حاشیهها را به متن ترجیح میدهیم؛ این را برخی خوب فهمیدهاند؛ حاشیه میسازند و انصافا هم استاد تمام اند. نه اینکه متن را بپوشانند، حاشیه را جذاب طراحی میکنند تا چشمت به متن دوخته نشود؛ تا غلطهای فاحش متن را نبینی و سر و صدا نکنی. حاضر است به غلطهای نیم نمرهای حاشیه بپردازی و از غلطهای خانمان برانداز غافل شوی. خانوادههای بسیاری با موضوع معلولیت و مصائب آن دست و پنجه نرم میکنند و روزگار میگذرانند. جامعهای که علاوه بر آن که کوچک هم نیست، بسیار آسیب پذیر است و جامعه بزرگتری را هم درگیر مسائل معلولیت میکند.
در بودجه ۹۸، دو هزار میلیارد تومان برای معلولان در نظر گرفته شده است که احتمالا طبق روال گذشته، بخش قابل توجهی از آن محقق نمیشود و برای جامعه معلولان با هزینههای بالای آنها حتی کل این رقم هم گره گشا نیست چه برسد با تأمین ناقص این رقم. کارشناسان ارزیابی میکنند که بودجه لازم برای موضوع معلولان، بسیار بیشتر از ۲ هزار میلیارد تومان است.
۲۰۰ هزار تخت ویژه معلولان نیاز داریم درحالیکه یک هزارم آن موجود است! ویلچر امروز ۱۵ میلیون تومان قیمت دارد و وام خرید آن با زمانی که قیمتش حدود ۳ میلیون تومان بود تغییری نکرده.
چند نفر از تجمعات اعتراضی معلولان خبر دارند؟ چند نفر در آن شرکت کردهاند؟ شاید حق باشد که بگوییم معلولان واقعا فراموش شدهاند، در حالی که بسیاری از مسائلشان بر روی زمین مانده، بسیاری از معابر و وسایل نقلیه برایشان مناسبسازی نشده، وام خرید ویلچر و تجهیزات مورد نیازشان، به هیچ وجه پاسخگوی نیازشان نیست و در اعتراض به این مسائل تجمع کرده اند، صدای اعتراضشان به گوش مردم و مسئولین نرسیده است، در حالی که برای موضوعات حاشیهای و کم اهمیت، تجمع و سر و صدای زیادی بلند میشود. همه اینها، نشان دهنده آن است که وقتی حاشیه پررنگ شود، متن گم میشود. جامعه و رسانهای که اولویتش جابهجا شود، باید هم مسائل معلولان که طاقت بسیاری از خانوادهها را طاق کرده، فراموش کند. درست همین چند روز پیش بود که رهبر معظم انقلاب در دیدار با هیئت دولت، از ضرورت پرهیز از حواشی و اولویتبندی برای حل مسائل اصلی سخن گفتند، مسائلی که اگر فهرست شوند، حتما مصائب زندگی معلولان یکی از آنهاست، اما در همین چند روز، برخی چنان حاشیهسازی کردهاند که نه تنها متن، بلکه ضرورت توجه به اصول نیز فراموش شد.
محسن پیرهادی