برداشته شدن گام دوم برجامی جمهوری اسلامی ایران ،مولد مباحث تازه ای در حوزه سیاست خارجی کشورمان بوده است. واقعیت امر این است که اقدام هوشمندانه اخیر جمهوری اسلامی ایران، پیام قاطعانه ای را به طرف مقابل، آن هم حدود یک‌سال پس از خروج ترامپ از برجام مخابره کرده است.
این تصمیم هوشمندانه و قاطعانه در حالی اعلام شد که طی یک سال اخیر، تروئیکای اروپایی نه تنها اقدامی در راستای احیای برجام و منافع ملت ایران صورت نداد، بلکه با بازی مستقیم خود در زمین دولت ترامپ، زمینه را برای مهار همزمان قدرت "هسته ای "،"موشکی" و " منطقه ای " کشورمان فراهم ساختند. مسئله مهمی که باید در این خصوص مدنظر قرار گیرد، هم پوشانی راهبردی مشترک ایالات متحده آمریکا و اتحادیه اروپا در مواجهه با جمهوری اسلامی ایران است.
پازل راهبردی مشترک ایالات متحده آمریکا و اتحادیه اروپا ( خصوصا تروئیکای اروپایی) علیه ایران ،مدتهاست در حوزه دیپلماسی آشکارو پنهان آنها تعریف و تشریح شده و چینش آن نیز وارد مراحل اجرایی شده است. بر همین اساس،گام برداشته شده از سوی جمهوری اسلامی ایران در خصوص توقف بخشی از تعهدات خود در برجام، نه تنها در تعارض با متن و سند برجام قرار ندارد، بلکه منتج به انهدام قطعات بزرگ پازل مشترک "آمریکایی- اروپایی" علیه کشورمان خواهد شد.
در چنین شرایطی سه کشور اروپایی (آلمان، انگلیس و فرانسه ) سعی دارند با تکیه بر ساختار حداقلی ، قطره چکانی و مبهم اینستکس و استفاده از بازوان رسانه ای و تبلیغاتی خود در غرب، جمهوری اسلامی ایران را در خصوص توقف تصمیم اخیر شورای عالی امنیت ملی کشورمان تحت فشار قرار دهند .
سال 2017 میلادی، نقطه آشکارساز پیوستگی راهبردی ایالات متحده آمریکا و اتحادیه اروپا علیه ایران محسوب می شود. در آن زمان،ترزا می نخست وزیر انگلیس و امانوئل ماکرون رئیس جمهور فرانسه نقش محوری و پررنگی در تعریف این نقشه مشترک ایفا کردند.
"برجام دفرمه شده"،"حفظ تعهدات هسته ای ایران "،" خروج آمریکا از برجام"،"مهار قدرت موشکی ایران"، " متزلزل کردن قدرت منطقه ای ایران "اجزا و قطعات کلان این پازل را تشکیل می دهند. تاکتیک های مقطعی و اخم و لبخندهای مقامات اروپایی و تاخیر هدفمند سه کشور آلمان، انگلیس و فرانسه در راه اندازی ساز و کار مالی ویژه ( اینستکس) نیز اجزای کوچک این پازل را تشکیل می دهند.
بنابراین، ما با منظومه پیچیده ای رو به رو هستیم که بر اساس یک "نگرش سیستمی" ساخته شده و در ذیل آن نیز میان ایالات متحده آمریکا و تروئیکای اروپایی، نوعی تقسیم وظیفه پنهان ( و در مواردی آشکار) صورت گرفته است. بدیهی است که انهدام پازل راهبردی مشترک ضد ایرانی آمریکا و اروپا علیه ایران، مرهون اتخاذ رویکرد قاطعانه و هوشمندانه ما در مواجهه با این منظومه خواهد بود.
اقدام اخیر جمهوری اسلامی ایران در کاهش تعهدات برجامی خود، مقدمه ای برای اتخاذ استراتژی هوشمندانه "تغییر زمین بازی" در مواجهه با بدعهدی آمریکا و انفعال اروپاست. "تغییر زمین بازی " از سوی ایران،مترادف با انهدام پازل راهبردی مشترک آتلانتیکی ها علیه کشورمان خواهد بود.
بی دلیل نیست که مقامات فرانسوی و دیگر مقامات اروپایی، سعی دارند با طرح موضوعاتی مانند "فریز در برابر فریز"، مانع از تحقق استراتژی "تغییر زمین بازی" از سوی کشورمان شوند. در اینجا، متوجه ارزش راهبردی "اصرار ایران بر کاهش تعهدات برجامی" خود خواهیم شد.
حنیف غفاری
