان های خاص برای تجمعات را تصویب کرد و طی آن 12 نقطه در شهر تهران به عنوان محل های مناسب برای برپایی تجمعات اعتراضی تعیین شد. در سایر شهرها نیز شوراهای تامین ملزم بودند با در نظر گرفتن شرایط لازم، محل های مشخصی را برای تجمعات اعتراضی مشخص کنند.
اما این مصوبه در مهرماه 98 توسط دیوان عدالت اداری به دلیل مغایرت با اصل 27 قانون اساسی که اساسا اجتماعات را از حیث محل آزاد اعلام کرده، باطل شد! هرچند که از زمان تصویب این طرح تا رد آن در شورای عدالت اداری به مدت 18 ماه، هیچگاه به صورت عملی مجوزی برای تجمعات اعتراضی در محل های تعیین شده داده نشد تا مشخص شود دولتمردانی که همواره در شعارهای خود مدعی حق اعتراض برای مردم هستند، در عمل هیچ اعتقادی به این موضوع ندارند و تنها نمایش مردمی بودن را اجرا می کنند.
بی تردید وجود چنین مصوبه ای می توانست وضعیت اعتراضات اخیر را دگرکون کند و از موج سواری عناصر ضدانقلاب و اشرار بر بستر مطالبات مردمی جلوگیری کند.
به هر حال با توجه به ماهیت اقتصادی و معیشتی اعتراضات سال های 96 و 98 -که با سوء استفاده عناصر ضد انقلاب همراه شد- بایستی پیش بینی و تدابیر لازم برای شنیدن اعتراضات مردم در سال های آینده فراهم شده و در عین حال به ظرفیت نهادهایی همچون نمازجمعه در همراهی با نگرانی های به حق مردم و مطالبه گری از مسئولان توجه ویژه ای شود.
